Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Glauber, Johann Rudolph: Philosophi & Medici Celeberrimi Opera Chymica. Frankfurt (Main), 1658.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Metallorum & Planetarum.
dimentum, atque condita res, & esca, quae apponitur. Per ipsum enim coelestis ejus Pa-
ter Rex Regum, ac dominus dominantium magnificentissimus, qui nos ex sua bonita-
te, atque ut bona sua amat, universo creaturarum populo amplissimum Salis congiari-
am, hoc est, suae prae stantissimae gratiae auxilium ad se inquirendum, coelestiaq; appe-
tendum, dat liberalissime. Sane, ut qui ad coeleste epulum sunt vocati, congiario illo se
ad hoc veniendum, in eoque felicissime accumbendum praeparent: si vero ut fatui ve-
nire renucrint, sublato ab eis congiario, sempiterna poena mulctentur. Qua in re non
aliter se utrique habere videntur, quam carnes cum ossibus, quae simul in ollam cum
aqua & Sale ad ignem decoquenda immittuntur: atque illa post ad mensam appo-
nuntur. Ex quibus ossa, cum neque Sale condiri, neque aqua emolliri possint, in-
fra mensam statim canibus comminuenda projiciuntur: carnes autem, quia tene-
ritatem ex calore, & aqua, condimentum vero a Sale acceperunt, puriore men-
sae Sale denuo conspersae, summa cum voluptate eduntur. Sunt enim ut ossa carni-
bus, sic etiam bonis permixti mali. Quorum hi, cum neque divinum gratiae Sa-
lem regustare, neque lustrali aqua dilui, ac emolliri, neque coelestis verbi calo-
re accendi adres divinas voluerint; severissimo magni praegustatoris atque mensae
praefecti Christi judicio igni, vel cruciatibus reservantur convellendi. Quos ille,
praeduritie, obstinatos, praeque indignitate fatuos, insulsissimos, coelestique
mensa indignissimos invenient, de medio justorum divellit, atque in profundum
barathrum, rapacissimis Inferni carnibus perpetuo conterendos, detrudit.

At vero boni, qui non solum priore, sed posteriore etiam Sale, divina in-
quam, antecedenti (ut no stri ajunt) & consequenti gratia conditi fuere; ac non
modo virtutibus ornari, sed ardentibus cruciamentorum hujus vitae undis se ex-
tergi, exurique pro Christo passi sunt: nos tanquam perdignas mensa carnes idem
praegustator offerens Deo Patri, novo gloriae Sale perfundit: ac licet advenas &
peregrinos, inter angelicos & coelestes cives simul discumbere; & peraequa cum his
donari beatitudine & mansione jubet. Quamvis tamen vario promerendi cursu ad
unam illam & eandem felicitatem utrique perveniant. Nam ex quo superni illi ci-
ves angelici, ab ipso rerum exordio, & cum primum eis contigit plena optio, coe-
lestes venturi Christi coenas meridianis insolentissimi Luciferi prandiis praetulerunt;
oppiparas quidem illas, atque, utvocant, saliares, cum suavissimo gratiae Sale con-
ditas, tum splendidissimo gloriae lumine collustratas, consequi meruerunt. At ve-
ro terrarum incolae, ac coelorum advenae homines tam gravi mole corporis op-
pressi, densissimisque toti ignorantiae tenebris obvoluti; tam longum iter ad patri-
am longe tardiore gressu confecerunt. Non enim his sub ipso creationis termi-
no consecuto momento, universa totaque simul meriti occasio sese arripienda obtu-
lit. Sed ipsos hanc potius, continua, diutinaque vitae periodo, usq; ad ejus exitum, stu-
diosissime, laboriosissimeq; captare oportet: praeterquam quod tam arduum, adeoque

aspe-
S s s 3

Metallorum & Planetarum.
dimentum, atque condita res, & eſca, quæ apponitur. Per ipſum enim cœleſtis ejus Pa-
ter Rex Regum, ac dominus dominantium magnificéntiſſimus, qui nos ex ſua bonita-
te, atque ut bona ſua amat, univerſo creaturarum populo ampliſſimum Salis congiari-
am, hoc eſt, ſuæ præ ſtantiſſimæ gratiæ auxilium ad ſe inquirendum, cœleſtiaq́; appe-
tendum, dat liberaliſſimè. Sanè, ut qui ad cœleſte epulum ſunt vocati, congiario illo ſe
ad hoc veniendum, in eoq́ue feliciſſimè accumbendum præparent: ſi verò ut fatui ve-
nire renucrint, ſublato ab eis congiario, ſempiterna pœna mulctentur. Qua in re non
aliter ſe utrique habere videntur, quàm carnes cum oſſibus, quæ ſimul in ollam cum
aqua & Sale ad ignem decoquenda immittuntur: atque illa poſt ad menſam appo-
nuntur. Ex quibus oſſa, cùm neque Sale condiri, neque aqua emolliri poſſint, in-
fra menſam ſtatim canibus comminuenda projiciuntur: carnes autem, quia tene-
ritatem ex calore, & aqua, condimentum verò à Sale acceperunt, puriore men-
ſæ Sale denuò conſperſæ, ſumma cum voluptate eduntur. Sunt enim ut oſſa carni-
bus, ſic etiam bonis permixti mali. Quorum hi, cùm neque divinum gratiæ Sa-
lem reguſtare, neque luſtrali aqua dilui, ac emolliri, neque cœleſtis verbi calo-
re accendi adres divinas voluerint; ſeveriſſimo magni præguſtatoris atque menſæ
præfecti Chriſti judicio igni, vel cruciatibus reſervantur convellendi. Quos ille,
præduritie, obſtinatos, præque indignitate fatuos, inſulſiſſimos, cœleſtique
menſa indigniſſimos invenient, de medio juſtorum divellit, atque in profundum
barathrum, rapaciſſimis Inferni carnibus perpetuo conterendos, detrudit.

At verò boni, qui non ſolum priore, ſed poſteriore etiam Sale, divina in-
quam, antecedenti (ut no ſtri ajunt) & conſequenti gratia conditi fuêre; ac non
modo virtutibus ornari, ſed ardentibus cruciamentorum hujus vitæ undis ſe ex-
tergi, exurique pro Chriſto paſſi ſunt: nos tanquam perdignas menſa carnes idem
præguſtator offerens Deo Patri, novo gloriæ Sale perfundit: ac licet advenas &
peregrinos, inter angelicos & cœleſtes cives ſimul diſcumbere; & peræqua cum his
donari beatitudine & manſione jubet. Quamvis tamen vario promerendi curſu ad
unam illam & eandem felicitatem utrique perveniant. Nam ex quo ſuperni illi ci-
ves angelici, ab ipſo rerum exordio, & cùm primum eis contigit plena optio, cœ-
leſtes venturi Chriſti cœnas meridianis inſolentiſſimi Luciferi prandiis prætulerunt;
oppiparas quidem illas, atque, utvocant, ſaliares, cum ſuaviſſimo gratiæ Sale con-
ditas, tum ſplendidiſſimo gloriæ lumine colluſtratas, conſequi meruerunt. At ve-
rò terrarum incolæ, ac cœlorum advenæ homines tam gravi mole corporis op-
preſſi, denſiſſimisque toti ignorantiæ tenebris obvoluti; tam longum iter ad patri-
am longè tardiore greſſu confecerunt. Non enim his ſub ipſo creationis termi-
no conſecuto momento, univerſa totaque ſimul meriti occaſio ſeſe arripienda obtu-
lit. Sed ipſos hanc potius, continua, diutinaque vitæ periodo, uſq́; ad ejus exitum, ſtu-
dioſiſſimè, laborioſiſſimeq́; captare oportet: præterquam quod tam arduum, adeoq́ue

aſpe-
S s s 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0543" n="529"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq">Metallorum &amp; Planetarum.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">dimentum, atque condita res, &amp; e&#x017F;ca, quæ apponitur. Per ip&#x017F;um enim c&#x0153;le&#x017F;tis ejus Pa-<lb/>
ter Rex Regum, ac dominus dominantium magnificénti&#x017F;&#x017F;imus, qui nos ex &#x017F;ua bonita-<lb/>
te, atque ut bona &#x017F;ua amat, univer&#x017F;o creaturarum populo ampli&#x017F;&#x017F;imum Salis congiari-<lb/>
am, hoc e&#x017F;t, &#x017F;uæ præ &#x017F;tanti&#x017F;&#x017F;imæ gratiæ auxilium ad &#x017F;e inquirendum, c&#x0153;le&#x017F;tiaq&#x0301;; appe-<lb/>
tendum, dat liberali&#x017F;&#x017F;imè. Sanè, ut qui ad c&#x0153;le&#x017F;te epulum &#x017F;unt vocati, congiario illo &#x017F;e<lb/>
ad hoc veniendum, in eoq&#x0301;ue felici&#x017F;&#x017F;imè accumbendum præparent: &#x017F;i verò ut fatui ve-<lb/>
nire renucrint, &#x017F;ublato ab eis congiario, &#x017F;empiterna p&#x0153;na mulctentur. Qua in re non<lb/>
aliter &#x017F;e utrique habere videntur, quàm carnes cum o&#x017F;&#x017F;ibus, quæ &#x017F;imul in ollam cum<lb/>
aqua &amp; Sale ad ignem decoquenda immittuntur: atque illa po&#x017F;t ad men&#x017F;am appo-<lb/>
nuntur. Ex quibus o&#x017F;&#x017F;a, cùm neque Sale condiri, neque aqua emolliri po&#x017F;&#x017F;int, in-<lb/>
fra men&#x017F;am &#x017F;tatim canibus comminuenda projiciuntur: carnes autem, quia tene-<lb/>
ritatem ex calore, &amp; aqua, condimentum verò à Sale acceperunt, puriore men-<lb/>
&#x017F;æ Sale denuò con&#x017F;per&#x017F;æ, &#x017F;umma cum voluptate eduntur. Sunt enim ut o&#x017F;&#x017F;a carni-<lb/>
bus, &#x017F;ic etiam bonis permixti mali. Quorum hi, cùm neque divinum gratiæ Sa-<lb/>
lem regu&#x017F;tare, neque lu&#x017F;trali aqua dilui, ac emolliri, neque c&#x0153;le&#x017F;tis verbi calo-<lb/>
re accendi adres divinas voluerint; &#x017F;everi&#x017F;&#x017F;imo magni prægu&#x017F;tatoris atque men&#x017F;æ<lb/>
præfecti Chri&#x017F;ti judicio igni, vel cruciatibus re&#x017F;ervantur convellendi. Quos ille,<lb/>
præduritie, ob&#x017F;tinatos, præque indignitate fatuos, in&#x017F;ul&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imos, c&#x0153;le&#x017F;tique<lb/>
men&#x017F;a indigni&#x017F;&#x017F;imos invenient, de medio ju&#x017F;torum divellit, atque in profundum<lb/>
barathrum, rapaci&#x017F;&#x017F;imis Inferni carnibus perpetuo conterendos, detrudit.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">At verò boni, qui non &#x017F;olum priore, &#x017F;ed po&#x017F;teriore etiam Sale, divina in-<lb/>
quam, antecedenti (ut no &#x017F;tri ajunt) &amp; con&#x017F;equenti gratia conditi fuêre; ac non<lb/>
modo virtutibus ornari, &#x017F;ed ardentibus cruciamentorum hujus vitæ undis &#x017F;e ex-<lb/>
tergi, exurique pro Chri&#x017F;to pa&#x017F;&#x017F;i &#x017F;unt: nos tanquam perdignas men&#x017F;a carnes idem<lb/>
prægu&#x017F;tator offerens Deo Patri, novo gloriæ Sale perfundit: ac licet advenas &amp;<lb/>
peregrinos, inter angelicos &amp; c&#x0153;le&#x017F;tes cives &#x017F;imul di&#x017F;cumbere; &amp; peræqua cum his<lb/>
donari beatitudine &amp; man&#x017F;ione jubet. Quamvis tamen vario promerendi cur&#x017F;u ad<lb/>
unam illam &amp; eandem felicitatem utrique perveniant. Nam ex quo &#x017F;uperni illi ci-<lb/>
ves angelici, ab ip&#x017F;o rerum exordio, &amp; cùm primum eis contigit plena optio, c&#x0153;-<lb/>
le&#x017F;tes venturi Chri&#x017F;ti c&#x0153;nas meridianis in&#x017F;olenti&#x017F;&#x017F;imi Luciferi prandiis prætulerunt;<lb/>
oppiparas quidem illas, atque, utvocant, &#x017F;aliares, cum &#x017F;uavi&#x017F;&#x017F;imo gratiæ Sale con-<lb/>
ditas, tum &#x017F;plendidi&#x017F;&#x017F;imo gloriæ lumine collu&#x017F;tratas, con&#x017F;equi meruerunt. At ve-<lb/>
rò terrarum incolæ, ac c&#x0153;lorum advenæ homines tam gravi mole corporis op-<lb/>
pre&#x017F;&#x017F;i, den&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imisque toti ignorantiæ tenebris obvoluti; tam longum iter ad patri-<lb/>
am longè tardiore gre&#x017F;&#x017F;u confecerunt. Non enim his &#x017F;ub ip&#x017F;o creationis termi-<lb/>
no con&#x017F;ecuto momento, univer&#x017F;a totaque &#x017F;imul meriti occa&#x017F;io &#x017F;e&#x017F;e arripienda obtu-<lb/>
lit. Sed ip&#x017F;os hanc potius, continua, diutinaque vitæ periodo, u&#x017F;q&#x0301;; ad ejus exitum, &#x017F;tu-<lb/>
dio&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imè, laborio&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imeq&#x0301;; captare oportet: præterquam quod tam arduum, adeoq&#x0301;ue</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">S s s</hi> 3</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">a&#x017F;pe-</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[529/0543] Metallorum & Planetarum. dimentum, atque condita res, & eſca, quæ apponitur. Per ipſum enim cœleſtis ejus Pa- ter Rex Regum, ac dominus dominantium magnificéntiſſimus, qui nos ex ſua bonita- te, atque ut bona ſua amat, univerſo creaturarum populo ampliſſimum Salis congiari- am, hoc eſt, ſuæ præ ſtantiſſimæ gratiæ auxilium ad ſe inquirendum, cœleſtiaq́; appe- tendum, dat liberaliſſimè. Sanè, ut qui ad cœleſte epulum ſunt vocati, congiario illo ſe ad hoc veniendum, in eoq́ue feliciſſimè accumbendum præparent: ſi verò ut fatui ve- nire renucrint, ſublato ab eis congiario, ſempiterna pœna mulctentur. Qua in re non aliter ſe utrique habere videntur, quàm carnes cum oſſibus, quæ ſimul in ollam cum aqua & Sale ad ignem decoquenda immittuntur: atque illa poſt ad menſam appo- nuntur. Ex quibus oſſa, cùm neque Sale condiri, neque aqua emolliri poſſint, in- fra menſam ſtatim canibus comminuenda projiciuntur: carnes autem, quia tene- ritatem ex calore, & aqua, condimentum verò à Sale acceperunt, puriore men- ſæ Sale denuò conſperſæ, ſumma cum voluptate eduntur. Sunt enim ut oſſa carni- bus, ſic etiam bonis permixti mali. Quorum hi, cùm neque divinum gratiæ Sa- lem reguſtare, neque luſtrali aqua dilui, ac emolliri, neque cœleſtis verbi calo- re accendi adres divinas voluerint; ſeveriſſimo magni præguſtatoris atque menſæ præfecti Chriſti judicio igni, vel cruciatibus reſervantur convellendi. Quos ille, præduritie, obſtinatos, præque indignitate fatuos, inſulſiſſimos, cœleſtique menſa indigniſſimos invenient, de medio juſtorum divellit, atque in profundum barathrum, rapaciſſimis Inferni carnibus perpetuo conterendos, detrudit. At verò boni, qui non ſolum priore, ſed poſteriore etiam Sale, divina in- quam, antecedenti (ut no ſtri ajunt) & conſequenti gratia conditi fuêre; ac non modo virtutibus ornari, ſed ardentibus cruciamentorum hujus vitæ undis ſe ex- tergi, exurique pro Chriſto paſſi ſunt: nos tanquam perdignas menſa carnes idem præguſtator offerens Deo Patri, novo gloriæ Sale perfundit: ac licet advenas & peregrinos, inter angelicos & cœleſtes cives ſimul diſcumbere; & peræqua cum his donari beatitudine & manſione jubet. Quamvis tamen vario promerendi curſu ad unam illam & eandem felicitatem utrique perveniant. Nam ex quo ſuperni illi ci- ves angelici, ab ipſo rerum exordio, & cùm primum eis contigit plena optio, cœ- leſtes venturi Chriſti cœnas meridianis inſolentiſſimi Luciferi prandiis prætulerunt; oppiparas quidem illas, atque, utvocant, ſaliares, cum ſuaviſſimo gratiæ Sale con- ditas, tum ſplendidiſſimo gloriæ lumine colluſtratas, conſequi meruerunt. At ve- rò terrarum incolæ, ac cœlorum advenæ homines tam gravi mole corporis op- preſſi, denſiſſimisque toti ignorantiæ tenebris obvoluti; tam longum iter ad patri- am longè tardiore greſſu confecerunt. Non enim his ſub ipſo creationis termi- no conſecuto momento, univerſa totaque ſimul meriti occaſio ſeſe arripienda obtu- lit. Sed ipſos hanc potius, continua, diutinaque vitæ periodo, uſq́; ad ejus exitum, ſtu- dioſiſſimè, laborioſiſſimeq́; captare oportet: præterquam quod tam arduum, adeoq́ue aſpe- S s s 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/glauber_opera01_1658
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/glauber_opera01_1658/543
Zitationshilfe: Glauber, Johann Rudolph: Philosophi & Medici Celeberrimi Opera Chymica. Frankfurt (Main), 1658, S. 529. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glauber_opera01_1658/543>, abgerufen am 29.04.2024.