Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.

Bild:
<< vorherige Seite
Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantaum commune nefas, & publica damna, Diriguere olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & apta
Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantûm commune nefas, & publica damna, Diriguëre olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & aptâ
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0073" n="37"/>
Lumina, &amp; augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantûm commune nefas, &amp; publica damna, Diriguëre olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans &amp; spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, &amp; exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, &amp; continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis &amp; artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, &amp; aptâ
</hi> </l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[37/0073] Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantûm commune nefas, & publica damna, Diriguëre olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & aptâ

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/73
Zitationshilfe: Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597, S. 37. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/73>, abgerufen am 04.05.2024.