Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Achtes Buch. Stifftung des Gothischen,
Gothen spotteten ihrer bisweilen selbst, und der Heil. chrysostomvs 5
erzehlet, einer von ihren Fürsten habe sich verlauten lassen, er wundere sich
nur über den ohnmächtigen Stoltz der Römer, daß sie sich ihre Provintzen ge-
gen die Gothen zu behaupten getraueten.

II. Die erste Sorge im Occident war, allen Rest, und, wo möglich,
Stilico stiff-
tet mit den
Alemannen u.
Francken gu-
tes Vernehmen.
auch das Andencken von Eugenii Empörung, zu tilgen: da denn insonderheit
auch der Name Arbogastis, den er zum consule ernennet gehabt, allenthal-
ben mit ausgestriechen ward. Derselbe hat sich aber in seinen Nachkommen
erhalten, unter welchen wir einen, Arbogastem, Grafen von Trier finden,
den sidonivs apollinaris 1 und avspicivs, Bischoff von Tull 2,
sehr rühmen. Stilico war demnach ferner bemühet, mit den Alemannen

und
[Beginn Spaltensatz] uti oportet intra urbem. Vsum Tzangarum atque
braccarum intra urbem uenerabilem nemini liceat
usurpare. Si quis autem contra hanc sanctionem
[unleserliches Material - 1 Zeichen fehlt]enire tentauerit, sententia uiri inlustris, P. F.
spoliatum eum omnibus facultatibus tradi in per-
petuum exilium praecipimus.
Datum Romae in
foro D. Traiani, caesario, & attico
coss.
und l. 4. e. Maiores crines, indumenta
pellium, etiam in seruis intra urbem sacratissi-
mam praecipimus inhiberi.
clavdianvs in
Rufinum L. II. v.
77. beschreibet, wie Rufinus selbst
ein Gothisches Kleid angeleget:
Ipse inter medios, ne qua de parte relinquat
Barbariem, reuocat fuluas in pectore pelles,
Frenaque, & immanes pharetras, arcusque
sonoros.
Assimilat, mentemque palam testatur amictus
Nec pudet Ausonios currus, & iura regentem
Sumere deformes ritus, uestemque Getarum
Insignemque habitum Latii mutare, togaeque:
Moerent captiuae, pellito iudice, leges.

Hingegen behielten die Gothen ihre Tracht, und
wenn ihre Häupter, die in Ehrenämtern stunden, an
Raths-Tägen im Römischen Kleide bey Hofe ge-
wesen waren, legten sie sofort ihre Peltze wieder an.
synesivs l. c. p. 23. B. Vt enim se modo res
habent, & consiliariam ipsam Themidem, & belli
praesidem deum arbitror prae pudore occultare se-
se, quoties barbarico renone indutus homo chla-
mydatos ad bellum ducit, uel cum aliquis scortea,
qua amiciebatur, penula deposita, togam induit,
& cum Romanis magistratibus primum a consule
subsellium habens, legitimisque uiris post eum se-
dentibus, de rerum statu deliberat. Illi autem
paululum curia egressi, rursum pelliceas uestes
sumunt, togamque, ubi inter comites fuerint, de-
rident, quacum stringendi ensis expeditam esse
[Spaltenumbruch] facultatem negant. Ego uero, cum in multis
aliis, tum in eo maxime stoliditatem nostram de-
miror. Etenim quaelibet familia, quae paulo
commodius degit, Scythicae originis possidet ser-
uum: & est unicuique structor, furnarius, & am-
phorarius, genere Scytha. Tum inter pedissequos,
qui depressiores grabatulos, & plicatiles succollant,
ut his etiam in uia domini insidere possint, Scy-
thae omnes sunt, quasi iam olim a maioribus ge-
neri huic sit a natura tributum, ut Romanorum
seruitio accommodatissimum ac dignissimum esset.
Iam uero flauos illos, & Eboico more comatos,
apud eosdem homines, priuatim quidem seruos es-
se, publice uero magistratus, cum insolens est, tum
in hoc spectaculo prae caeteris admirandum
censeo.
5 chrysostomvs ad Viduam Iuniorem
operum tom. IV. p. 463. Barbari nostros omnes
irrident, & quendam ex illorum regibus dixisse fe-
runt: mirari se impudentiam nostrorum militum,
qui, cum facilius quam oues soleant iugulari, ad-
huc uictoriam sperent, neque ex ipsorum regione
uelint excedere. Namque
(ipse quidem dixit) se
illis caedendis satietate saepe captum esse.
1 §. II. 1. sidonivs apollinaris L.
IV. ep.
17.
2 v. avspicii ad Arbogastem, comitem
Treuerorum, epistola, apud Du Chesne tom.
I. p.
864. Der Anfang ist:
Congratulandum tibi est, o Treuerorum ciuitas,
Quae tali uiro regeris, antiquis comparabili.
De magno origo semine descendit tui nominis:
Certe uirtutis eius est, ut Arbogastis legitur.
Scribantur in annalibus huius triumpbi pariter
Sicut & eius scripti sunt, quem supra memo-
rauimus:

[Ende Spaltensatz]
Sed

Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen,
Gothen ſpotteten ihrer bisweilen ſelbſt, und der Heil. chrysostomvs 5
erzehlet, einer von ihren Fuͤrſten habe ſich verlauten laſſen, er wundere ſich
nur uͤber den ohnmaͤchtigen Stoltz der Roͤmer, daß ſie ſich ihre Provintzen ge-
gen die Gothen zu behaupten getraueten.

II. Die erſte Sorge im Occident war, allen Reſt, und, wo moͤglich,
Stilico ſtiff-
tet mit den
Alemannen u.
Francken gu-
tes Veꝛnehmẽ.
auch das Andencken von Eugenii Empoͤrung, zu tilgen: da denn inſonderheit
auch der Name Arbogaſtis, den er zum conſule ernennet gehabt, allenthal-
ben mit ausgeſtriechen ward. Derſelbe hat ſich aber in ſeinen Nachkommen
erhalten, unter welchen wir einen, Arbogaſtem, Grafen von Trier finden,
den sidonivs apollinaris 1 und avspicivs, Biſchoff von Tull 2,
ſehr ruͤhmen. Stilico war demnach ferner bemuͤhet, mit den Alemannen

und
[Beginn Spaltensatz] uti oportet intra urbem. Vſum Tzangarum atque
braccarum intra urbem uenerabilem nemini liceat
uſurpare. Si quis autem contra hanc ſanctionem
[unleserliches Material – 1 Zeichen fehlt]enire tentauerit, ſententia uiri inluſtris, P. F.
ſpoliatum eum omnibus facultatibus tradi in per-
petuum exilium praecipimus.
Datum Romae in
foro D. Traiani, caesario, & attico
coss.
und l. 4. e. Maiores crines, indumenta
pellium, etiam in ſeruis intra urbem ſacratiſſi-
mam praecipimus inhiberi.
clavdianvs in
Rufinum L. II. v.
77. beſchreibet, wie Rufinus ſelbſt
ein Gothiſches Kleid angeleget:
Ipſe inter medios, ne qua de parte relinquat
Barbariem, reuocat fuluas in pectore pelles,
Frenaque, & immanes pharetras, arcusque
ſonoros.
Aſſimilat, mentemque palam teſtatur amictus
Nec pudet Auſonios currus, & iura regentem
Sumere deformes ritus, ueſtemque Getarum
Inſignemque habitum Latii mutare, togaeque:
Moerent captiuae, pellito iudice, leges.

Hingegen behielten die Gothen ihre Tracht, und
wenn ihre Haͤupter, die in Ehrenaͤmtern ſtunden, an
Raths-Taͤgen im Roͤmiſchen Kleide bey Hofe ge-
weſen waren, legten ſie ſofort ihre Peltze wieder an.
synesivs l. c. p. 23. B. Vt enim ſe modo res
habent, & conſiliariam ipſam Themidem, & belli
praeſidem deum arbitror prae pudore occultare ſe-
ſe, quoties barbarico renone indutus homo chla-
mydatos ad bellum ducit, uel cum aliquis ſcortea,
qua amiciebatur, penula depoſita, togam induit,
& cum Romanis magiſtratibus primum a conſule
ſubſellium habens, legitimisque uiris poſt eum ſe-
dentibus, de rerum ſtatu deliberat. Illi autem
paululum curia egreſſi, rurſum pelliceas ueſtes
ſumunt, togamque, ubi inter comites fuerint, de-
rident, quacum ſtringendi enſis expeditam eſſe
[Spaltenumbruch] facultatem negant. Ego uero, cum in multis
aliis, tum in eo maxime ſtoliditatem noſtram de-
miror. Etenim quaelibet familia, quae paulo
commodius degit, Scythicae originis poſſidet ſer-
uum: & eſt unicuique ſtructor, furnarius, & am-
phorarius, genere Scytha. Tum inter pediſſequos,
qui depreſſiores grabatulos, & plicatiles ſuccollant,
ut his etiam in uia domini inſidere poſſint, Scy-
thae omnes ſunt, quaſi iam olim a maioribus ge-
neri huic ſit a natura tributum, ut Romanorum
ſeruitio accommodatiſſimum ac digniſſimum eſſet.
Iam uero flauos illos, & Eboico more comatos,
apud eosdem homines, priuatim quidem ſeruos eſ-
ſe, publice uero magiſtratus, cum inſolens eſt, tum
in hoc ſpectaculo prae caeteris admirandum
cenſeo.
5 chrysostomvs ad Viduam Iuniorem
operum tom. IV. p. 463. Barbari noſtros omnes
irrident, & quendam ex illorum regibus dixiſſe fe-
runt: mirari ſe impudentiam noſtrorum militum,
qui, cum facilius quam oues ſoleant iugulari, ad-
huc uictoriam ſperent, neque ex ipſorum regione
uelint excedere. Namque
(ipſe quidem dixit) ſe
illis caedendis ſatietate ſaepe captum eſſe.
1 §. II. 1. sidonivs apollinaris L.
IV. ep.
17.
2 v. avspicii ad Arbogaſtem, comitem
Treuerorum, epiſtola, apud Du Chesne tom.
I. p.
864. Der Anfang iſt:
Congratulandum tibi eſt, o Treuerorum ciuitas,
Quae tali uiro regeris, antiquis comparabili.
De magno origo ſemine deſcendit tui nominis:
Certe uirtutis eius eſt, ut Arbogaſtis legitur.
Scribantur in annalibus huius triumpbi pariter
Sicut & eius ſcripti ſunt, quem ſupra memo-
rauimus:

[Ende Spaltensatz]
Sed
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0362" n="328"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Achtes Buch. Stifftung des Gothi&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
Gothen &#x017F;potteten ihrer bisweilen &#x017F;elb&#x017F;t, und der Heil. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">chrysostomvs</hi></hi></hi> <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">chrysostomvs</hi></hi> ad Viduam Iuniorem<lb/>
operum tom. IV. p. 463. <hi rendition="#i">Barbari no&#x017F;tros omnes<lb/>
irrident, &amp; quendam ex illorum regibus dixi&#x017F;&#x017F;e fe-<lb/>
runt: mirari &#x017F;e impudentiam no&#x017F;trorum militum,<lb/>
qui, cum facilius quam oues &#x017F;oleant iugulari, ad-<lb/>
huc uictoriam &#x017F;perent, neque ex ip&#x017F;orum regione<lb/>
uelint excedere. Namque</hi> (<hi rendition="#i">ip&#x017F;e quidem dixit</hi>) <hi rendition="#i">&#x017F;e<lb/>
illis caedendis &#x017F;atietate &#x017F;aepe captum e&#x017F;&#x017F;e.</hi></hi></note><lb/>
erzehlet, einer von ihren Fu&#x0364;r&#x017F;ten habe &#x017F;ich verlauten la&#x017F;&#x017F;en, er wundere &#x017F;ich<lb/>
nur u&#x0364;ber den ohnma&#x0364;chtigen Stoltz der Ro&#x0364;mer, daß &#x017F;ie &#x017F;ich ihre Provintzen ge-<lb/>
gen die Gothen zu behaupten getraueten.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">II.</hi> Die er&#x017F;te Sorge im Occident war, allen Re&#x017F;t, und, wo mo&#x0364;glich,<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Stilico</hi> &#x017F;tiff-<lb/>
tet mit den<lb/>
Alemannen u.<lb/>
Francken gu-<lb/>
tes Ve&#xA75B;nehme&#x0303;.</note>auch das Andencken von <hi rendition="#aq">Eugenii</hi> Empo&#x0364;rung, zu tilgen: da denn in&#x017F;onderheit<lb/>
auch der Name <hi rendition="#aq">Arboga&#x017F;tis,</hi> den er zum <hi rendition="#aq">con&#x017F;ule</hi> ernennet gehabt, allenthal-<lb/>
ben mit ausge&#x017F;triechen ward. Der&#x017F;elbe hat &#x017F;ich aber in &#x017F;einen Nachkommen<lb/>
erhalten, unter welchen wir einen, <hi rendition="#aq">Arboga&#x017F;tem,</hi> Grafen von Trier finden,<lb/>
den <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris</hi></hi></hi> <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">II</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris</hi></hi> L.<lb/>
IV. ep.</hi> 17.</note> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avspicivs,</hi></hi></hi> Bi&#x017F;choff von Tull <note xml:id="FN362_02_01" next="#FN362_02_02" place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">v. avspicii</hi></hi> ad Arboga&#x017F;tem, comitem<lb/>
Treuerorum, epi&#x017F;tola, apud Du Chesne tom.<lb/>
I. p.</hi> 864. Der Anfang i&#x017F;t:<lb/><hi rendition="#et"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Congratulandum tibi e&#x017F;t, o Treuerorum ciuitas,<lb/>
Quae tali uiro regeris, antiquis comparabili.<lb/>
De magno origo &#x017F;emine de&#x017F;cendit tui nominis:<lb/>
Certe uirtutis eius e&#x017F;t, ut Arboga&#x017F;tis legitur.<lb/>
Scribantur in annalibus huius triumpbi pariter<lb/>
Sicut &amp; eius &#x017F;cripti &#x017F;unt, quem &#x017F;upra memo-<lb/>
rauimus:</hi></hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Sed</hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>,<lb/>
&#x017F;ehr ru&#x0364;hmen. <hi rendition="#aq">Stilico</hi> war demnach ferner bemu&#x0364;het, mit den Alemannen<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">und</fw><lb/><note xml:id="FN361_04_02" prev="#FN361_04_01" place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq">uti oportet intra urbem. <hi rendition="#i">V&#x017F;um Tzangarum atque<lb/>
braccarum intra urbem uenerabilem nemini liceat<lb/>
u&#x017F;urpare. Si quis autem contra hanc &#x017F;anctionem<lb/><gap reason="illegible" unit="chars" quantity="1"/>enire tentauerit, &#x017F;ententia uiri inlu&#x017F;tris, P. F.<lb/>
&#x017F;poliatum eum omnibus facultatibus tradi in per-<lb/>
petuum exilium praecipimus.</hi> Datum Romae in<lb/>
foro D. Traiani, <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">caesario, &amp; attico<lb/>
coss.</hi></hi></hi> und <hi rendition="#aq">l. 4. e. <hi rendition="#i">Maiores crines, indumenta<lb/>
pellium, etiam in &#x017F;eruis intra urbem &#x017F;acrati&#x017F;&#x017F;i-<lb/>
mam praecipimus inhiberi.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">clavdianvs</hi></hi> in<lb/>
Rufinum L. II. v.</hi> 77. be&#x017F;chreibet, wie <hi rendition="#aq">Rufinus</hi> &#x017F;elb&#x017F;t<lb/>
ein Gothi&#x017F;ches Kleid angeleget:<lb/><quote><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ip&#x017F;e inter medios, ne qua de parte relinquat<lb/>
Barbariem, reuocat fuluas in pectore pelles,<lb/>
Frenaque, &amp; immanes pharetras, arcusque<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;onoros.</hi><lb/>
A&#x017F;&#x017F;imilat, mentemque palam te&#x017F;tatur amictus<lb/>
Nec pudet Au&#x017F;onios currus, &amp; iura regentem<lb/>
Sumere deformes ritus, ue&#x017F;temque Getarum<lb/>
In&#x017F;ignemque habitum Latii mutare, togaeque:<lb/>
Moerent captiuae, pellito iudice, leges.</hi></hi></quote><lb/>
Hingegen behielten die Gothen ihre Tracht, und<lb/>
wenn ihre Ha&#x0364;upter, die in Ehrena&#x0364;mtern &#x017F;tunden, an<lb/>
Raths-Ta&#x0364;gen im Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Kleide bey Hofe ge-<lb/>
we&#x017F;en waren, legten &#x017F;ie &#x017F;ofort ihre Peltze wieder an.<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">synesivs</hi></hi> l. c. p. 23. B. <hi rendition="#i">Vt enim &#x017F;e modo res<lb/>
habent, &amp; con&#x017F;iliariam ip&#x017F;am Themidem, &amp; belli<lb/>
prae&#x017F;idem deum arbitror prae pudore occultare &#x017F;e-<lb/>
&#x017F;e, quoties barbarico renone indutus homo chla-<lb/>
mydatos ad bellum ducit, uel cum aliquis &#x017F;cortea,<lb/>
qua amiciebatur, penula depo&#x017F;ita, togam induit,<lb/>
&amp; cum Romanis magi&#x017F;tratibus primum a con&#x017F;ule<lb/>
&#x017F;ub&#x017F;ellium habens, legitimisque uiris po&#x017F;t eum &#x017F;e-<lb/>
dentibus, de rerum &#x017F;tatu deliberat. Illi autem<lb/>
paululum curia egre&#x017F;&#x017F;i, rur&#x017F;um pelliceas ue&#x017F;tes<lb/>
&#x017F;umunt, togamque, ubi inter comites fuerint, de-<lb/>
rident, quacum &#x017F;tringendi en&#x017F;is expeditam e&#x017F;&#x017F;e<lb/><cb/>
facultatem negant. Ego uero, cum in multis<lb/>
aliis, tum in eo maxime &#x017F;toliditatem no&#x017F;tram de-<lb/>
miror. Etenim quaelibet familia, quae paulo<lb/>
commodius degit, Scythicae originis po&#x017F;&#x017F;idet &#x017F;er-<lb/>
uum: &amp; e&#x017F;t unicuique &#x017F;tructor, furnarius, &amp; am-<lb/>
phorarius, genere Scytha. Tum inter pedi&#x017F;&#x017F;equos,<lb/>
qui depre&#x017F;&#x017F;iores grabatulos, &amp; plicatiles &#x017F;uccollant,<lb/>
ut his etiam in uia domini in&#x017F;idere po&#x017F;&#x017F;int, Scy-<lb/>
thae omnes &#x017F;unt, qua&#x017F;i iam olim a maioribus ge-<lb/>
neri huic &#x017F;it a natura tributum, ut Romanorum<lb/>
&#x017F;eruitio accommodati&#x017F;&#x017F;imum ac digni&#x017F;&#x017F;imum e&#x017F;&#x017F;et.<lb/>
Iam uero flauos illos, &amp; Eboico more comatos,<lb/>
apud eosdem homines, priuatim quidem &#x017F;eruos e&#x017F;-<lb/>
&#x017F;e, publice uero magi&#x017F;tratus, cum in&#x017F;olens e&#x017F;t, tum<lb/>
in hoc &#x017F;pectaculo prae caeteris admirandum<lb/>
cen&#x017F;eo.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[328/0362] Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen, Gothen ſpotteten ihrer bisweilen ſelbſt, und der Heil. chrysostomvs 5 erzehlet, einer von ihren Fuͤrſten habe ſich verlauten laſſen, er wundere ſich nur uͤber den ohnmaͤchtigen Stoltz der Roͤmer, daß ſie ſich ihre Provintzen ge- gen die Gothen zu behaupten getraueten. II. Die erſte Sorge im Occident war, allen Reſt, und, wo moͤglich, auch das Andencken von Eugenii Empoͤrung, zu tilgen: da denn inſonderheit auch der Name Arbogaſtis, den er zum conſule ernennet gehabt, allenthal- ben mit ausgeſtriechen ward. Derſelbe hat ſich aber in ſeinen Nachkommen erhalten, unter welchen wir einen, Arbogaſtem, Grafen von Trier finden, den sidonivs apollinaris 1 und avspicivs, Biſchoff von Tull 2, ſehr ruͤhmen. Stilico war demnach ferner bemuͤhet, mit den Alemannen und 4 Stilico ſtiff- tet mit den Alemannen u. Francken gu- tes Veꝛnehmẽ. 5 chrysostomvs ad Viduam Iuniorem operum tom. IV. p. 463. Barbari noſtros omnes irrident, & quendam ex illorum regibus dixiſſe fe- runt: mirari ſe impudentiam noſtrorum militum, qui, cum facilius quam oues ſoleant iugulari, ad- huc uictoriam ſperent, neque ex ipſorum regione uelint excedere. Namque (ipſe quidem dixit) ſe illis caedendis ſatietate ſaepe captum eſſe. 1 §. II. 1. sidonivs apollinaris L. IV. ep. 17. 2 v. avspicii ad Arbogaſtem, comitem Treuerorum, epiſtola, apud Du Chesne tom. I. p. 864. Der Anfang iſt: Congratulandum tibi eſt, o Treuerorum ciuitas, Quae tali uiro regeris, antiquis comparabili. De magno origo ſemine deſcendit tui nominis: Certe uirtutis eius eſt, ut Arbogaſtis legitur. Scribantur in annalibus huius triumpbi pariter Sicut & eius ſcripti ſunt, quem ſupra memo- rauimus: Sed 4 uti oportet intra urbem. Vſum Tzangarum atque braccarum intra urbem uenerabilem nemini liceat uſurpare. Si quis autem contra hanc ſanctionem _enire tentauerit, ſententia uiri inluſtris, P. F. ſpoliatum eum omnibus facultatibus tradi in per- petuum exilium praecipimus. Datum Romae in foro D. Traiani, caesario, & attico coss. und l. 4. e. Maiores crines, indumenta pellium, etiam in ſeruis intra urbem ſacratiſſi- mam praecipimus inhiberi. clavdianvs in Rufinum L. II. v. 77. beſchreibet, wie Rufinus ſelbſt ein Gothiſches Kleid angeleget: Ipſe inter medios, ne qua de parte relinquat Barbariem, reuocat fuluas in pectore pelles, Frenaque, & immanes pharetras, arcusque ſonoros. Aſſimilat, mentemque palam teſtatur amictus Nec pudet Auſonios currus, & iura regentem Sumere deformes ritus, ueſtemque Getarum Inſignemque habitum Latii mutare, togaeque: Moerent captiuae, pellito iudice, leges. Hingegen behielten die Gothen ihre Tracht, und wenn ihre Haͤupter, die in Ehrenaͤmtern ſtunden, an Raths-Taͤgen im Roͤmiſchen Kleide bey Hofe ge- weſen waren, legten ſie ſofort ihre Peltze wieder an. synesivs l. c. p. 23. B. Vt enim ſe modo res habent, & conſiliariam ipſam Themidem, & belli praeſidem deum arbitror prae pudore occultare ſe- ſe, quoties barbarico renone indutus homo chla- mydatos ad bellum ducit, uel cum aliquis ſcortea, qua amiciebatur, penula depoſita, togam induit, & cum Romanis magiſtratibus primum a conſule ſubſellium habens, legitimisque uiris poſt eum ſe- dentibus, de rerum ſtatu deliberat. Illi autem paululum curia egreſſi, rurſum pelliceas ueſtes ſumunt, togamque, ubi inter comites fuerint, de- rident, quacum ſtringendi enſis expeditam eſſe facultatem negant. Ego uero, cum in multis aliis, tum in eo maxime ſtoliditatem noſtram de- miror. Etenim quaelibet familia, quae paulo commodius degit, Scythicae originis poſſidet ſer- uum: & eſt unicuique ſtructor, furnarius, & am- phorarius, genere Scytha. Tum inter pediſſequos, qui depreſſiores grabatulos, & plicatiles ſuccollant, ut his etiam in uia domini inſidere poſſint, Scy- thae omnes ſunt, quaſi iam olim a maioribus ge- neri huic ſit a natura tributum, ut Romanorum ſeruitio accommodatiſſimum ac digniſſimum eſſet. Iam uero flauos illos, & Eboico more comatos, apud eosdem homines, priuatim quidem ſeruos eſ- ſe, publice uero magiſtratus, cum inſolens eſt, tum in hoc ſpectaculo prae caeteris admirandum cenſeo.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/362
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 328. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/362>, abgerufen am 11.06.2024.