Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836.

Bild:
<< vorherige Seite

Sarpi.
dieser Schriftsteller anführt, übrigens aber nichts als ihn vor Au-
gen gehabt.

Es ist wohl der Mühe werth, und muß uns einen Schritt wei-
ter führen, zu beobachten wie er hiebei verfährt.

Nicht selten übersetzt er den Sleidan geradezu: -- zwar etwas
frei, aber er übersetzt; z. B. bei den Verhandlungen des Kaisers
mit den Fürsten über ihre vorläufige Unterwerfung unter das triden-
tinische Concilium: Sleidan lib. XIX, p. 50.

Et Palatinus quidem territatus fuit etiam, nisi morem gere-
ret, ob recentem anni superioris offensionem, uti diximus, cum
vix ea cicatrix coaluisset: Mauricius, qui et socerum landgra-
vium cuperet liberari et nuper admodum esset auctus a Cae-
sare, faciundum aliquid sibi videbat. Itaque cum Caesar eis
prolixe de sua voluntate per internuncios promitteret, et ut
ipsius fidei rem permitterent flagitaret, illi demum octobris die
vigesimo quarto assentiuntur. Reliquae solum erant civitates:
quae magni rem esse periculi videbant submittere se concilii
decretis indifferenter. Cum iis Granvellanus et Hasius diu mul-
tumque agebant; atque interim fama per urbem divulgata fuit,
illos esse praefractos, qui recusarent id quod principes omnes
comprobassent: auditae quoque fuerunt comminationes, futurum
ut acrius multo quam nuper plectantur. Tandem fuit inventa
ratio ut et Caesari satisfieret et ipsis etiam esset cautum. Ete-
nim vocati ad Caesarem, ut ipsi responsa principum corrigant
non suum esse dicunt, et simul scriptum ei tradunt, quo testi-
ficantur quibus ipse conditionibus concilium probent. Caesar,
eorum audito sermone, per Seldium respondet, sibi pergratum
esse quod reliquorum exemplo rem sibi permittant et caeteris
consentiant. Sarpi lib. III, p. 283. Con l'elettor Palatino le
preghiere havevano specie di minacce rispetto alle precedenti
offese perdonate di recente. Verso Mauricio duca di Sasso-
nia erano necessita, per tanti beneficii nuovamente havuti da
Cesare, e perche desiderava liberare il lantgravio suo suo-
cero. Perilche promettendo loro Cesare d'adoperarsi che in
concilio havessero la dovuta sodisfattione e ricercandogli che
si fidassero in lui, finalmente consentirono, e furono se-
guiti dagli ambasciatori dell' elettore di Brandeburg e da tutti i
prencipi. Le citta ricusarono come cosa di gran pericolo il
sottomettersi indifferentemente a tutti i decreti del concilio. Il
Granvela negotio con gli ambasciatori loro assai e longamente,
trattandogli anco da ostinati a ricusar quello che i prencipi
havevano comprobato, aggiongendo qualche sorte di minacce di
condannargli in somma maggiore che la gia pagata: perilche
finalmente furono costrette di condescendere al voler di Cesare,
riservata pero cautione per l'osservanza delle promesse. Onde
chiamate alla presenza dell' imperatore, et interrogate se si con-
formavano alla deliberatione de' prencipi, risposero che sarebbe
stato troppo ardire il loro a voler correggere la risposta de'
prencipi, e tutti insieme diedero una scrittura contenente le
conditioni con che avrebbono ricevuto il concilio. La scrittura

Päpste** 18

Sarpi.
dieſer Schriftſteller anfuͤhrt, uͤbrigens aber nichts als ihn vor Au-
gen gehabt.

Es iſt wohl der Muͤhe werth, und muß uns einen Schritt wei-
ter fuͤhren, zu beobachten wie er hiebei verfaͤhrt.

Nicht ſelten uͤberſetzt er den Sleidan geradezu: — zwar etwas
frei, aber er uͤberſetzt; z. B. bei den Verhandlungen des Kaiſers
mit den Fuͤrſten uͤber ihre vorlaͤufige Unterwerfung unter das triden-
tiniſche Concilium: Sleidan lib. XIX, p. 50.

Et Palatinus quidem territatus fuit etiam, nisi morem gere-
ret, ob recentem anni superioris offensionem, uti diximus, cum
vix ea cicatrix coaluisset: Mauricius, qui et socerum landgra-
vium cuperet liberari et nuper admodum esset auctus a Cae-
sare, faciundum aliquid sibi videbat. Itaque cum Caesar eis
prolixe de sua voluntate per internuncios promitteret, et ut
ipsius fidei rem permitterent flagitaret, illi demum octobris die
vigesimo quarto assentiuntur. Reliquae solum erant civitates:
quae magni rem esse periculi videbant submittere se concilii
decretis indifferenter. Cum iis Granvellanus et Hasius diu mul-
tumque agebant; atque interim fama per urbem divulgata fuit,
illos esse praefractos, qui recusarent id quod principes omnes
comprobassent: auditae quoque fuerunt comminationes, futurum
ut acrius multo quam nuper plectantur. Tandem fuit inventa
ratio ut et Caesari satisfieret et ipsis etiam esset cautum. Ete-
nim vocati ad Caesarem, ut ipsi responsa principum corrigant
non suum esse dicunt, et simul scriptum ei tradunt, quo testi-
ficantur quibus ipse conditionibus concilium probent. Caesar,
eorum audito sermone, per Seldium respondet, sibi pergratum
esse quod reliquorum exemplo rem sibi permittant et caeteris
consentiant. Sarpi lib. III, p. 283. Con l’elettor Palatino le
preghiere havevano specie di minacce rispetto alle precedenti
offese perdonate di recente. Verso Mauricio duca di Sasso-
nia erano necessità, per tanti beneficii nuovamente havuti da
Cesare, e perche desiderava liberare il lantgravio suo suo-
cero. Perilche promettendo loro Cesare d’adoperarsi che in
concilio havessero la dovuta sodisfattione e ricercandogli che
si fidassero in lui, finalmente consentirono, e furono se-
guiti dagli ambasciatori dell’ elettore di Brandeburg e da tutti i
prencipi. Le città ricusarono come cosa di gran pericolo il
sottomettersi indifferentemente a tutti i decreti del concilio. Il
Granvela negotiò con gli ambasciatori loro assai e longamente,
trattandogli anco da ostinati a ricusar quello che i prencipi
havevano comprobato, aggiongendo qualche sorte di minacce di
condannargli in somma maggiore che la già pagata: perilche
finalmente furono costrette di condescendere al voler di Cesare,
riservata però cautione per l’osservanza delle promesse. Onde
chiamate alla presenza dell’ imperatore, et interrogate se si con-
formavano alla deliberatione de’ prencipi, risposero che sarebbe
stato troppo ardire il loro a voler correggere la risposta de’
prencipi, e tutti insieme diedero una scrittura contenente le
conditioni con che avrebbono ricevuto il concilio. La scrittura

Päpſte** 18
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0285" n="273"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#g">Sarpi</hi>.</fw><lb/>
die&#x017F;er Schrift&#x017F;teller anfu&#x0364;hrt, u&#x0364;brigens aber nichts als ihn vor Au-<lb/>
gen gehabt.</p><lb/>
            <p>Es i&#x017F;t wohl der Mu&#x0364;he werth, und muß uns einen Schritt wei-<lb/>
ter fu&#x0364;hren, zu beobachten wie er hiebei verfa&#x0364;hrt.</p><lb/>
            <p>Nicht &#x017F;elten u&#x0364;ber&#x017F;etzt er den Sleidan geradezu: &#x2014; zwar etwas<lb/>
frei, aber er u&#x0364;ber&#x017F;etzt; z. B. bei den Verhandlungen des Kai&#x017F;ers<lb/>
mit den Fu&#x0364;r&#x017F;ten u&#x0364;ber ihre vorla&#x0364;ufige Unterwerfung unter das triden-<lb/>
tini&#x017F;che Concilium: Sleidan <hi rendition="#aq">lib. XIX, p.</hi> 50.</p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Et Palatinus quidem territatus fuit etiam, nisi morem gere-<lb/>
ret, ob recentem anni superioris offensionem, uti diximus, cum<lb/>
vix ea cicatrix coaluisset: Mauricius, qui et socerum landgra-<lb/>
vium cuperet liberari et nuper admodum esset auctus a Cae-<lb/>
sare, faciundum aliquid sibi videbat. Itaque cum Caesar eis<lb/>
prolixe de sua voluntate per internuncios promitteret, et ut<lb/>
ipsius fidei rem permitterent flagitaret, illi demum octobris die<lb/>
vigesimo quarto assentiuntur. Reliquae solum erant civitates:<lb/>
quae magni rem esse periculi videbant submittere se concilii<lb/>
decretis indifferenter. Cum iis Granvellanus et Hasius diu mul-<lb/>
tumque agebant; atque interim fama per urbem divulgata fuit,<lb/>
illos esse praefractos, qui recusarent id quod principes omnes<lb/>
comprobassent: auditae quoque fuerunt comminationes, futurum<lb/>
ut acrius multo quam nuper plectantur. Tandem fuit inventa<lb/>
ratio ut et Caesari satisfieret et ipsis etiam esset cautum. Ete-<lb/>
nim vocati ad Caesarem, ut ipsi responsa principum corrigant<lb/>
non suum esse dicunt, et simul scriptum ei tradunt, quo testi-<lb/>
ficantur quibus ipse conditionibus concilium probent. Caesar,<lb/>
eorum audito sermone, per Seldium respondet, sibi pergratum<lb/>
esse quod reliquorum exemplo rem sibi permittant et caeteris<lb/>
consentiant. Sarpi lib. III, p. 283. Con l&#x2019;elettor Palatino le<lb/>
preghiere havevano specie di minacce rispetto alle precedenti<lb/>
offese perdonate di recente. Verso Mauricio duca di Sasso-<lb/>
nia erano necessità, per tanti beneficii nuovamente havuti da<lb/>
Cesare, e perche desiderava liberare il lantgravio suo suo-<lb/>
cero. Perilche promettendo loro Cesare d&#x2019;adoperarsi che in<lb/>
concilio havessero la dovuta sodisfattione e ricercandogli che<lb/>
si fidassero in lui, finalmente consentirono, e furono se-<lb/>
guiti dagli ambasciatori dell&#x2019; elettore di Brandeburg e da tutti i<lb/>
prencipi. Le città ricusarono come cosa di gran pericolo il<lb/>
sottomettersi indifferentemente a tutti i decreti del concilio. Il<lb/>
Granvela negotiò con gli ambasciatori loro assai e longamente,<lb/>
trattandogli anco da ostinati a ricusar quello che i prencipi<lb/>
havevano comprobato, aggiongendo qualche sorte di minacce di<lb/>
condannargli in somma maggiore che la già pagata: perilche<lb/>
finalmente furono costrette di condescendere al voler di Cesare,<lb/>
riservata però cautione per l&#x2019;osservanza delle promesse. Onde<lb/>
chiamate alla presenza dell&#x2019; imperatore, et interrogate se si con-<lb/>
formavano alla deliberatione de&#x2019; prencipi, risposero che sarebbe<lb/>
stato troppo ardire il loro a voler correggere la risposta de&#x2019;<lb/>
prencipi, e tutti insieme diedero una scrittura contenente le<lb/>
conditioni con che avrebbono ricevuto il concilio. La scrittura</hi><lb/>
              <fw place="bottom" type="sig">Päp&#x017F;te** 18</fw><lb/>
            </p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[273/0285] Sarpi. dieſer Schriftſteller anfuͤhrt, uͤbrigens aber nichts als ihn vor Au- gen gehabt. Es iſt wohl der Muͤhe werth, und muß uns einen Schritt wei- ter fuͤhren, zu beobachten wie er hiebei verfaͤhrt. Nicht ſelten uͤberſetzt er den Sleidan geradezu: — zwar etwas frei, aber er uͤberſetzt; z. B. bei den Verhandlungen des Kaiſers mit den Fuͤrſten uͤber ihre vorlaͤufige Unterwerfung unter das triden- tiniſche Concilium: Sleidan lib. XIX, p. 50. Et Palatinus quidem territatus fuit etiam, nisi morem gere- ret, ob recentem anni superioris offensionem, uti diximus, cum vix ea cicatrix coaluisset: Mauricius, qui et socerum landgra- vium cuperet liberari et nuper admodum esset auctus a Cae- sare, faciundum aliquid sibi videbat. Itaque cum Caesar eis prolixe de sua voluntate per internuncios promitteret, et ut ipsius fidei rem permitterent flagitaret, illi demum octobris die vigesimo quarto assentiuntur. Reliquae solum erant civitates: quae magni rem esse periculi videbant submittere se concilii decretis indifferenter. Cum iis Granvellanus et Hasius diu mul- tumque agebant; atque interim fama per urbem divulgata fuit, illos esse praefractos, qui recusarent id quod principes omnes comprobassent: auditae quoque fuerunt comminationes, futurum ut acrius multo quam nuper plectantur. Tandem fuit inventa ratio ut et Caesari satisfieret et ipsis etiam esset cautum. Ete- nim vocati ad Caesarem, ut ipsi responsa principum corrigant non suum esse dicunt, et simul scriptum ei tradunt, quo testi- ficantur quibus ipse conditionibus concilium probent. Caesar, eorum audito sermone, per Seldium respondet, sibi pergratum esse quod reliquorum exemplo rem sibi permittant et caeteris consentiant. Sarpi lib. III, p. 283. Con l’elettor Palatino le preghiere havevano specie di minacce rispetto alle precedenti offese perdonate di recente. Verso Mauricio duca di Sasso- nia erano necessità, per tanti beneficii nuovamente havuti da Cesare, e perche desiderava liberare il lantgravio suo suo- cero. Perilche promettendo loro Cesare d’adoperarsi che in concilio havessero la dovuta sodisfattione e ricercandogli che si fidassero in lui, finalmente consentirono, e furono se- guiti dagli ambasciatori dell’ elettore di Brandeburg e da tutti i prencipi. Le città ricusarono come cosa di gran pericolo il sottomettersi indifferentemente a tutti i decreti del concilio. Il Granvela negotiò con gli ambasciatori loro assai e longamente, trattandogli anco da ostinati a ricusar quello che i prencipi havevano comprobato, aggiongendo qualche sorte di minacce di condannargli in somma maggiore che la già pagata: perilche finalmente furono costrette di condescendere al voler di Cesare, riservata però cautione per l’osservanza delle promesse. Onde chiamate alla presenza dell’ imperatore, et interrogate se si con- formavano alla deliberatione de’ prencipi, risposero che sarebbe stato troppo ardire il loro a voler correggere la risposta de’ prencipi, e tutti insieme diedero una scrittura contenente le conditioni con che avrebbono ricevuto il concilio. La scrittura Päpſte** 18

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/285
Zitationshilfe: Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836, S. 273. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/285>, abgerufen am 28.05.2024.