Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.

Bild:
<< vorherige Seite

additio.
non indefinite mactationem peeudum prohiberi (illa enim proprie ad
opificium carnariorum spectat, nec sine ea aut popinae servire, aut o-
pisicium civibus praestare possunt) sed illam, quae cum venditione car-
nis in macello ad pondus conjuncta est, unde haec verba junguntur

Schlachten und Verkauffen. Abunde jam demonstratum, illam per-
tinere ad carnem recentem, de cujus venditione actum, quando decre-
ta processerunt, ideo non aliter quam de subjecta materia accipi que-
unt. Superest ut de altero capite praesentis litis speciatim videamus,
concernente pecudum viventium, venditionem. Circa hoc jus pro-
hibendi nullum apparet a parte actorum. Nec en im super iis mercimo-
nium his ullo statuto, privilegio aut simili indultu concessum est, ut
soli possent idem exercere aut alios ab eo removere. Ad quod proban-
dum satis est, nullum in id demonstrari literam aut syllabam. Nam u-
bi actor caret jure agendi, inanis est actio, & ille a limite judicii repel-
lendus, etsi nihil a reo opponitur. Felin. ad c., super his numer. 18. x. de
Accusat. Cravett. consil. 182. numer. 8.
Ratio hoc cuivis dictat, quod ces-
sante tali jure ex quo soli alicui est facultas, cessat jus alios prohibendi.
Et si accuratius examinabitur haec res, nec quidem jus id mercimonium
exercendi Laniones habent, nedum ut soli exerceant. Haud in ipsorun
privilegiis ullo verbo ejus facta reperitur licentia ut deficiente lege &
jus deficit, nec opificio eorum cohaeret, imo potius alienum est, cum
illi conveniat, mactata pecora & ex iis carnes vendere macello. Ven-
ditio autem vivorum pecorum non est opificii sed mercaturae gen nec
in macello fit, sed ubique. Nec modo deficit a parte actorum jus pro-
hibendi, sed nec est a parte reorum causa, eos ab isto mercimonio ex-
cludendi. Quod enim ad commercia attinet, sunt illa juris gentium,
liberae facultatis, nec ex iis alicui quidquam sine justa causa adimendun
aut praecludendum l. 1. l. 2. C. de commerc. l. an C. de Monopol. In talibus,
quae naturali gentiun jure licita sunt, eam ex naturali ratione, quae sum-
ma lexest, petitam usurpamus regulam. Licitum esse & manere quod
non reperitur prohibitun. Quando ipsi actores talis venditionis licen-
tiam ex suis privilegiis seu opificii juribus singularibus non habent,
sed praeter haec sibi usurpant quo jure quod sibi sumunt, aliis quibus
nullum jus commune aut speciale resistit, prohibent. AEquitatem illan
observant quod alteri non invideri debeat, quo ipsimet utimur l. 1. tot.

tit.

additio.
non indefinite mactationem peeudum prohiberi (illa enim proprie ad
opificium carnariorum ſpectat, nec ſine ea aut popinæ ſervire, aut o-
piſicium civibus præſtare poſſunt) ſed illam, quæ cum venditione car-
nis in macello ad pondus conjuncta eſt, unde hæc verba junguntur

Schlachten und Verkauffen. Abunde jam demonſtratum, illam per-
tinere ad carnem recentem, de cujus venditione actum, quando decre-
ta proceſſerunt, ideo non aliter quam de ſubjecta materia accipi que-
unt. Supereſt ut de altero capite præſentis litis ſpeciatim videamus,
concernente pecudum viventium, venditionem. Circa hoc jus pro-
hibendi nullum apparet à parte actorum. Nec en im ſuper iis mercimo-
nium his ullo ſtatuto, privilegio aut ſimili indultu conceſſum eſt, ut
ſoli poſſent idem exercere aut alios ab eo removere. Ad quod proban-
dum ſatis eſt, nullum in id demonſtrari literam aut ſyllabam. Nam u-
bi actor caret jure agendi, inanis eſt actio, & ille à limite judicii repel-
lendus, etſi nihil à reo opponitur. Felin. ad c., ſuper his numer. 18. x. de
Accuſat. Cravett. conſil. 182. numer. 8.
Ratio hoc cuivis dictat, quod ces-
ſante tali jure ex quo ſoli alicui eſt facultas, ceſſat jus alios prohibendi.
Et ſi accuratius examinabitur hæc res, nec quidem jus id mercimonium
exercendi Laniones habent, nedum ut ſoli exerceant. Haud in ipſorũ
privilegiis ullo verbo ejus facta reperitur licentia ut deficiente lege &
jus deficit, nec opificio eorum cohæret, imô potius alienum eſt, cum
illi conveniat, mactata pecora & ex iis carnes vendere macello. Ven-
ditio autem vivorum pecorum non eſt opificii ſed mercaturæ genꝰ nec
in macello fit, ſed ubique. Nec modo deficit á parte actorum jus pro-
hibendi, ſed nec eſt à parte reorum cauſa, eos ab iſto mercimonio ex-
cludendi. Quod enim ad commercia attinet, ſunt illa juris gentium,
liberæ facultatis, nec ex iis alicui quidquam ſine juſta cauſa adimendũ
aut præcludendum l. 1. l. 2. C. de commerc. l. an C. de Monopol. In talibus,
quæ naturali gentiũ jure licita ſunt, eam ex naturali ratione, quæ ſum-
ma lexeſt, petitam uſurpamus regulam. Licitum eſſe & manere quod
non reperitur prohibitũ. Quando ipſi actores talis venditionis licen-
tiam ex ſuis privilegiis ſeu opificii juribus ſingularibus non habent,
ſed præter hæc ſibi uſurpant quo jure quod ſibi ſumunt, aliis quibus
nullum jus commune aut ſpeciale reſiſtit, prohibent. Æquitatem illã
obſervant quod alteri non invideri debeat, quo ipſimet utimur l. 1. tot.

tit.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0132" n="122"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">additio.</hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">non indefinite mactationem peeudum prohiberi (illa enim proprie ad<lb/>
opificium carnariorum &#x017F;pectat, nec &#x017F;ine ea aut popinæ &#x017F;ervire, aut o-<lb/>
pi&#x017F;icium civibus præ&#x017F;tare po&#x017F;&#x017F;unt) &#x017F;ed illam, quæ cum venditione car-<lb/>
nis in macello ad pondus conjuncta e&#x017F;t, unde hæc verba junguntur</hi><lb/>
Schlachten und Verkauffen. <hi rendition="#aq">Abunde jam demon&#x017F;tratum, illam per-<lb/>
tinere ad carnem recentem, de cujus venditione actum, quando decre-<lb/>
ta proce&#x017F;&#x017F;erunt, ideo non aliter quam de &#x017F;ubjecta materia accipi que-<lb/>
unt. Supere&#x017F;t ut de altero capite præ&#x017F;entis litis &#x017F;peciatim videamus,<lb/>
concernente pecudum viventium, venditionem. Circa hoc jus pro-<lb/>
hibendi nullum apparet à parte actorum. Nec en im &#x017F;uper iis mercimo-<lb/>
nium his ullo &#x017F;tatuto, privilegio aut &#x017F;imili indultu conce&#x017F;&#x017F;um e&#x017F;t, ut<lb/>
&#x017F;oli po&#x017F;&#x017F;ent idem exercere aut alios ab eo removere. Ad quod proban-<lb/>
dum &#x017F;atis e&#x017F;t, nullum in id demon&#x017F;trari literam aut &#x017F;yllabam. Nam u-<lb/>
bi actor caret jure agendi, inanis e&#x017F;t actio, &amp; ille à limite judicii repel-<lb/>
lendus, et&#x017F;i nihil à reo opponitur. <hi rendition="#i">Felin. ad c., &#x017F;uper his numer. 18. x. de<lb/>
Accu&#x017F;at. Cravett. con&#x017F;il. 182. numer. 8.</hi> Ratio hoc cuivis dictat, quod ces-<lb/>
&#x017F;ante tali jure ex quo &#x017F;oli alicui e&#x017F;t facultas, ce&#x017F;&#x017F;at jus alios prohibendi.<lb/>
Et &#x017F;i accuratius examinabitur hæc res, nec quidem jus id mercimonium<lb/>
exercendi Laniones habent, nedum ut &#x017F;oli exerceant. Haud in ip&#x017F;oru&#x0303;<lb/>
privilegiis ullo verbo ejus facta reperitur licentia ut deficiente lege &amp;<lb/>
jus deficit, nec opificio eorum cohæret, imô potius alienum e&#x017F;t, cum<lb/>
illi conveniat, mactata pecora &amp; ex iis carnes vendere macello. Ven-<lb/>
ditio autem vivorum pecorum non e&#x017F;t opificii &#x017F;ed mercaturæ gen&#xA770; nec<lb/>
in macello fit, &#x017F;ed ubique. Nec modo deficit á parte actorum jus pro-<lb/>
hibendi, &#x017F;ed nec e&#x017F;t à parte reorum cau&#x017F;a, eos ab i&#x017F;to mercimonio ex-<lb/>
cludendi. Quod enim ad commercia attinet, &#x017F;unt illa juris gentium,<lb/>
liberæ facultatis, nec ex iis alicui quidquam &#x017F;ine ju&#x017F;ta cau&#x017F;a adimendu&#x0303;<lb/>
aut præcludendum <hi rendition="#i">l. 1. l. 2. C. de commerc. l. an C. de Monopol.</hi> In talibus,<lb/>
quæ naturali gentiu&#x0303; jure licita &#x017F;unt, eam ex naturali ratione, quæ &#x017F;um-<lb/>
ma lexe&#x017F;t, petitam u&#x017F;urpamus regulam. Licitum e&#x017F;&#x017F;e &amp; manere quod<lb/>
non reperitur prohibitu&#x0303;. Quando ip&#x017F;i actores talis venditionis licen-<lb/>
tiam ex &#x017F;uis privilegiis &#x017F;eu opificii juribus &#x017F;ingularibus non habent,<lb/>
&#x017F;ed præter hæc &#x017F;ibi u&#x017F;urpant quo jure quod &#x017F;ibi &#x017F;umunt, aliis quibus<lb/>
nullum jus commune aut &#x017F;peciale re&#x017F;i&#x017F;tit, prohibent. Æquitatem illa&#x0303;<lb/>
ob&#x017F;ervant quod alteri non invideri debeat, quo ip&#x017F;imet utimur <hi rendition="#i">l. 1. tot.</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tit.</hi></hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[122/0132] additio. non indefinite mactationem peeudum prohiberi (illa enim proprie ad opificium carnariorum ſpectat, nec ſine ea aut popinæ ſervire, aut o- piſicium civibus præſtare poſſunt) ſed illam, quæ cum venditione car- nis in macello ad pondus conjuncta eſt, unde hæc verba junguntur Schlachten und Verkauffen. Abunde jam demonſtratum, illam per- tinere ad carnem recentem, de cujus venditione actum, quando decre- ta proceſſerunt, ideo non aliter quam de ſubjecta materia accipi que- unt. Supereſt ut de altero capite præſentis litis ſpeciatim videamus, concernente pecudum viventium, venditionem. Circa hoc jus pro- hibendi nullum apparet à parte actorum. Nec en im ſuper iis mercimo- nium his ullo ſtatuto, privilegio aut ſimili indultu conceſſum eſt, ut ſoli poſſent idem exercere aut alios ab eo removere. Ad quod proban- dum ſatis eſt, nullum in id demonſtrari literam aut ſyllabam. Nam u- bi actor caret jure agendi, inanis eſt actio, & ille à limite judicii repel- lendus, etſi nihil à reo opponitur. Felin. ad c., ſuper his numer. 18. x. de Accuſat. Cravett. conſil. 182. numer. 8. Ratio hoc cuivis dictat, quod ces- ſante tali jure ex quo ſoli alicui eſt facultas, ceſſat jus alios prohibendi. Et ſi accuratius examinabitur hæc res, nec quidem jus id mercimonium exercendi Laniones habent, nedum ut ſoli exerceant. Haud in ipſorũ privilegiis ullo verbo ejus facta reperitur licentia ut deficiente lege & jus deficit, nec opificio eorum cohæret, imô potius alienum eſt, cum illi conveniat, mactata pecora & ex iis carnes vendere macello. Ven- ditio autem vivorum pecorum non eſt opificii ſed mercaturæ genꝰ nec in macello fit, ſed ubique. Nec modo deficit á parte actorum jus pro- hibendi, ſed nec eſt à parte reorum cauſa, eos ab iſto mercimonio ex- cludendi. Quod enim ad commercia attinet, ſunt illa juris gentium, liberæ facultatis, nec ex iis alicui quidquam ſine juſta cauſa adimendũ aut præcludendum l. 1. l. 2. C. de commerc. l. an C. de Monopol. In talibus, quæ naturali gentiũ jure licita ſunt, eam ex naturali ratione, quæ ſum- ma lexeſt, petitam uſurpamus regulam. Licitum eſſe & manere quod non reperitur prohibitũ. Quando ipſi actores talis venditionis licen- tiam ex ſuis privilegiis ſeu opificii juribus ſingularibus non habent, ſed præter hæc ſibi uſurpant quo jure quod ſibi ſumunt, aliis quibus nullum jus commune aut ſpeciale reſiſtit, prohibent. Æquitatem illã obſervant quod alteri non invideri debeat, quo ipſimet utimur l. 1. tot. tit.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/132
Zitationshilfe: Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 122. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/132>, abgerufen am 15.05.2024.