un namm de Scho in de linke Klau, und flog wedder up dat Dack un sung:
Min Moder de mi slacht't min Vader de mi att, min Swester de Marleeniken, söcht alle mine Beeniken, un bindt se in een siden Dook legts unner den Machandelboom, kywitt, kywitt! ach wat een schön Vagel bin ick:
un as he utsungen hadd, so floog he weg, de Kede hadd he in de rechte un de Scho in de linke Klau, un he floog wyt weg na eene Mähl, un de Mähl ging klippe klappe, -- klippe klappe -- klippe klappe -- un in de Mähl daar seeten twintig Mählenburschen, de haugten eenen Steen un hackten hick hack -- hick hack -- hick hack, un de Mähl ging klippe klap- pe, klippe klappe, klippe klappe. Daar ging de Vagel up eenen Lindenboom sitten, de vör de Mähl stund un sung:
"Min Moder de mi slacht't" do hörte een up, "min Vader de mi att" do hörten noch twee up, un hörten dat: "min Swester de Marleeniken" do hörten wedder veer up, "söcht alle mine Beeniken
un namm de Scho in de linke Klau, und flog wedder up dat Dack un ſung:
Min Moder de mi ſlacht't min Vader de mi att, min Sweſter de Marleeniken, ſoͤcht alle mine Beeniken, un bindt ſe in een ſiden Dook legts unner den Machandelboom, kywitt, kywitt! ach wat een ſchoͤn Vagel bin ick:
un as he utſungen hadd, ſo floog he weg, de Kede hadd he in de rechte un de Scho in de linke Klau, un he floog wyt weg na eene Maͤhl, un de Maͤhl ging klippe klappe, — klippe klappe — klippe klappe — un in de Maͤhl daar ſeeten twintig Maͤhlenburſchen, de haugten eenen Steen un hackten hick hack — hick hack — hick hack, un de Maͤhl ging klippe klap- pe, klippe klappe, klippe klappe. Daar ging de Vagel up eenen Lindenboom ſitten, de voͤr de Maͤhl ſtund un ſung:
„Min Moder de mi ſlacht't“ do hoͤrte een up, „min Vader de mi att“ do hoͤrten noch twee up, un hoͤrten dat: „min Sweſter de Marleeniken“ do hoͤrten wedder veer up, „ſoͤcht alle mine Beeniken
<TEI><text><body><divn="1"><p><pbfacs="#f0246"n="212"/>
un namm de Scho in de linke Klau, und flog<lb/>
wedder up dat Dack un ſung:<lb/><lgtype="poem"><l>Min Moder de mi ſlacht't</l><lb/><l>min Vader de mi att,</l><lb/><l>min Sweſter de Marleeniken,</l><lb/><l>ſoͤcht alle mine Beeniken,</l><lb/><l>un bindt ſe in een ſiden Dook</l><lb/><l>legts unner den Machandelboom,</l><lb/><l>kywitt, kywitt! ach wat een ſchoͤn Vagel</l><lb/><l>bin ick:</l></lg><lb/>
un as he utſungen hadd, ſo floog he weg, de<lb/>
Kede hadd he in de rechte un de Scho in de<lb/>
linke Klau, un he floog wyt weg na eene<lb/>
Maͤhl, un de Maͤhl ging klippe klappe, —<lb/>
klippe klappe — klippe klappe — un in de<lb/>
Maͤhl daar ſeeten twintig Maͤhlenburſchen, de<lb/>
haugten eenen Steen un hackten hick hack — hick<lb/>
hack — hick hack, un de Maͤhl ging klippe klap-<lb/>
pe, klippe klappe, klippe klappe. Daar ging de<lb/>
Vagel up eenen Lindenboom ſitten, de voͤr de<lb/>
Maͤhl ſtund un ſung:<lb/><lgtype="poem"><l>„Min Moder de mi ſlacht't“</l><lb/><l>do hoͤrte een up,</l><lb/><l>„min Vader de mi att“</l><lb/><l>do hoͤrten noch twee up, un hoͤrten dat:</l><lb/><l>„min Sweſter de Marleeniken“</l><lb/><l>do hoͤrten wedder veer up,</l><lb/><l>„ſoͤcht alle mine Beeniken</l><lb/><l></l></lg></p></div></body></text></TEI>
[212/0246]
un namm de Scho in de linke Klau, und flog
wedder up dat Dack un ſung:
Min Moder de mi ſlacht't
min Vader de mi att,
min Sweſter de Marleeniken,
ſoͤcht alle mine Beeniken,
un bindt ſe in een ſiden Dook
legts unner den Machandelboom,
kywitt, kywitt! ach wat een ſchoͤn Vagel
bin ick:
un as he utſungen hadd, ſo floog he weg, de
Kede hadd he in de rechte un de Scho in de
linke Klau, un he floog wyt weg na eene
Maͤhl, un de Maͤhl ging klippe klappe, —
klippe klappe — klippe klappe — un in de
Maͤhl daar ſeeten twintig Maͤhlenburſchen, de
haugten eenen Steen un hackten hick hack — hick
hack — hick hack, un de Maͤhl ging klippe klap-
pe, klippe klappe, klippe klappe. Daar ging de
Vagel up eenen Lindenboom ſitten, de voͤr de
Maͤhl ſtund un ſung:
„Min Moder de mi ſlacht't“
do hoͤrte een up,
„min Vader de mi att“
do hoͤrten noch twee up, un hoͤrten dat:
„min Sweſter de Marleeniken“
do hoͤrten wedder veer up,
„ſoͤcht alle mine Beeniken
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812, S. 212. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/246>, abgerufen am 13.06.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.