Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Opitz, Martin: Teutsche Pöemata und: Aristarchvs Wieder die verachtung Teutscher Sprach. Straßburg, 1624.

Bild:
<< vorherige Seite

Johannes Rogge.

Jage ohn sorgen.
Weil du in der Welt jag/ kanst frey ohn sorgen jagen/
So jage frölich hin/ vnd geneus deiner lust.
Nicht allen ist die tagt sorglos also bewust/
Den vielen muß sie sein vol sorgen/ gremen/ plagen.

Nemo igitur ignorare diutius potest, nihil obstare, quo minus
nostra etiam lingua em ergat imposterum ac in lucem protrahatur:
lingua venusta, lingua decens, lingua gravis, ac patria sua, tot in-
gentium heroum nutrice, dignissima, lingua quae integra & incom-
mista

* tot jam labentibus annis
ad nos pervenit. Hanc, si qui caelo vestro, hoc est, vobis ipsis non* Sesquimil-
le ut quiden
computat
Goldastus

in videtis, amate, hanc expolite, hic viros vos praestate: Heic Rho-
dus, heic saltus. Quod si precibus dandum aliquid & obsecratio-
ni censetis: per ego vos dilectissimam matrem vestram Germani-
am, per majores vestros praegloriosissimos oro & obtestor, ut nobi-
litate vestra gentisque dignos spiritus capiatis; ut eadem constan-
tia animorum, qua illi fines suos olim tutati sunt, sermonem ve-
strum non deseratis. Proavi vestri, fortes & inclyti Semones, ani-
mam pro aris ac focis efflare non dubitaverunt. Vos ut idem prae-
stetis, necessitas minime jam flagitat. Facite saltem, ut qui cando-
rem in generosis mentibus vestris servatis illibatum, oratione quo-
que illibata proferre eundem possitis. Facite, ut quam loquendi dex-
teritatem accepistis a parentibus vestris, posteritati relinquatis.

Facite denique, ut qui reliquas gentes fortitudine vin-
citis ac fide, linguae quoque praestantia ijsdem
non cedatis.

DAN.
Q 3

Johannes Rogge.

Jage ohn ſorgen.
Weil du in der Welt jag/ kanſt frey ohn ſorgen jagen/
So jage froͤlich hin/ vnd geneus deiner luſt.
Nicht allen iſt die tagt ſorglos alſo bewuſt/
Den vielen muß ſie ſein vol ſorgen/ gremen/ plagen.

Nemo igitur ignorare diutius poteſt, nihil obſtare, quo minùs
noſtra etiam lingua em ergat impoſterum ac in lucem protrahatur:
lingua venuſta, lingua decens, lingua gravis, ac patriâ ſuâ, tot in-
gentium heroum nutrice, digniſſima, lingua quæ integra & incom-
miſta

* tot jam labentibus annis
ad nos pervenit. Hanc, ſi qui cælo veſtro, hoc eſt, vobis ipſis non* Seſquimil-
le ut quidẽ
computat
Goldaſtus

in videtis, amate, hanc expolite, hic viros vos præſtate: Hîc Rho-
dus, hîc ſaltus. Quod ſi precibus dandum aliquid & obſecratio-
ni cenſetis: per ego vos dilectiſſimam matrem veſtram Germani-
am, per majores veſtros præglorioſiſſimos oro & obteſtor, ut nobi-
litate veſtrâ gentisq́ue dignos ſpiritus capiatis; ut eâdem conſtan-
tiâ animorum, quâ illi fines ſuos olim tutati ſunt, ſermonem ve-
ſtrum non deſeratis. Proavi veſtri, fortes & inclyti Semones, ani-
mam pro aris ac focis efflare non dubitaverunt. Vos ut idem præ-
ſtetis, neceſſitas minimè jam flagitat. Facite ſaltem, ut qui cando-
rem in generoſis mentibus veſtris ſervatis illibatum, oratione quo-
que illibatâ proferre eundem poſſitis. Facite, ut quam loquendi dex-
teritatem accepiſtis à parentibus veſtris, poſteritati relinquatis.

Facite denique, ut qui reliquas gentes fortitudine vin-
citis ac fide, linguæ quoque præſtantiâ ijſdem
non cedatis.

DAN.
Q 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0137" n="117"/>
        <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#b">Johannes Rogge.</hi> </hi> </p><lb/>
        <lg type="poem">
          <head> <hi rendition="#b">Jage ohn &#x017F;orgen.</hi> </head><lb/>
          <lg>
            <l><hi rendition="#in">W</hi>eil du in der Welt jag/ kan&#x017F;t frey ohn &#x017F;orgen jagen/</l><lb/>
            <l>So jage fro&#x0364;lich hin/ vnd geneus deiner lu&#x017F;t.</l><lb/>
            <l>Nicht allen i&#x017F;t die tagt &#x017F;orglos al&#x017F;o bewu&#x017F;t/</l><lb/>
            <l>Den vielen muß &#x017F;ie &#x017F;ein vol &#x017F;orgen/ gremen/ plagen.</l>
          </lg>
        </lg><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">Nemo igitur ignorare diutius pote&#x017F;t, nihil ob&#x017F;tare, quo minùs<lb/>
no&#x017F;tra etiam lingua em ergat impo&#x017F;terum ac in lucem protrahatur:<lb/>
lingua venu&#x017F;ta, lingua decens, lingua gravis, ac patriâ &#x017F;uâ, tot in-<lb/>
gentium heroum nutrice, digni&#x017F;&#x017F;ima, lingua quæ integra &amp; incom-<lb/>
mi&#x017F;ta</hi><lb/> <hi rendition="#et">* <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tot jam labentibus annis</hi></hi></hi><lb/> <hi rendition="#aq">ad nos pervenit. Hanc, &#x017F;i qui cælo ve&#x017F;tro, hoc e&#x017F;t, vobis ip&#x017F;is non</hi> <note place="right">* <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Se&#x017F;quimil-<lb/>
le ut quide&#x0303;<lb/>
computat<lb/>
Golda&#x017F;tus</hi></hi></note><lb/> <hi rendition="#aq">in videtis, amate, hanc expolite, hic viros vos præ&#x017F;tate: Hîc Rho-<lb/>
dus, hîc &#x017F;altus. Quod &#x017F;i precibus dandum aliquid &amp; ob&#x017F;ecratio-<lb/>
ni cen&#x017F;etis: per ego vos dilecti&#x017F;&#x017F;imam matrem ve&#x017F;tram Germani-<lb/>
am, per majores ve&#x017F;tros præglorio&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imos oro &amp; obte&#x017F;tor, ut nobi-<lb/>
litate ve&#x017F;trâ gentisq&#x0301;ue dignos &#x017F;piritus capiatis; ut eâdem con&#x017F;tan-<lb/>
tiâ animorum, quâ illi fines &#x017F;uos olim tutati &#x017F;unt, &#x017F;ermonem ve-<lb/>
&#x017F;trum non de&#x017F;eratis. Proavi ve&#x017F;tri, fortes &amp; inclyti Semones, ani-<lb/>
mam pro aris ac focis efflare non dubitaverunt. Vos ut idem præ-<lb/>
&#x017F;tetis, nece&#x017F;&#x017F;itas minimè jam flagitat. Facite &#x017F;altem, ut qui cando-<lb/>
rem in genero&#x017F;is mentibus ve&#x017F;tris &#x017F;ervatis illibatum, oratione quo-<lb/>
que illibatâ proferre eundem po&#x017F;&#x017F;itis. Facite, ut quam loquendi dex-<lb/>
teritatem accepi&#x017F;tis à parentibus ve&#x017F;tris, po&#x017F;teritati relinquatis.</hi><lb/> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Facite denique, ut qui reliquas gentes fortitudine vin-<lb/>
citis ac fide, linguæ quoque præ&#x017F;tantiâ ij&#x017F;dem<lb/>
non cedatis.</hi> </hi> </p>
      </div><lb/>
      <fw place="bottom" type="sig">Q 3</fw>
      <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">DAN</hi>.</hi> </fw><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[117/0137] Johannes Rogge. Jage ohn ſorgen. Weil du in der Welt jag/ kanſt frey ohn ſorgen jagen/ So jage froͤlich hin/ vnd geneus deiner luſt. Nicht allen iſt die tagt ſorglos alſo bewuſt/ Den vielen muß ſie ſein vol ſorgen/ gremen/ plagen. Nemo igitur ignorare diutius poteſt, nihil obſtare, quo minùs noſtra etiam lingua em ergat impoſterum ac in lucem protrahatur: lingua venuſta, lingua decens, lingua gravis, ac patriâ ſuâ, tot in- gentium heroum nutrice, digniſſima, lingua quæ integra & incom- miſta * tot jam labentibus annis ad nos pervenit. Hanc, ſi qui cælo veſtro, hoc eſt, vobis ipſis non in videtis, amate, hanc expolite, hic viros vos præſtate: Hîc Rho- dus, hîc ſaltus. Quod ſi precibus dandum aliquid & obſecratio- ni cenſetis: per ego vos dilectiſſimam matrem veſtram Germani- am, per majores veſtros præglorioſiſſimos oro & obteſtor, ut nobi- litate veſtrâ gentisq́ue dignos ſpiritus capiatis; ut eâdem conſtan- tiâ animorum, quâ illi fines ſuos olim tutati ſunt, ſermonem ve- ſtrum non deſeratis. Proavi veſtri, fortes & inclyti Semones, ani- mam pro aris ac focis efflare non dubitaverunt. Vos ut idem præ- ſtetis, neceſſitas minimè jam flagitat. Facite ſaltem, ut qui cando- rem in generoſis mentibus veſtris ſervatis illibatum, oratione quo- que illibatâ proferre eundem poſſitis. Facite, ut quam loquendi dex- teritatem accepiſtis à parentibus veſtris, poſteritati relinquatis. Facite denique, ut qui reliquas gentes fortitudine vin- citis ac fide, linguæ quoque præſtantiâ ijſdem non cedatis. * Seſquimil- le ut quidẽ computat Goldaſtus DAN. Q 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/opitz_poemata_1624
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/opitz_poemata_1624/137
Zitationshilfe: Opitz, Martin: Teutsche Pöemata und: Aristarchvs Wieder die verachtung Teutscher Sprach. Straßburg, 1624, S. 117. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/opitz_poemata_1624/137>, abgerufen am 29.04.2024.