Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lavater, Johann Caspar: Physiognomische Fragmente, zur Beförderung der Menschenkenntniß und Menschenliebe. Bd. 4. Leipzig u. a., 1778.

Bild:
<< vorherige Seite
VI. Abschnitt. VI. Fragment. Von den Kennzeichen etc.


Des
[Spaltenumbruch] digste; dennoch hat auch dieser scharfsinnige Schriftstel-
ler die Figur des Körpers zur Prognostik der Krank-
heiten kaum berührt; doch mehr, wie die andern, bey der
Diagnostik derselben in Betrachtung gezogen. Man le-
se das II. und III. Capitel des II. Theiles, welches eini-
ge eigne und fremde allenfalls physiognomische Gedan-
ken enthält, von denen wir die vornehmsten hersetzen
wollen. "Qui solidiore corporis habitu praediti sunt,
"morbis diuturnioribus laborant, quam qui laxiore,
"praecipue cum morbi sint venosi generis, aut ipsius
"habitus corporis -- Qui solidiore corporis sunt habi-
"tu, in iis crises per sudores non sunt expectandae,
"vel saltem minus bonae ac difficiliores. Qui rario-
"rem habitum habent, longaeviores sunt ratione mor-
"tis violentae, qui strictiorem, ratione mortis natu-
"ralis -- A figura quoque corporis signa desumi pos-
"sunt: corporis pulchritudo optimam temperiem si-
"gnisicat. Qui angustum habent thoracem pthisi et
"astmati sunt obnoxii: mulieres abdomen infirmum
"ac nates latiores habentes, foecundae esse praedican-
"tur. Color faciei pallidus, ac citrinus, complexio-
"nem biliosam, albus pituitosam, roseus sanguineam,
"lividus melancholicam indicat. Cutis color indicat
"humores in corpore abundantes; roseus sanguinem,
"palidus bilem, lividus melancholiam, albus pituitam:
"laxitas et humiditas cutis in sanis significat tempe-
"ramentem humidum: in aegris vero morbos ex hu-
"miditate. Cutis, quae a subjecta parte facile divelli-
"tur, tabis signum est. Cutim et carnem corporis,
"quae antea solida ac dura fuit, flaccescere, signum est
"atrophiae, ac aegritudinis imminentis, et corpus mi-
"nus recte nutriri."

[Spaltenumbruch] Ein kleines Haupt scheint ihm und Galen, wegen der
Wenigkeit des Gehirns, für die Gesundheit ein schlech-
tes Zeichen. "Anterior pars capitis parva indicat de-
"bilitatem sensuum, posterior vero imbecillitatem po-
"tentiae motivae. p. 157. Ab oculis maxime et diver-
"sissima signa desumuntur. Hippocrates dicit: Ita va-
"lere corpus, sicut valent oculi.
Signa mortis a nullo
"efficacius sumuntur, quam ab oculis -- oculi cum
"corde maximum habent consensum. Oculi magni
"indicant cerebri humiditatem et caliditatem ... ma-
"gnitudo oculorum etiam indicat abundantiam spiri-
"tuum ... Pupillae parvitas signum est visionis robu-
"stioris .. Oculi valde exerti minus vident remota;
"melius autem cavi; -- a nervi optici ruptura, a ple-
"nitudine humorum in cerebro, ab ir[unleserliches Material - 2 Zeichen fehlen]furore, nimio
"vomitu, colli constrictione etiam oculi i[unleserliches Material - 2 Zeichen fehlen]umescunt.
"Oculi cavi indicant maerores, vigilias, cogitationes
"et omnes affectus oculos exsiccantes et spiritus con-
"sumentes; indicant etiam tabem et acutas sebres. --
"Caeruleus color visus bonitatem indicat; flavedo in
"tunica adnata seu in albo oculi apparens signum est
"Icteri. -- Oculorum claritas spirituum copiam, ob-
"scuritas desectum indicat. Cardanus inter signa
"certae mortis ponit, si oculi aegrotantis inspicien-
"tis hominis effigiem non reflectant."

Die ganze Materie von allen Zufällen und Verände-
rungen sterbender und todter Körper hat in einem di-
cken Quartbande mit unbeschreiblicher Gelehrsamkeit
abgehandelt L. Christ. Prid. Garmannus de miracu-
lis mortuorum,
herausgegeben von Emanuel Heinrich
Garmann,
Dresden und Leipzig, 1709. Besonders
verdient nachgelesen zu werden Lib. I. Tit. IV. de fa-
ciei mutatione in cadaveribus. p. 143. etc.
VI. Abſchnitt. VI. Fragment. Von den Kennzeichen ꝛc.


Des
[Spaltenumbruch] digſte; dennoch hat auch dieſer ſcharfſinnige Schriftſtel-
ler die Figur des Koͤrpers zur Prognoſtik der Krank-
heiten kaum beruͤhrt; doch mehr, wie die andern, bey der
Diagnoſtik derſelben in Betrachtung gezogen. Man le-
ſe das II. und III. Capitel des II. Theiles, welches eini-
ge eigne und fremde allenfalls phyſiognomiſche Gedan-
ken enthaͤlt, von denen wir die vornehmſten herſetzen
wollen. „Qui ſolidiore corporis habitu praediti ſunt,
„morbis diuturnioribus laborant, quam qui laxiore,
„praecipue cum morbi ſint venoſi generis, aut ipſius
„habitus corporis — Qui ſolidiore corporis ſunt habi-
„tu, in iis criſes per ſudores non ſunt expectandae,
„vel ſaltem minus bonae ac difficiliores. Qui rario-
„rem habitum habent, longaeviores ſunt ratione mor-
„tis violentae, qui ſtrictiorem, ratione mortis natu-
„ralis — A figura quoque corporis ſigna deſumi poſ-
„ſunt: corporis pulchritudo optimam temperiem ſi-
„gniſicat. Qui anguſtum habent thoracem pthiſi et
„aſtmati ſunt obnoxii: mulieres abdomen infirmum
„ac nates latiores habentes, foecundae eſſe praedican-
„tur. Color faciei pallidus, ac citrinus, complexio-
„nem bilioſam, albus pituitoſam, roſeus ſanguineam,
„lividus melancholicam indicat. Cutis color indicat
„humores in corpore abundantes; roſeus ſanguinem,
„palidus bilem, lividus melancholiam, albus pituitam:
„laxitas et humiditas cutis in ſanis ſignificat tempe-
„ramentem humidum: in aegris vero morbos ex hu-
„miditate. Cutis, quae a ſubjecta parte facile divelli-
„tur, tabis ſignum eſt. Cutim et carnem corporis,
„quae antea ſolida ac dura fuit, flacceſcere, ſignum eſt
„atrophiae, ac aegritudinis imminentis, et corpus mi-
„nus recte nutriri.“

[Spaltenumbruch] Ein kleines Haupt ſcheint ihm und Galen, wegen der
Wenigkeit des Gehirns, fuͤr die Geſundheit ein ſchlech-
tes Zeichen. „Anterior pars capitis parva indicat de-
„bilitatem ſenſuum, poſterior vero imbecillitatem po-
„tentiae motivae. p. 157. Ab oculis maxime et diver-
„ſiſſima ſigna deſumuntur. Hippocrates dicit: Ita va-
„lere corpus, ſicut valent oculi.
Signa mortis a nullo
„efficacius ſumuntur, quam ab oculis — oculi cum
„corde maximum habent conſenſum. Oculi magni
„indicant cerebri humiditatem et caliditatem ... ma-
„gnitudo oculorum etiam indicat abundantiam ſpiri-
„tuum ... Pupillae parvitas ſignum eſt viſionis robu-
„ſtioris .. Oculi valde exerti minus vident remota;
„melius autem cavi; — a nervi optici ruptura, a ple-
„nitudine humorum in cerebro, ab ir[unleserliches Material – 2 Zeichen fehlen]furore, nimio
„vomitu, colli conſtrictione etiam oculi i[unleserliches Material – 2 Zeichen fehlen]umeſcunt.
„Oculi cavi indicant maerores, vigilias, cogitationes
„et omnes affectus oculos exſiccantes et ſpiritus con-
„ſumentes; indicant etiam tabem et acutas ſebres. —
„Caeruleus color viſus bonitatem indicat; flavedo in
„tunica adnata ſeu in albo oculi apparens ſignum eſt
„Icteri. — Oculorum claritas ſpirituum copiam, ob-
„ſcuritas deſectum indicat. Cardanus inter ſigna
„certae mortis ponit, ſi oculi aegrotantis inſpicien-
„tis hominis effigiem non reflectant.“

Die ganze Materie von allen Zufaͤllen und Veraͤnde-
rungen ſterbender und todter Koͤrper hat in einem di-
cken Quartbande mit unbeſchreiblicher Gelehrſamkeit
abgehandelt L. Chriſt. Prid. Garmannus de miracu-
lis mortuorum,
herausgegeben von Emanuel Heinrich
Garmann,
Dresden und Leipzig, 1709. Beſonders
verdient nachgeleſen zu werden Lib. I. Tit. IV. de fa-
ciei mutatione in cadaveribus. p. 143. etc.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <pb facs="#f0444" n="368"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b"><hi rendition="#aq">VI.</hi> Ab&#x017F;chnitt. <hi rendition="#aq">VI.</hi> Fragment. Von den Kennzeichen &#xA75B;c.</hi> </fw><lb/>
            <note xml:id="a54" prev="#a53" place="foot" n="*)"><cb/>
dig&#x017F;te; dennoch hat auch die&#x017F;er &#x017F;charf&#x017F;innige Schrift&#x017F;tel-<lb/>
ler die Figur des Ko&#x0364;rpers zur <hi rendition="#fr">Progno&#x017F;tik</hi> der Krank-<lb/>
heiten kaum beru&#x0364;hrt; doch mehr, wie die andern, bey der<lb/><hi rendition="#fr">Diagno&#x017F;tik</hi> der&#x017F;elben in Betrachtung gezogen. Man le-<lb/>
&#x017F;e das <hi rendition="#aq">II.</hi> und <hi rendition="#aq">III.</hi> Capitel des <hi rendition="#aq">II.</hi> Theiles, welches eini-<lb/>
ge eigne und fremde allenfalls phy&#x017F;iognomi&#x017F;che Gedan-<lb/>
ken entha&#x0364;lt, von denen wir die vornehm&#x017F;ten her&#x017F;etzen<lb/>
wollen. &#x201E;<hi rendition="#aq">Qui &#x017F;olidiore corporis habitu praediti &#x017F;unt,<lb/>
&#x201E;morbis diuturnioribus laborant, quam qui laxiore,<lb/>
&#x201E;praecipue cum morbi &#x017F;int veno&#x017F;i generis, aut ip&#x017F;ius<lb/>
&#x201E;habitus corporis &#x2014; Qui &#x017F;olidiore corporis &#x017F;unt habi-<lb/>
&#x201E;tu, in iis cri&#x017F;es per &#x017F;udores non &#x017F;unt expectandae,<lb/>
&#x201E;vel &#x017F;altem minus bonae ac difficiliores. Qui rario-<lb/>
&#x201E;rem habitum habent, longaeviores &#x017F;unt ratione mor-<lb/>
&#x201E;tis violentae, qui &#x017F;trictiorem, ratione mortis natu-<lb/>
&#x201E;ralis &#x2014; A figura quoque corporis &#x017F;igna de&#x017F;umi po&#x017F;-<lb/>
&#x201E;&#x017F;unt: corporis pulchritudo optimam temperiem &#x017F;i-<lb/>
&#x201E;gni&#x017F;icat. Qui angu&#x017F;tum habent thoracem pthi&#x017F;i et<lb/>
&#x201E;a&#x017F;tmati &#x017F;unt obnoxii: mulieres abdomen infirmum<lb/>
&#x201E;ac nates latiores habentes, foecundae e&#x017F;&#x017F;e praedican-<lb/>
&#x201E;tur. Color faciei pallidus, ac citrinus, complexio-<lb/>
&#x201E;nem bilio&#x017F;am, albus pituito&#x017F;am, ro&#x017F;eus &#x017F;anguineam,<lb/>
&#x201E;lividus melancholicam indicat. Cutis color indicat<lb/>
&#x201E;humores in corpore abundantes; ro&#x017F;eus &#x017F;anguinem,<lb/>
&#x201E;palidus bilem, lividus melancholiam, albus pituitam:<lb/>
&#x201E;laxitas et humiditas cutis in &#x017F;anis &#x017F;ignificat tempe-<lb/>
&#x201E;ramentem humidum: in aegris vero morbos ex hu-<lb/>
&#x201E;miditate. Cutis, quae a &#x017F;ubjecta parte facile divelli-<lb/>
&#x201E;tur, tabis &#x017F;ignum e&#x017F;t. Cutim et carnem corporis,<lb/>
&#x201E;quae antea &#x017F;olida ac dura fuit, flacce&#x017F;cere, &#x017F;ignum e&#x017F;t<lb/>
&#x201E;atrophiae, ac aegritudinis imminentis, et corpus mi-<lb/>
&#x201E;nus recte nutriri.&#x201C;</hi><lb/><cb/>
Ein kleines Haupt &#x017F;cheint ihm und <hi rendition="#fr">Galen,</hi> wegen der<lb/>
Wenigkeit des Gehirns, fu&#x0364;r die Ge&#x017F;undheit ein &#x017F;chlech-<lb/>
tes Zeichen. <hi rendition="#aq">&#x201E;Anterior pars capitis parva indicat de-<lb/>
&#x201E;bilitatem &#x017F;en&#x017F;uum, po&#x017F;terior vero imbecillitatem po-<lb/>
&#x201E;tentiae motivae. p. 157. Ab oculis maxime et diver-<lb/>
&#x201E;&#x017F;i&#x017F;&#x017F;ima &#x017F;igna de&#x017F;umuntur. Hippocrates dicit: <hi rendition="#i">Ita va-<lb/>
&#x201E;lere corpus, &#x017F;icut valent oculi.</hi> Signa mortis a nullo<lb/>
&#x201E;efficacius &#x017F;umuntur, quam ab oculis &#x2014; oculi cum<lb/>
&#x201E;corde maximum habent con&#x017F;en&#x017F;um. Oculi magni<lb/>
&#x201E;indicant cerebri humiditatem et caliditatem ... ma-<lb/>
&#x201E;gnitudo oculorum etiam indicat abundantiam &#x017F;piri-<lb/>
&#x201E;tuum ... Pupillae parvitas &#x017F;ignum e&#x017F;t vi&#x017F;ionis robu-<lb/>
&#x201E;&#x017F;tioris .. Oculi valde exerti minus vident remota;<lb/>
&#x201E;melius autem cavi; &#x2014; a nervi optici ruptura, a ple-<lb/>
&#x201E;nitudine humorum in cerebro, ab ir<gap reason="illegible" unit="chars" quantity="2"/>furore, nimio<lb/>
&#x201E;vomitu, colli con&#x017F;trictione etiam oculi i<gap reason="illegible" unit="chars" quantity="2"/>ume&#x017F;cunt.<lb/>
&#x201E;Oculi cavi indicant maerores, vigilias, cogitationes<lb/>
&#x201E;et omnes affectus oculos ex&#x017F;iccantes et &#x017F;piritus con-<lb/>
&#x201E;&#x017F;umentes; indicant etiam tabem et acutas &#x017F;ebres. &#x2014;<lb/>
&#x201E;Caeruleus color vi&#x017F;us bonitatem indicat; flavedo in<lb/>
&#x201E;tunica adnata &#x017F;eu in albo oculi apparens &#x017F;ignum e&#x017F;t<lb/>
&#x201E;Icteri. &#x2014; Oculorum claritas &#x017F;pirituum copiam, ob-<lb/>
&#x201E;&#x017F;curitas de&#x017F;ectum indicat. <hi rendition="#i">Cardanus</hi> inter &#x017F;igna<lb/>
&#x201E;certae mortis ponit, &#x017F;i oculi aegrotantis in&#x017F;picien-<lb/>
&#x201E;tis hominis effigiem non reflectant.&#x201C;</hi><lb/>
Die ganze Materie von allen Zufa&#x0364;llen und Vera&#x0364;nde-<lb/>
rungen &#x017F;terbender und todter Ko&#x0364;rper hat in einem di-<lb/>
cken Quartbande mit unbe&#x017F;chreiblicher Gelehr&#x017F;amkeit<lb/>
abgehandelt <hi rendition="#aq">L. Chri&#x017F;t. Prid. Garmannus de miracu-<lb/>
lis mortuorum,</hi> herausgegeben von <hi rendition="#fr">Emanuel Heinrich<lb/>
Garmann,</hi> Dresden und Leipzig, 1709. Be&#x017F;onders<lb/>
verdient nachgele&#x017F;en zu werden <hi rendition="#aq">Lib. I. Tit. IV. de fa-<lb/>
ciei mutatione in cadaveribus. p. 143. etc.</hi></note>
          </div>
        </div>
      </div><lb/>
      <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
      <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#b">Des</hi> </fw><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[368/0444] VI. Abſchnitt. VI. Fragment. Von den Kennzeichen ꝛc. *) Des *) digſte; dennoch hat auch dieſer ſcharfſinnige Schriftſtel- ler die Figur des Koͤrpers zur Prognoſtik der Krank- heiten kaum beruͤhrt; doch mehr, wie die andern, bey der Diagnoſtik derſelben in Betrachtung gezogen. Man le- ſe das II. und III. Capitel des II. Theiles, welches eini- ge eigne und fremde allenfalls phyſiognomiſche Gedan- ken enthaͤlt, von denen wir die vornehmſten herſetzen wollen. „Qui ſolidiore corporis habitu praediti ſunt, „morbis diuturnioribus laborant, quam qui laxiore, „praecipue cum morbi ſint venoſi generis, aut ipſius „habitus corporis — Qui ſolidiore corporis ſunt habi- „tu, in iis criſes per ſudores non ſunt expectandae, „vel ſaltem minus bonae ac difficiliores. Qui rario- „rem habitum habent, longaeviores ſunt ratione mor- „tis violentae, qui ſtrictiorem, ratione mortis natu- „ralis — A figura quoque corporis ſigna deſumi poſ- „ſunt: corporis pulchritudo optimam temperiem ſi- „gniſicat. Qui anguſtum habent thoracem pthiſi et „aſtmati ſunt obnoxii: mulieres abdomen infirmum „ac nates latiores habentes, foecundae eſſe praedican- „tur. Color faciei pallidus, ac citrinus, complexio- „nem bilioſam, albus pituitoſam, roſeus ſanguineam, „lividus melancholicam indicat. Cutis color indicat „humores in corpore abundantes; roſeus ſanguinem, „palidus bilem, lividus melancholiam, albus pituitam: „laxitas et humiditas cutis in ſanis ſignificat tempe- „ramentem humidum: in aegris vero morbos ex hu- „miditate. Cutis, quae a ſubjecta parte facile divelli- „tur, tabis ſignum eſt. Cutim et carnem corporis, „quae antea ſolida ac dura fuit, flacceſcere, ſignum eſt „atrophiae, ac aegritudinis imminentis, et corpus mi- „nus recte nutriri.“ Ein kleines Haupt ſcheint ihm und Galen, wegen der Wenigkeit des Gehirns, fuͤr die Geſundheit ein ſchlech- tes Zeichen. „Anterior pars capitis parva indicat de- „bilitatem ſenſuum, poſterior vero imbecillitatem po- „tentiae motivae. p. 157. Ab oculis maxime et diver- „ſiſſima ſigna deſumuntur. Hippocrates dicit: Ita va- „lere corpus, ſicut valent oculi. Signa mortis a nullo „efficacius ſumuntur, quam ab oculis — oculi cum „corde maximum habent conſenſum. Oculi magni „indicant cerebri humiditatem et caliditatem ... ma- „gnitudo oculorum etiam indicat abundantiam ſpiri- „tuum ... Pupillae parvitas ſignum eſt viſionis robu- „ſtioris .. Oculi valde exerti minus vident remota; „melius autem cavi; — a nervi optici ruptura, a ple- „nitudine humorum in cerebro, ab ir__furore, nimio „vomitu, colli conſtrictione etiam oculi i__umeſcunt. „Oculi cavi indicant maerores, vigilias, cogitationes „et omnes affectus oculos exſiccantes et ſpiritus con- „ſumentes; indicant etiam tabem et acutas ſebres. — „Caeruleus color viſus bonitatem indicat; flavedo in „tunica adnata ſeu in albo oculi apparens ſignum eſt „Icteri. — Oculorum claritas ſpirituum copiam, ob- „ſcuritas deſectum indicat. Cardanus inter ſigna „certae mortis ponit, ſi oculi aegrotantis inſpicien- „tis hominis effigiem non reflectant.“ Die ganze Materie von allen Zufaͤllen und Veraͤnde- rungen ſterbender und todter Koͤrper hat in einem di- cken Quartbande mit unbeſchreiblicher Gelehrſamkeit abgehandelt L. Chriſt. Prid. Garmannus de miracu- lis mortuorum, herausgegeben von Emanuel Heinrich Garmann, Dresden und Leipzig, 1709. Beſonders verdient nachgeleſen zu werden Lib. I. Tit. IV. de fa- ciei mutatione in cadaveribus. p. 143. etc.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778/444
Zitationshilfe: Lavater, Johann Caspar: Physiognomische Fragmente, zur Beförderung der Menschenkenntniß und Menschenliebe. Bd. 4. Leipzig u. a., 1778, S. 368. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778/444>, abgerufen am 01.05.2024.