Hartmann, Eugen: Entwicklungs-Geschichte der Posten von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart. Leipzig, 1868.und Cassiodorus erließ in diesem Sinne namentlich an die Außerdem erneuerte Theodorich die alte Verordnung, daß Wie sehr er von dem Nutzen der Posten überzeugt war, 1) Cassiod. Var. V. 39. "Paraveredorum itaque subvectiones exigere eos qui habent veredos adscriptos provincialium querela comperimus: quod nullum penitus sinatis praesumere quando per turpissimos quaestus et possessor atteritur et comeantium celeritas impeditur etc. 2) Cassiodorus Var. lib. IV. 47. "Legatorum nostrorum sugge-
stione comperimus, cursuales equos frequenti usurpatione fatigari, et quos nos necessitatibus publicis cupimus custodiri, in usum co- gnovimus privatae voluntatis assumi ..... Et quod nobis fre- quenter usurpatum esse suggeritur, si quis invitis his, quibus haec cura mandata est, veredos praesumere fortassis assumpserit, cujus- libet nationis fuerit vel honoris, per unum equum centum solidos mulctae nomine cogatur inferre etc. Parhipporum qu[i]netiam onera centum librarum nullus excedat. Expeditos enim properare mittendarios volumus, non migrare censemus etc. Et ideo quin- quaginta solidorum mulctam jam non veredarius sed catabulensis incurrat, quisque ultra centum libras parhippum crediderit oner- andum etc. und Cassiodorus erließ in dieſem Sinne namentlich an die Außerdem erneuerte Theodorich die alte Verordnung, daß Wie ſehr er von dem Nutzen der Poſten überzeugt war, 1) Cassiod. Var. V. 39. „Paraveredorum itaque subvectiones exigere eos qui habent veredos adscriptos provincialium querela comperimus: quod nullum penitus sinatis praesumere quando per turpissimos quaestus et possessor atteritur et comeantium celeritas impeditur etc. 2) Cassiodorus Var. lib. IV. 47. „Legatorum nostrorum sugge-
stione comperimus, cursuales equos frequenti usurpatione fatigari, et quos nos necessitatibus publicis cupimus custodiri, in usum co- gnovimus privatae voluntatis assumi ..... Et quod nobis fre- quenter usurpatum esse suggeritur, si quis invitis his, quibus haec cura mandata est, veredos praesumere fortassis assumpserit, cujus- libet nationis fuerit vel honoris, per unum equum centum solidos mulctae nomine cogatur inferre etc. Parhipporum qu[i]netiam onera centum librarum nullus excedat. Expeditos enim properare mittendarios volumus, non migrare censemus etc. Et ideo quin- quaginta solidorum mulctam jam non veredarius sed catabulensis incurrat, quisque ultra centum libras parhippum crediderit oner- andum etc. <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <div n="4"> <div n="5"> <p><pb facs="#f0132" n="119"/> und <hi rendition="#aq">Cassiodorus</hi> erließ in dieſem Sinne namentlich an die<lb/> 2 Statthalter in Spanien die ſtrengſten Befehle<note place="foot" n="1)"><hi rendition="#aq">Cassiod. Var. V. 39. „Paraveredorum itaque subvectiones<lb/> exigere eos qui habent veredos adscriptos provincialium querela<lb/> comperimus: quod nullum penitus sinatis praesumere quando per<lb/> turpissimos quaestus et possessor atteritur et comeantium celeritas<lb/> impeditur etc.</hi></note>.</p><lb/> <p>Außerdem erneuerte <hi rendition="#aq">Theodorich</hi> die alte Verordnung, daß<lb/> kein Pferd des <hi rendition="#aq">cursus publicus</hi> für Privatdienſtleiſtungen ab-<lb/> gegeben werden dürfe, und ſetzte eine Strafe von 100 <hi rendition="#aq">Solidi</hi><lb/> feſt für jeden, der ein Pferd über Gebühr verwendete; ebenſo<lb/> wurde die Belaſtung der Pferde ſtrenge überwacht; <hi rendition="#aq">Theodorich</hi><lb/> erkannte recht wohl den Nutzen der Poſtanſtalten und wollte<lb/> deßhalb dieſelben auch ſo erhalten wiſſen, daß ſie ihren ur-<lb/> ſprünglichen Zwecken entſprechen könnten<note place="foot" n="2)"><hi rendition="#aq">Cassiodorus Var. lib. IV. 47. „Legatorum nostrorum sugge-<lb/> stione comperimus, cursuales equos frequenti usurpatione fatigari,<lb/> et quos nos necessitatibus publicis cupimus custodiri, in usum co-<lb/> gnovimus privatae voluntatis assumi ..... Et quod nobis fre-<lb/> quenter usurpatum esse suggeritur, si quis invitis his, quibus haec<lb/> cura mandata est, veredos praesumere fortassis assumpserit, cujus-<lb/> libet nationis fuerit vel honoris, per unum equum centum solidos<lb/> mulctae nomine cogatur inferre etc. Parhipporum qu<supplied>i</supplied>netiam onera<lb/> centum librarum nullus excedat. <hi rendition="#g">Expeditos</hi> enim <hi rendition="#g">properare</hi><lb/> mittendarios volumus, non <hi rendition="#g">migrare</hi> censemus etc. Et ideo quin-<lb/> quaginta solidorum mulctam jam non veredarius sed catabulensis<lb/> incurrat, quisque ultra centum libras parhippum crediderit oner-<lb/> andum etc.</hi></note>.</p><lb/> <p>Wie ſehr er von dem Nutzen der Poſten überzeugt war,<lb/> und wie ſehr er deſſen Vortheile auch für ſeine Regierungs-<lb/> zwecke auszubeuten beabſichtigte, geht aus verſchiedenen Stellen<lb/> ſeiner Verordnungen hervor, durch welche er theils für die<lb/></p> </div> </div> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [119/0132]
und Cassiodorus erließ in dieſem Sinne namentlich an die
2 Statthalter in Spanien die ſtrengſten Befehle 1).
Außerdem erneuerte Theodorich die alte Verordnung, daß
kein Pferd des cursus publicus für Privatdienſtleiſtungen ab-
gegeben werden dürfe, und ſetzte eine Strafe von 100 Solidi
feſt für jeden, der ein Pferd über Gebühr verwendete; ebenſo
wurde die Belaſtung der Pferde ſtrenge überwacht; Theodorich
erkannte recht wohl den Nutzen der Poſtanſtalten und wollte
deßhalb dieſelben auch ſo erhalten wiſſen, daß ſie ihren ur-
ſprünglichen Zwecken entſprechen könnten 2).
Wie ſehr er von dem Nutzen der Poſten überzeugt war,
und wie ſehr er deſſen Vortheile auch für ſeine Regierungs-
zwecke auszubeuten beabſichtigte, geht aus verſchiedenen Stellen
ſeiner Verordnungen hervor, durch welche er theils für die
1) Cassiod. Var. V. 39. „Paraveredorum itaque subvectiones
exigere eos qui habent veredos adscriptos provincialium querela
comperimus: quod nullum penitus sinatis praesumere quando per
turpissimos quaestus et possessor atteritur et comeantium celeritas
impeditur etc.
2) Cassiodorus Var. lib. IV. 47. „Legatorum nostrorum sugge-
stione comperimus, cursuales equos frequenti usurpatione fatigari,
et quos nos necessitatibus publicis cupimus custodiri, in usum co-
gnovimus privatae voluntatis assumi ..... Et quod nobis fre-
quenter usurpatum esse suggeritur, si quis invitis his, quibus haec
cura mandata est, veredos praesumere fortassis assumpserit, cujus-
libet nationis fuerit vel honoris, per unum equum centum solidos
mulctae nomine cogatur inferre etc. Parhipporum quinetiam onera
centum librarum nullus excedat. Expeditos enim properare
mittendarios volumus, non migrare censemus etc. Et ideo quin-
quaginta solidorum mulctam jam non veredarius sed catabulensis
incurrat, quisque ultra centum libras parhippum crediderit oner-
andum etc.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hartmann_posten_1868 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hartmann_posten_1868/132 |
Zitationshilfe: | Hartmann, Eugen: Entwicklungs-Geschichte der Posten von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart. Leipzig, 1868, S. 119. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hartmann_posten_1868/132>, abgerufen am 18.06.2024. |