trklert ist / mit denen vnser gegenteil / wo sie jrer sachen keine schew trügen / viel billiger / denn mit vns sich einzulassen hetten / also widerholen.
Si aliquae diuinitatis proprietates, vt omnipotentia, omnipraesentia, omniscientia, gloria (has enim nominatim isti iactant) beneficio vnionis hypostaticae humanitati Christi reipsa communicatae essent; necesse esset, & reliquas numero infinitas, perfectione immensas, ei communicatas esse.
At humanitas omnium diuinarum perfectionum particeps non fuit, nec esse potuit.
Nullae igitur ei realiter communicatae fuerunt.
Primam propositionem nemo Theologiae gnarus inficiari potest, cui exploratum sit, proprietates, vel attributa diuina (vt vocat Schola) inter se, & a diuinitate, cogitatione tantum nostra; non autem vel realiter, vel essentialiter, vel formaliter discrepare. Nam cum quaeque earum proprietatum, aeque ac diuina essentia, perfectione infinita sit, necessario reliquarum omnium vim eminenter complectitur; sicut anima rationalis in homine reliquarum animarum, sentientis scilicet, & vegetatricis; & aureus coronatus multorum obolorum; & Deus omnium rerum creatarum perfectiones in se continere dicitur.
Sumtionem autem verissimam esse, quamplurimae diuinitatis proprietates ostendunt, quae in humanitatem competere non possunt. Nam proprium diuinitatis est, vt sit sua essentia, & a seipsa; vt sit ab omni aeternitate; vt sit increata, expers initij, & finis; communis tribus personis, essentialiter infinita, omnium rerum principium & finis; simplicissima, incorporea, immaterialis, & incom-
trklert ist / mit denen vnser gegenteil / wo sie jrer sachen keine schew trügen / viel billiger / denn mit vns sich einzulassen hetten / also widerholen.
Si aliquae diuinitatis proprietates, vt omnipotentia, omnipraesentia, omniscientia, gloria (has enim nominatim isti iactant) beneficio vnionis hypostaticae humanitati Christi reipsa communicatae essent; necesse esset, & reliquas numero infinitas, perfectione immensas, ei communicatas esse.
At humanitas omnium diuinarum perfectionum particeps non fuit, nec esse potuit.
Nullae igitur ei realiter communicatae fuerunt.
Primam propositionem nemo Theologiae gnarus inficiari potest, cui exploratum sit, proprietates, vel attributa diuina (vt vocat Schola) inter se, & à diuinitate, cogitatione tantùm nostra; non autem vel realiter, vel essentialiter, vel formaliter discrepare. Nam cum quaeque earum proprietatum, aequè ac diuina essentia, perfectione infinita sit, necessariò reliquarum omnium vim eminenter complectitur; sicut anima rationalis in homine reliquarum animarum, sentientis scilicet, & vegetatricis; & aureus coronatus multorum obolorum; & Deus omnium rerum creatarum perfectiones in se continere dicitur.
Sumtionem autem verissimam esse, quamplurimae diuinitatis proprietates ostendunt, quae in humanitatem competere non possunt. Nam proprium diuinitatis est, vt sit sua essentia, & à seipsa; vt sit ab omni aeternitate; vt sit increata, expers initij, & finis; communis tribus personis, essentialiter infinita, omnium rerum principium & finis; simplicissima, incorporea, immaterialis, & incom-
<TEI><text><body><div><p><pbfacs="#f0195"n="193"/>
trklert ist / mit denen vnser gegenteil / wo sie jrer sachen keine schew trügen / viel billiger / denn mit vns sich einzulassen hetten / also widerholen.</p><p>Si aliquae diuinitatis proprietates, vt omnipotentia, omnipraesentia, omniscientia, gloria (has enim nominatim isti iactant) beneficio vnionis hypostaticae humanitati Christi reipsa communicatae essent; necesse esset, & reliquas numero infinitas, perfectione immensas, ei communicatas esse.</p><p>At humanitas omnium diuinarum perfectionum particeps non fuit, nec esse potuit.</p><p>Nullae igitur ei realiter communicatae fuerunt.</p><p>Primam propositionem nemo Theologiae gnarus inficiari potest, cui exploratum sit, proprietates, vel attributa diuina (vt vocat Schola) inter se, & à diuinitate, cogitatione tantùm nostra; non autem vel realiter, vel essentialiter, vel formaliter discrepare. Nam cum quaeque earum proprietatum, aequè ac diuina essentia, perfectione infinita sit, necessariò reliquarum omnium vim eminenter complectitur; sicut anima rationalis in homine reliquarum animarum, sentientis scilicet, & vegetatricis; & aureus coronatus multorum obolorum; & Deus omnium rerum creatarum perfectiones in se continere dicitur.</p><p>Sumtionem autem verissimam esse, quamplurimae diuinitatis proprietates ostendunt, quae in humanitatem competere non possunt. Nam proprium diuinitatis est, vt sit sua essentia, & à seipsa; vt sit ab omni aeternitate; vt sit increata, expers initij, & finis; communis tribus personis, essentialiter infinita, omnium rerum principium & finis; simplicissima, incorporea, immaterialis, & incom-
</p></div></body></text></TEI>
[193/0195]
trklert ist / mit denen vnser gegenteil / wo sie jrer sachen keine schew trügen / viel billiger / denn mit vns sich einzulassen hetten / also widerholen.
Si aliquae diuinitatis proprietates, vt omnipotentia, omnipraesentia, omniscientia, gloria (has enim nominatim isti iactant) beneficio vnionis hypostaticae humanitati Christi reipsa communicatae essent; necesse esset, & reliquas numero infinitas, perfectione immensas, ei communicatas esse.
At humanitas omnium diuinarum perfectionum particeps non fuit, nec esse potuit.
Nullae igitur ei realiter communicatae fuerunt.
Primam propositionem nemo Theologiae gnarus inficiari potest, cui exploratum sit, proprietates, vel attributa diuina (vt vocat Schola) inter se, & à diuinitate, cogitatione tantùm nostra; non autem vel realiter, vel essentialiter, vel formaliter discrepare. Nam cum quaeque earum proprietatum, aequè ac diuina essentia, perfectione infinita sit, necessariò reliquarum omnium vim eminenter complectitur; sicut anima rationalis in homine reliquarum animarum, sentientis scilicet, & vegetatricis; & aureus coronatus multorum obolorum; & Deus omnium rerum creatarum perfectiones in se continere dicitur.
Sumtionem autem verissimam esse, quamplurimae diuinitatis proprietates ostendunt, quae in humanitatem competere non possunt. Nam proprium diuinitatis est, vt sit sua essentia, & à seipsa; vt sit ab omni aeternitate; vt sit increata, expers initij, & finis; communis tribus personis, essentialiter infinita, omnium rerum principium & finis; simplicissima, incorporea, immaterialis, & incom-
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:
Anmerkungen zur Transkription:
Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
Ligaturen werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.
[N. N.]: Wahrhaftige Erklärung des hohen trostreichen Artikels von der Person, Amt, und Majestät unseres lieben Herrn und Heilandes Jesu Christi, Gottes und Marien Sohn. Zerbst, 1586, S. 193. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/nn_erklaerung_1586/195>, abgerufen am 18.06.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.