Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.

Bild:
<< vorherige Seite

Additio.
obtinet ubi affirmat actor sed etiam si alii quid competere negat. Quod
enim vulgo ajunt Ei incumbere probationem non qui negat sed qui di-
cit. l. 2. ff. dict. tit. id communi JCtorum sententia & Judiciorum praxi
dudum declaratum & inde exceptum est cum innegativa consistit fun-
damentum intentionis actoris. Sicut ea obtinet conclusio, negativam
probandam esse per illum qui se fundet in ea sive agendo sive excipien-
do, sive negativa sit juris sive facti sive qualitatis, uti declaravit gloß. in d.
l. 2. & cum prolixis allegationibus tradunt Mascard de Probat. conclus 1092.
num. 2. Ant. Gabriel. Comm. conclus lib. 1. de Probat. concl. 6.

Hoc quod alias judiciarius processus postulat eo magis in prae-
senti lite faciendum fuit, quod plures occurrebant causae, ob quam ne-
cesse erat probari ab actoribus, quo prohibitionem quam impetrare
tentabant, fundatam vellent. Primo enim id convenit praesumptioni
quae contra prohibitionem militat. Quando enim in omni re & perso-
na praesumitur libertas quatenus non reperitur sublata. Bursat. consil. 8.
num. 17. Borgnin. Cavalcan. decis. 44. num. 155. Mascard. de Probat. conclus.
980. num. 1.
E contra alicujus rei prohibitio facta non praesumitur, sed
licita habetur donec de prohibitione constat, indeq; qui hanc allegat
velut praesumptionem juris adversus se habens probare tenetur. Specul.
in tit. de Probat.
§. 1. vers. sequitur videre Mascard. d. tract. conclus 1243.
num. 2.

Secundo id quod Actores reis voiunt interdictum jure naturali
liberum est per quod commercia omnibus libera, nemini praeclusa.
Emere vendere quaerere ex negociatione victum, naturalis libertatis
est, & regulariter licitum. Qui exceptionen allegatis probare tenetur.
cum alter in regula fundatam habeat intentionem cui statur donec ve-
rificatur exceptio glos. & Decius in l. i. num. 6. ff. de Reg. jur. Fulv. Pacian. de
Probat lib. 1. cap. 8. n. 12. cap. 52. n. 5.

Tertio rei dudum in possessione vel quasi illius mercimonii quod
actores prohibitum intendunt fuere nec ab his negatur, offerunt cum
opus possessionis inveteratae probationem. Constat autem possessionen
liberare ab onere probandi idque rejicere in adversarium l. 2. C. de Pro
bat.
ac inde in possessione quisq; defenditur donec in petitorio aliud
fuerit obtentum. l. un. C. de Prohib. sequestr. Pecun. c. in literis. c. literas x.
de Restit. Spoliat. Ioh. Goedd. consil. Marburg. 17. num. 262. vol. 4.

Quarto

Additio.
obtinet ubi affirmat actor ſed etiam ſi alii quid competere negat. Quod
enim vulgo ajunt Ei incumbere probationem non qui negat ſed qui di-
cit. l. 2. ff. dict. tit. id communi JCtorum ſententia & Judiciorum praxi
dudum declaratum & inde exceptum eſt cum innegativa conſiſtit fun-
damentum intentionis actoris. Sicut ea obtinet concluſio, negativam
probandam eſſe per illum qui ſe fundet in ea ſive agendo ſive excipien-
do, ſive negativa ſit juris ſive facti ſive qualitatis, uti declaravit gloß. in d.
l. 2. & cum prolixis allegationibus tradunt Maſcard de Probat. concluſ 1092.
num. 2. Ant. Gabriel. Comm. concluſ lib. 1. de Probat. concl. 6.

Hoc quod aliàs judiciarius proceſſus poſtulat eo magis in præ-
ſenti lite faciendum fuit, quod plures occurrebant cauſæ, ob quam ne-
ceſſe erat probari ab actoribus, quo prohibitionem quam impetrare
tentabant, fundatam vellent. Primo enim id convenit præſumptioni
quæ contra prohibitionem militat. Quando enim in omni re & perſo-
na præſumitur libertas quatenus non reperitur ſublata. Burſat. conſil. 8.
num. 17. Borgnin. Cavalcan. deciſ. 44. num. 155. Maſcard. de Probat. concluſ.
980. num. 1.
E contra alicujus rei prohibitio facta non præſumitur, ſed
licita habetur donec de prohibitione conſtat, indeq; qui hanc allegat
velut præſumptionem juris adverſus ſe habens probare tenetur. Specul.
in tit. de Probat.
§. 1. verſ. ſequitur videre Maſcard. d. tract. concluſ 1243.
num. 2.

Secundo id quod Actores reis voiunt interdictum jure naturali
liberum eſt per quod commercia omnibus libera, nemini præcluſa.
Emere vendere quærere ex negociatione victum, naturalis libertatis
eſt, & regulariter licitum. Qui exceptionẽ allegatis probare tenetur.
cum alter in regula fundatam habeat intentionem cui ſtatur donec ve-
rificatur exceptio gloſ. & Decius in l. i. num. 6. ff. de Reg. jur. Fulv. Pacian. de
Probat lib. 1. cap. 8. n. 12. cap. 52. n. 5.

Tertio rei dudum in poſſeſſione vel quaſi illius mercimonii quod
actores prohibitum intendunt fuere nec ab his negatur, offerunt cum
opus poſſeſſionis inveteratæ probationem. Conſtat autem poſſeſſionẽ
liberare ab onere probandi idque rejicere in adverſarium l. 2. C. de Pro
bat.
ac inde in poſſeſſione quisq; defenditur donec in petitorio aliud
fuerit obtentum. l. un. C. de Prohib. ſequeſtr. Pecun. c. in literis. c. literas x.
de Reſtit. Spoliat. Ioh. Gœdd. conſil. Marburg. 17. num. 262. vol. 4.

Quarto
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0114" n="104"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#k">Additio.</hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">obtinet ubi affirmat actor &#x017F;ed etiam &#x017F;i alii quid competere negat. Quod<lb/>
enim vulgo ajunt Ei incumbere probationem non qui negat &#x017F;ed qui di-<lb/>
cit. <hi rendition="#i">l. 2. ff. dict. tit.</hi> id communi JCtorum &#x017F;ententia &amp; Judiciorum praxi<lb/>
dudum declaratum &amp; inde exceptum e&#x017F;t cum innegativa con&#x017F;i&#x017F;tit fun-<lb/>
damentum intentionis actoris. Sicut ea obtinet conclu&#x017F;io, negativam<lb/>
probandam e&#x017F;&#x017F;e per illum qui &#x017F;e fundet in ea &#x017F;ive agendo &#x017F;ive excipien-<lb/>
do, &#x017F;ive negativa &#x017F;it juris &#x017F;ive facti &#x017F;ive qualitatis, <hi rendition="#i">uti declaravit gloß. in d.<lb/>
l. 2. &amp; cum prolixis allegationibus tradunt Ma&#x017F;card de Probat. conclu&#x017F; 1092.<lb/>
num. 2. Ant. Gabriel. Comm. conclu&#x017F; lib. 1. de Probat. concl. 6.</hi></hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Hoc quod aliàs judiciarius proce&#x017F;&#x017F;us po&#x017F;tulat eo magis in præ-<lb/>
&#x017F;enti lite faciendum fuit, quod plures occurrebant cau&#x017F;æ, ob quam ne-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;e erat probari ab actoribus, quo prohibitionem quam impetrare<lb/>
tentabant, fundatam vellent. Primo enim id convenit præ&#x017F;umptioni<lb/>
quæ contra prohibitionem militat. Quando enim in omni re &amp; per&#x017F;o-<lb/>
na præ&#x017F;umitur libertas quatenus non reperitur &#x017F;ublata. <hi rendition="#i">Bur&#x017F;at. con&#x017F;il. 8.<lb/>
num. 17. Borgnin. Cavalcan. deci&#x017F;. 44. num. 155. Ma&#x017F;card. de Probat. conclu&#x017F;.<lb/>
980. num. 1.</hi> E contra alicujus rei prohibitio facta non præ&#x017F;umitur, &#x017F;ed<lb/>
licita habetur donec de prohibitione con&#x017F;tat, indeq; qui hanc allegat<lb/>
velut præ&#x017F;umptionem juris adver&#x017F;us &#x017F;e habens probare tenetur. <hi rendition="#i">Specul.<lb/>
in tit. de Probat.</hi> §. <hi rendition="#i">1. ver&#x017F;. &#x017F;equitur videre Ma&#x017F;card. d. tract. conclu&#x017F; 1243.<lb/>
num. 2.</hi></hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Secundo id quod Actores reis voiunt interdictum jure naturali<lb/>
liberum e&#x017F;t per quod commercia omnibus libera, nemini præclu&#x017F;a.<lb/>
Emere vendere quærere ex negociatione victum, naturalis libertatis<lb/>
e&#x017F;t, &amp; regulariter licitum. Qui exceptione&#x0303; allegatis probare tenetur.<lb/>
cum alter in regula fundatam habeat intentionem cui &#x017F;tatur donec ve-<lb/>
rificatur exceptio <hi rendition="#i">glo&#x017F;. &amp; Decius in l. i. num. 6. ff. de Reg. jur. Fulv. Pacian. de<lb/>
Probat lib. 1. cap. 8. n. 12. cap. 52. n. 5.</hi></hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Tertio rei dudum in po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ione vel qua&#x017F;i illius mercimonii quod<lb/>
actores prohibitum intendunt fuere nec ab his negatur, offerunt cum<lb/>
opus po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ionis inveteratæ probationem. Con&#x017F;tat autem po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ione&#x0303;<lb/>
liberare ab onere probandi idque rejicere in adver&#x017F;arium <hi rendition="#i">l. 2. C. de Pro<lb/>
bat.</hi> ac inde in po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ione quisq; defenditur donec in petitorio aliud<lb/>
fuerit obtentum. <hi rendition="#i">l. un. C. de Prohib. &#x017F;eque&#x017F;tr. Pecun. c. in literis. c. literas x.<lb/>
de Re&#x017F;tit. Spoliat. Ioh. G&#x0153;dd. con&#x017F;il. Marburg. 17. num. 262. vol. 4.</hi></hi> </p><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Quarto</hi> </fw><lb/>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[104/0114] Additio. obtinet ubi affirmat actor ſed etiam ſi alii quid competere negat. Quod enim vulgo ajunt Ei incumbere probationem non qui negat ſed qui di- cit. l. 2. ff. dict. tit. id communi JCtorum ſententia & Judiciorum praxi dudum declaratum & inde exceptum eſt cum innegativa conſiſtit fun- damentum intentionis actoris. Sicut ea obtinet concluſio, negativam probandam eſſe per illum qui ſe fundet in ea ſive agendo ſive excipien- do, ſive negativa ſit juris ſive facti ſive qualitatis, uti declaravit gloß. in d. l. 2. & cum prolixis allegationibus tradunt Maſcard de Probat. concluſ 1092. num. 2. Ant. Gabriel. Comm. concluſ lib. 1. de Probat. concl. 6. Hoc quod aliàs judiciarius proceſſus poſtulat eo magis in præ- ſenti lite faciendum fuit, quod plures occurrebant cauſæ, ob quam ne- ceſſe erat probari ab actoribus, quo prohibitionem quam impetrare tentabant, fundatam vellent. Primo enim id convenit præſumptioni quæ contra prohibitionem militat. Quando enim in omni re & perſo- na præſumitur libertas quatenus non reperitur ſublata. Burſat. conſil. 8. num. 17. Borgnin. Cavalcan. deciſ. 44. num. 155. Maſcard. de Probat. concluſ. 980. num. 1. E contra alicujus rei prohibitio facta non præſumitur, ſed licita habetur donec de prohibitione conſtat, indeq; qui hanc allegat velut præſumptionem juris adverſus ſe habens probare tenetur. Specul. in tit. de Probat. §. 1. verſ. ſequitur videre Maſcard. d. tract. concluſ 1243. num. 2. Secundo id quod Actores reis voiunt interdictum jure naturali liberum eſt per quod commercia omnibus libera, nemini præcluſa. Emere vendere quærere ex negociatione victum, naturalis libertatis eſt, & regulariter licitum. Qui exceptionẽ allegatis probare tenetur. cum alter in regula fundatam habeat intentionem cui ſtatur donec ve- rificatur exceptio gloſ. & Decius in l. i. num. 6. ff. de Reg. jur. Fulv. Pacian. de Probat lib. 1. cap. 8. n. 12. cap. 52. n. 5. Tertio rei dudum in poſſeſſione vel quaſi illius mercimonii quod actores prohibitum intendunt fuere nec ab his negatur, offerunt cum opus poſſeſſionis inveteratæ probationem. Conſtat autem poſſeſſionẽ liberare ab onere probandi idque rejicere in adverſarium l. 2. C. de Pro bat. ac inde in poſſeſſione quisq; defenditur donec in petitorio aliud fuerit obtentum. l. un. C. de Prohib. ſequeſtr. Pecun. c. in literis. c. literas x. de Reſtit. Spoliat. Ioh. Gœdd. conſil. Marburg. 17. num. 262. vol. 4. Quarto

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/114
Zitationshilfe: Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 104. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/114>, abgerufen am 15.05.2024.