Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680.

Bild:
<< vorherige Seite
concubitu Mariti purificasse se: & statim in corpore ejus ex-
stitisse maculam velut depicti Draconis: nec potuisse un-
quam eximi: adeo ut mox publicis balineis perpetuo absti-
nuerit: Augustum natum mense decimo & ob hoc Apollinis
Filium existimatum.
Und von Seleuco berichtet Justin. lib. 15.
p. 141. 142. Seleuci mater Laodice, cum nupta esset Antiocho,
claro inter Philippi Duces viro, visa est sibi per quietem ex
concubitus Apollinis concepisse, gravidamque factam munus
concubitaus Annulum a Deo accepisse, in cujus gemma an-
chora sculpta esset. Jussaque id donum filio, quem peperis-
set, dare. Admirabilem fecit hunc visum & Annulus, qui
postera die ejusdem sculpturae in lecto inventus est, & figura
anchorae, quae in femore Seleuci nata, cum ipso parvulo fuit.
Originis ejus argumentum etiam posteris mansit. Siquidem
filii nepotesque ejus Anchoram in femore, veluti notam ge-
neris naturalem habuere.
Obiges von dem Löwen Siegel be-
richtet auch: Suppletor Curtii l. 1. p. m. 14. und Curtius lib.
3. daß Alexander/ nach dem ihm des Jovis Ammonis Prister
geheuchelt: Er were sein Sohn/ sich des Jupiters Sohn nicht
nur heissen lassen/ sondern auch besohlen. Aus ebenmäßiger Ein-
bildung haben die Römer diesem Scipio geheuchelt: daß er von ei-
nem Gotte gezeuget were/ weil in seiner Mutter Schlaf-Gemache
auch mehrmals eine Schlange gesehen worden. Livius dec. 3. l. 6.
Deßwegen auch Scipio sich angestellet/ als wenn er nichts/ was
ihm die Götter nicht offenbahrten/ fürnehme. Appian. de bell.
Hisp. p. 265. &
267.
v. 313. Es dien' ihm Hannibal zum Beyspiel.) Justin. lib. 32. c. 4.
Ex quibus constat Annibalem, nec tum cum Romano tonan-
tem Bello Italia contremuit, nec cum reversus Carthaginem
summum Imperium tenuit, aut cubantem caenasse, aut plus
quam Sextario Vini indulsisse, Pudicitiamque eum tantam
inter tot Captivas habuisse, ut in Africa natum quis nega-
ret.
v. 319. Die Raths-Herrn fordern heim die mit bestürtzter Hand.)
Livius. dec. 3. lib. 10. c. 16. 36. berichtet: daß/ nach dem Syphax
gefangen worden/ Carthago dreissig ihrer Rathes-Eltesten den
Scipio umb Frieden zu bitten abgeschickt; welche ihr Schiff mit
Oelzweigen besteckt hatten. Von dieser nach Tunis gekommenen
Both-
K 2
concubitu Mariti purificaſſe ſe: & ſtatim in corpore ejus ex-
ſtitiſſe maculam velut depicti Draconis: nec potuiſſe un-
quam eximi: adeò ut mox publicis balineis perpetuò abſti-
nuerit: Auguſtum natum menſe decimo & ob hoc Apollinis
Filium exiſtimatum.
Und von Seleuco berichtet Juſtin. lib. 15.
p. 141. 142. Seleuci mater Laodice, cum nupta eſſet Antiocho,
claro inter Philippi Duces viro, viſa eſt ſibi per quietem ex
concubitus Apollinis concepiſſe, gravidamq́ue factam munus
concubitûs Annulum à Deo accepiſſe, in cujus gemmâ an-
chora ſculpta eſſet. Juſſaq́ue id donum filio, quem peperiſ-
ſet, dare. Admirabilem fecit hunc viſum & Annulus, qui
poſterâ die ejusdem ſculpturæ in lecto inventus eſt, & figura
anchoræ, quæ in femore Seleuci nata, cum ipſo parvulo fuit.
Originis ejus argumentum etiam poſteris manſit. Siquidem
filii nepotesq́ue ejus Anchoram in femore, veluti notam ge-
neris naturalem habuere.
Obiges von dem Loͤwen Siegel be-
richtet auch: Suppletor Curtii l. 1. p. m. 14. und Curtius lib.
3. daß Alexander/ nach dem ihm des Jovis Ammonis Priſter
geheuchelt: Er were ſein Sohn/ ſich des Jupiters Sohn nicht
nur heiſſen laſſen/ ſondern auch beſohlen. Aus ebenmaͤßiger Ein-
bildung haben die Roͤmer dieſem Scipio geheuchelt: daß er von ei-
nem Gotte gezeuget were/ weil in ſeiner Mutter Schlaf-Gemache
auch mehrmals eine Schlange geſehen worden. Livius dec. 3. l. 6.
Deßwegen auch Scipio ſich angeſtellet/ als wenn er nichts/ was
ihm die Goͤtter nicht offenbahrten/ fuͤrnehme. Appian. de bell.
Hiſp. p. 265. &
267.
v. 313. Es dien’ ihm Hannibal zum Beyſpiel.) Juſtin. lib. 32. c. 4.
Ex quibus conſtat Annibalem, nec tum cum Romano tonan-
tem Bello Italia contremuit, nec cum reverſus Carthaginem
ſummum Imperium tenuit, aut cubantem cænaſſe, aut plus
quam Sextario Vini indulſiſſe, Pudicitiamq́ue eum tantam
inter tot Captivas habuiſſe, ut in Africa natum quis nega-
ret.
v. 319. Die Raths-Herrn fordern heim die mit beſtuͤrtzter Hand.)
Livius. dec. 3. lib. 10. c. 16. 36. berichtet: daß/ nach dem Syphax
gefangen worden/ Carthago dreiſſig ihrer Rathes-Elteſten den
Scipio umb Frieden zu bitten abgeſchickt; welche ihr Schiff mit
Oelzweigen beſteckt hatten. Von dieſer nach Tunis gekommenen
Both-
K 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <list>
            <item><pb facs="#f0184" n="147"/><hi rendition="#aq">concubitu Mariti purifica&#x017F;&#x017F;e &#x017F;e: &amp; &#x017F;tatim in corpore ejus ex-<lb/>
&#x017F;titi&#x017F;&#x017F;e maculam velut depicti Draconis: nec potui&#x017F;&#x017F;e un-<lb/>
quam eximi: adeò ut mox publicis balineis perpetuò ab&#x017F;ti-<lb/>
nuerit: Augu&#x017F;tum natum men&#x017F;e decimo &amp; ob hoc Apollinis<lb/>
Filium exi&#x017F;timatum.</hi> Und von <hi rendition="#aq">Seleuco</hi> berichtet <hi rendition="#aq">Ju&#x017F;tin. lib. 15.<lb/>
p. 141. 142. Seleuci mater Laodice, cum nupta e&#x017F;&#x017F;et Antiocho,<lb/>
claro inter Philippi Duces viro, vi&#x017F;a e&#x017F;t &#x017F;ibi per quietem ex<lb/>
concubitus Apollinis concepi&#x017F;&#x017F;e, gravidamq&#x0301;ue factam munus<lb/>
concubitûs Annulum à Deo accepi&#x017F;&#x017F;e, in cujus gemmâ an-<lb/>
chora &#x017F;culpta e&#x017F;&#x017F;et. Ju&#x017F;&#x017F;aq&#x0301;ue id donum filio, quem peperi&#x017F;-<lb/>
&#x017F;et, dare. Admirabilem fecit hunc vi&#x017F;um &amp; Annulus, qui<lb/>
po&#x017F;terâ die ejusdem &#x017F;culpturæ in lecto inventus e&#x017F;t, &amp; figura<lb/>
anchoræ, quæ in femore Seleuci nata, cum ip&#x017F;o parvulo fuit.<lb/>
Originis ejus argumentum etiam po&#x017F;teris man&#x017F;it. Siquidem<lb/>
filii nepotesq&#x0301;ue ejus Anchoram in femore, veluti notam ge-<lb/>
neris naturalem habuere.</hi> Obiges von dem Lo&#x0364;wen Siegel be-<lb/>
richtet auch: <hi rendition="#aq">Suppletor Curtii l. 1. p. m.</hi> 14. und <hi rendition="#aq">Curtius lib.</hi><lb/>
3. daß Alexander/ nach dem ihm des <hi rendition="#aq">Jovis Ammonis</hi> Pri&#x017F;ter<lb/>
geheuchelt: Er were &#x017F;ein Sohn/ &#x017F;ich des Jupiters Sohn nicht<lb/>
nur hei&#x017F;&#x017F;en la&#x017F;&#x017F;en/ &#x017F;ondern auch be&#x017F;ohlen. Aus ebenma&#x0364;ßiger Ein-<lb/>
bildung haben die Ro&#x0364;mer die&#x017F;em <hi rendition="#aq">Scipio</hi> geheuchelt: daß er von ei-<lb/>
nem Gotte gezeuget were/ weil in &#x017F;einer Mutter Schlaf-Gemache<lb/>
auch mehrmals eine Schlange ge&#x017F;ehen worden. <hi rendition="#aq">Livius dec. 3. l.</hi> 6.<lb/>
Deßwegen auch <hi rendition="#aq">Scipio</hi> &#x017F;ich ange&#x017F;tellet/ als wenn er nichts/ was<lb/>
ihm die Go&#x0364;tter nicht offenbahrten/ fu&#x0364;rnehme. <hi rendition="#aq">Appian. de bell.<lb/>
Hi&#x017F;p. p. 265. &amp;</hi> 267.</item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 313. Es dien&#x2019; ihm Hannibal zum Bey&#x017F;piel.) <hi rendition="#aq">Ju&#x017F;tin. lib. 32. c. 4.<lb/>
Ex quibus con&#x017F;tat Annibalem, nec tum cum Romano tonan-<lb/>
tem Bello Italia contremuit, nec cum rever&#x017F;us Carthaginem<lb/>
&#x017F;ummum Imperium tenuit, aut cubantem cæna&#x017F;&#x017F;e, aut plus<lb/>
quam Sextario Vini indul&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e, Pudicitiamq&#x0301;ue eum tantam<lb/>
inter tot Captivas habui&#x017F;&#x017F;e, ut in Africa natum quis nega-<lb/>
ret.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 319. Die Raths-Herrn fordern heim die mit be&#x017F;tu&#x0364;rtzter Hand.)<lb/><hi rendition="#aq">Livius. dec. 3. lib. 10. c.</hi> 16. 36. berichtet: daß/ nach dem Syphax<lb/>
gefangen worden/ Carthago drei&#x017F;&#x017F;ig ihrer Rathes-Elte&#x017F;ten den<lb/>
Scipio umb Frieden zu bitten abge&#x017F;chickt; welche ihr Schiff mit<lb/>
Oelzweigen be&#x017F;teckt hatten. Von die&#x017F;er nach Tunis gekommenen<lb/>
<fw place="bottom" type="sig">K 2</fw><fw place="bottom" type="catch">Both-</fw><lb/></item>
          </list>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[147/0184] concubitu Mariti purificaſſe ſe: & ſtatim in corpore ejus ex- ſtitiſſe maculam velut depicti Draconis: nec potuiſſe un- quam eximi: adeò ut mox publicis balineis perpetuò abſti- nuerit: Auguſtum natum menſe decimo & ob hoc Apollinis Filium exiſtimatum. Und von Seleuco berichtet Juſtin. lib. 15. p. 141. 142. Seleuci mater Laodice, cum nupta eſſet Antiocho, claro inter Philippi Duces viro, viſa eſt ſibi per quietem ex concubitus Apollinis concepiſſe, gravidamq́ue factam munus concubitûs Annulum à Deo accepiſſe, in cujus gemmâ an- chora ſculpta eſſet. Juſſaq́ue id donum filio, quem peperiſ- ſet, dare. Admirabilem fecit hunc viſum & Annulus, qui poſterâ die ejusdem ſculpturæ in lecto inventus eſt, & figura anchoræ, quæ in femore Seleuci nata, cum ipſo parvulo fuit. Originis ejus argumentum etiam poſteris manſit. Siquidem filii nepotesq́ue ejus Anchoram in femore, veluti notam ge- neris naturalem habuere. Obiges von dem Loͤwen Siegel be- richtet auch: Suppletor Curtii l. 1. p. m. 14. und Curtius lib. 3. daß Alexander/ nach dem ihm des Jovis Ammonis Priſter geheuchelt: Er were ſein Sohn/ ſich des Jupiters Sohn nicht nur heiſſen laſſen/ ſondern auch beſohlen. Aus ebenmaͤßiger Ein- bildung haben die Roͤmer dieſem Scipio geheuchelt: daß er von ei- nem Gotte gezeuget were/ weil in ſeiner Mutter Schlaf-Gemache auch mehrmals eine Schlange geſehen worden. Livius dec. 3. l. 6. Deßwegen auch Scipio ſich angeſtellet/ als wenn er nichts/ was ihm die Goͤtter nicht offenbahrten/ fuͤrnehme. Appian. de bell. Hiſp. p. 265. & 267. v. 313. Es dien’ ihm Hannibal zum Beyſpiel.) Juſtin. lib. 32. c. 4. Ex quibus conſtat Annibalem, nec tum cum Romano tonan- tem Bello Italia contremuit, nec cum reverſus Carthaginem ſummum Imperium tenuit, aut cubantem cænaſſe, aut plus quam Sextario Vini indulſiſſe, Pudicitiamq́ue eum tantam inter tot Captivas habuiſſe, ut in Africa natum quis nega- ret. v. 319. Die Raths-Herrn fordern heim die mit beſtuͤrtzter Hand.) Livius. dec. 3. lib. 10. c. 16. 36. berichtet: daß/ nach dem Syphax gefangen worden/ Carthago dreiſſig ihrer Rathes-Elteſten den Scipio umb Frieden zu bitten abgeſchickt; welche ihr Schiff mit Oelzweigen beſteckt hatten. Von dieſer nach Tunis gekommenen Both- K 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/184
Zitationshilfe: Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680, S. 147. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/184>, abgerufen am 29.04.2024.