Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Olearius, Adam: Offt begehrte Beschreibung Der Newen Orientalischen Rejse. Schleswig, 1647.

Bild:
<< vorherige Seite
Das heisset Edel seyn/ (o) so ist der Edelstand
Durch Tugend allererst den Alten zugewand.
Ja auch die Lieb vnd Lust zum Lob vnd Lohrbeer Krantze
Zeugt manchen in daß Feld/ als gieng er nur zum Tantze. (p)
Viel besser länger Ruhm/ als kurtze lebens frist/ (q)
Ja wer auch Lob nicht acht/ nicht lebens würdig ist.
Wohl sagte jener Held: Jch zehle meine Jahre
Nach Tahten vnd nach Ruhm/ nicht nach dem grawen Haare (r)
Schlecht stets/ wenn durch nichts mehr ein wol betagter Mann/
Als daß er hat gelebt/ sein Alter zeigen kan. (s)
Drumb Alexander auch sein Land zu wenig achtet/
Vnd nach der gantzen Welt beherschung also trachtet/
Als einig einer Stadt. So hat Alemenen Sohn (t)
Des Himmels Schloß verdient/ als seiner Tugend Lohn.
Zudenen Jch dich auch mit fug vnd Warheit setze/
Vnd dich nach deiner Art nicht viel geringer schetze/
Was Wunder wer/ wenn auch im Antrit deiner Reiß'/
Ein newes Orpheus Bild geflossen wer von Schweiß.
Zu deuten gleichen Ruhm/ den du erlangen können/ (u)
Wenn dirs der grimme Todt nur hette wollen gönnen/
Doch
(o) Fuv. Sat. 8. Tota licet veteres exornent undiq; cerae
Atria, nobilitas sola est atq; unica virtus.
(p) Cic. pro Arch. Trahimur omnes laudis studio, & optimus
quisq; maxime gloria ducitur.
(q) Guev. in prooem. Hor. princ. Animi excelsi longam consequi fa-
mam, quam vitam obtinere brevem malunt. Hinc Alex: generose:
Ea stirpesum genitus ut multam prius quam longam vitam debeam o-
ptare. Cur. l. 9. § 6.
(r) Alexander. Ego me metior non aetatis spacio, sed gloriä,
non annos meos sed victorias numero. dicto loco.
(s) Sen. de Tranq. c. 3. nihil turpius est, quam grandis natu senex,
qui nullum aliud habet argumentum, quo se probet diu vixisse praeter
aetatem.
(t) Hercules, qui ex Alcumena natus creditur.
(u) Alexandro in Persas expeditionem parante, Orphei statua
in Pieria continuo sudavit. Varia fuit vatum de hoc prodigio sententia.
Aristander vero Telmisseus vates eximius, Alexandrum bono animo
esse jubet, significari enim cujusvis generis poetas laboraturos in Ale-
xandro ejusq; rebus gestis decantandis. Arrian. de exped. Alex:
Das heiſſet Edel ſeyn/ (o) ſo iſt der Edelſtand
Durch Tugend allererſt den Alten zugewand.
Ja auch die Lieb vnd Luſt zum Lob vnd Lohrbeer Krantze
Zeugt manchen in daß Feld/ als gieng er nur zum Tantze. (p)
Viel beſſer laͤnger Ruhm/ als kurtze lebens friſt/ (q)
Ja wer auch Lob nicht acht/ nicht lebens wuͤrdig iſt.
Wohl ſagte jener Held: Jch zehle meine Jahre
Nach Tahten vnd nach Ruhm/ nicht nach dem grawen Haare (r)
Schlecht ſtets/ wenn durch nichts mehr ein wol betagter Mañ/
Als daß er hat gelebt/ ſein Alter zeigen kan. (s)
Drumb Alexander auch ſein Land zu wenig achtet/
Vnd nach der gantzen Welt beherſchung alſo trachtet/
Als einig einer Stadt. So hat Alemenen Sohn (t)
Des Himmels Schloß verdient/ als ſeiner Tugend Lohn.
Zudenen Jch dich auch mit fug vnd Warheit ſetze/
Vnd dich nach deiner Art nicht viel geringer ſchetze/
Was Wunder wer/ wenn auch im Antrit deiner Reiß’/
Ein newes Orpheus Bild gefloſſen wer von Schweiß.
Zu deuten gleichen Ruhm/ den du erlangen koͤnnen/ (u)
Wenn dirs der grimme Todt nur hette wollen goͤnnen/
Doch
(o) Fuv. Sat. 8. Tota licet veteres exornent undiq; ceræ
Atria, nobilitas ſola eſt atq; unica virtus.
(p) Cic. pro Arch. Trahimur omnes laudis ſtudio, & optimus
quisq; maxime gloria ducitur.
(q) Guev. in proœm. Hor. princ. Animi excelſi longam conſequi fa-
mam, quam vitam obtinere brevem malunt. Hinc Alex: generoſe:
Ea ſtirpeſum genitus ut multam prius quam longam vitam debeam o-
ptare. Cur. l. 9. § 6.
(r) Alexander. Ego me metior non ætatis ſpacio, ſed gloriaͤ,
non annos meos ſed victorias numero. dicto loco.
(s) Sen. de Tranq. c. 3. nihil turpius eſt, quam grandis natu ſenex,
qui nullum aliud habet argumentum, quo ſe probet diu vixiſſe præter
ætatem.
(t) Hercules, qui ex Alcumena natus creditur.
(u) Alexandro in Perſas expeditionem parante, Orphei ſtatua
in Pieria continuo ſudavit. Varia fuit vatum de hoc prodigio ſententia.
Ariſtander verò Telmiſſeus vates eximius, Alexandrum bono animo
eſſe jubet, ſignificari enim cujusvis generis poëtas laboraturos in Ale-
xandro ejuſq; rebus geſtis decantandis. Arrian. de exped. Alex:
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="1">
          <div n="2">
            <floatingText>
              <body>
                <div>
                  <lg type="poem">
                    <pb facs="#f0636"/>
                    <l>Das hei&#x017F;&#x017F;et Edel &#x017F;eyn/ <note place="foot" n="(o)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Fuv. Sat. 8.</hi> Tota licet veteres exornent undiq; ceræ<lb/>
Atria, nobilitas &#x017F;ola e&#x017F;t atq; unica virtus.</hi></note> &#x017F;o i&#x017F;t der Edel&#x017F;tand</l><lb/>
                    <l>Durch Tugend allerer&#x017F;t den Alten zugewand.</l><lb/>
                    <l>Ja auch die Lieb vnd Lu&#x017F;t zum Lob vnd Lohrbeer Krantze</l><lb/>
                    <l>Zeugt manchen in daß Feld/ als gieng er nur zum Tantze. <note place="foot" n="(p)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Cic. pro Arch.</hi> Trahimur omnes laudis &#x017F;tudio, &amp; optimus<lb/>
quisq; maxime gloria ducitur.</hi></note></l><lb/>
                    <l>Viel be&#x017F;&#x017F;er la&#x0364;nger Ruhm/ als kurtze lebens fri&#x017F;t/ <note place="foot" n="(q)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Guev. in pro&#x0153;m. Hor. princ.</hi> Animi excel&#x017F;i longam con&#x017F;equi fa-<lb/>
mam, quam vitam obtinere brevem malunt. Hinc Alex: genero&#x017F;e:<lb/>
Ea &#x017F;tirpe&#x017F;um genitus ut multam prius quam longam vitam debeam o-<lb/>
ptare. <hi rendition="#i">Cur. l. 9. § 6.</hi></hi></note></l><lb/>
                    <l>Ja wer auch Lob nicht acht/ nicht lebens wu&#x0364;rdig i&#x017F;t.</l><lb/>
                    <l>Wohl &#x017F;agte jener Held: Jch zehle meine Jahre</l><lb/>
                    <l>Nach Tahten vnd nach Ruhm/ nicht nach dem grawen Haare <note place="foot" n="(r)"><hi rendition="#aq">Alexander. Ego me metior non ætatis &#x017F;pacio, &#x017F;ed gloria&#x0364;,<lb/>
non annos meos &#x017F;ed victorias numero. <hi rendition="#i">dicto loco.</hi></hi></note></l><lb/>
                    <l>Schlecht &#x017F;tets/ wenn durch nichts mehr ein wol betagter Man&#x0303;/</l><lb/>
                    <l>Als daß er hat gelebt/ &#x017F;ein Alter zeigen kan. <note place="foot" n="(s)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Sen. de Tranq. c. 3.</hi> nihil turpius e&#x017F;t, quam grandis natu &#x017F;enex,<lb/>
qui nullum aliud habet argumentum, quo &#x017F;e probet diu vixi&#x017F;&#x017F;e præter<lb/>
ætatem.</hi></note></l><lb/>
                    <l>Drumb Alexander auch &#x017F;ein Land zu wenig achtet/</l><lb/>
                    <l>Vnd nach der gantzen Welt beher&#x017F;chung al&#x017F;o trachtet/</l><lb/>
                    <l>Als einig einer Stadt. So hat Alemenen Sohn <note place="foot" n="(t)"><hi rendition="#aq">Hercules, qui ex Alcumena natus creditur.</hi></note></l><lb/>
                    <l>Des Himmels Schloß verdient/ als &#x017F;einer Tugend Lohn.</l><lb/>
                    <l>Zudenen Jch dich auch mit fug vnd Warheit &#x017F;etze/</l><lb/>
                    <l>Vnd dich nach deiner Art nicht viel geringer &#x017F;chetze/</l><lb/>
                    <l>Was Wunder wer/ wenn auch im Antrit deiner Reiß&#x2019;/</l><lb/>
                    <l>Ein newes Orpheus Bild geflo&#x017F;&#x017F;en wer von Schweiß.</l><lb/>
                    <l>Zu deuten gleichen Ruhm/ den du erlangen ko&#x0364;nnen/ <note place="foot" n="(u)"><hi rendition="#aq">Alexandro in Per&#x017F;as expeditionem parante, Orphei &#x017F;tatua<lb/>
in Pieria continuo &#x017F;udavit. Varia fuit vatum de hoc prodigio &#x017F;ententia.<lb/>
Ari&#x017F;tander verò Telmi&#x017F;&#x017F;eus vates eximius, Alexandrum bono animo<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e jubet, &#x017F;ignificari enim cujusvis generis poëtas laboraturos in Ale-<lb/>
xandro eju&#x017F;q; rebus ge&#x017F;tis decantandis. <hi rendition="#i">Arrian. de exped. Alex:</hi></hi></note></l><lb/>
                    <l>Wenn dirs der grimme Todt nur hette wollen go&#x0364;nnen/</l><lb/>
                    <fw place="bottom" type="catch">Doch</fw><lb/>
                  </lg>
                </div>
              </body>
            </floatingText>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0636] Das heiſſet Edel ſeyn/ (o) ſo iſt der Edelſtand Durch Tugend allererſt den Alten zugewand. Ja auch die Lieb vnd Luſt zum Lob vnd Lohrbeer Krantze Zeugt manchen in daß Feld/ als gieng er nur zum Tantze. (p) Viel beſſer laͤnger Ruhm/ als kurtze lebens friſt/ (q) Ja wer auch Lob nicht acht/ nicht lebens wuͤrdig iſt. Wohl ſagte jener Held: Jch zehle meine Jahre Nach Tahten vnd nach Ruhm/ nicht nach dem grawen Haare (r) Schlecht ſtets/ wenn durch nichts mehr ein wol betagter Mañ/ Als daß er hat gelebt/ ſein Alter zeigen kan. (s) Drumb Alexander auch ſein Land zu wenig achtet/ Vnd nach der gantzen Welt beherſchung alſo trachtet/ Als einig einer Stadt. So hat Alemenen Sohn (t) Des Himmels Schloß verdient/ als ſeiner Tugend Lohn. Zudenen Jch dich auch mit fug vnd Warheit ſetze/ Vnd dich nach deiner Art nicht viel geringer ſchetze/ Was Wunder wer/ wenn auch im Antrit deiner Reiß’/ Ein newes Orpheus Bild gefloſſen wer von Schweiß. Zu deuten gleichen Ruhm/ den du erlangen koͤnnen/ (u) Wenn dirs der grimme Todt nur hette wollen goͤnnen/ Doch (o) Fuv. Sat. 8. Tota licet veteres exornent undiq; ceræ Atria, nobilitas ſola eſt atq; unica virtus. (p) Cic. pro Arch. Trahimur omnes laudis ſtudio, & optimus quisq; maxime gloria ducitur. (q) Guev. in proœm. Hor. princ. Animi excelſi longam conſequi fa- mam, quam vitam obtinere brevem malunt. Hinc Alex: generoſe: Ea ſtirpeſum genitus ut multam prius quam longam vitam debeam o- ptare. Cur. l. 9. § 6. (r) Alexander. Ego me metior non ætatis ſpacio, ſed gloriaͤ, non annos meos ſed victorias numero. dicto loco. (s) Sen. de Tranq. c. 3. nihil turpius eſt, quam grandis natu ſenex, qui nullum aliud habet argumentum, quo ſe probet diu vixiſſe præter ætatem. (t) Hercules, qui ex Alcumena natus creditur. (u) Alexandro in Perſas expeditionem parante, Orphei ſtatua in Pieria continuo ſudavit. Varia fuit vatum de hoc prodigio ſententia. Ariſtander verò Telmiſſeus vates eximius, Alexandrum bono animo eſſe jubet, ſignificari enim cujusvis generis poëtas laboraturos in Ale- xandro ejuſq; rebus geſtis decantandis. Arrian. de exped. Alex:

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/olearius_reise_1647
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/olearius_reise_1647/636
Zitationshilfe: Olearius, Adam: Offt begehrte Beschreibung Der Newen Orientalischen Rejse. Schleswig, 1647. , S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/olearius_reise_1647/636>, abgerufen am 04.05.2024.