Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 2. Berlin, 1815.

Bild:
<< vorherige Seite

do sied de niegne Koppe awe. De Künigsdochter
sprank up un fäl ünne um den Hals un drucket
un piepete (küßte) ünn so viel; un nümmet ihr
Bruststücke, dat wor von rauen Golle west, un
henget ünne dat umme. Da geit he auck nach
der tweiten Künigsdochter, de häd en Drachen
mit sieven Köppe to lusen un erlöset de auck, so
de jungeste, de hadde en Drachen mit viere Köp-
pen to lusen had, da geit he auck hinne. Do fro-
get se sich alle so viel, un drucke'n un piepete'n
ohne uphören. Da klingelte he sau harde, bis
dat se öwen hört. Da set he de Künigsdochter
ein nach der annern in den Korv un let se alle
drei heruptrecken, wie nu an ünne de Riege kümmt,
da fallet ün de Woore (Worte) von den Erdmän-
neken wier bie, dat et sine Gesellen mit ünne nig
gud meinden. Da nümmet he en groten Stein,
de da ligt, un lägt ün in den Korv, ase de Korv
da ungefär bis in de Midde herup is, schnien de
falsken Broer owen de Strick af, dat de Korv
mit den Stein up den Grund füll un meinten, he
wöre nu daude un laupet mit de drei Künigsdöch-
ter wege un latet sik dervan verspreken, dat se
an ehren vater seggen willt, dat se beiden se erlö-
set hädden; da kümmet se to Künig un begert se
tor Frugen. Unnerdes geit de jungeste Jägerbur-
sche gans bedröwet in den drei Kammern herum-
mer un denket, dat he nu wull sterwen möste, da
süht he an der Wand 'n Fleutenpipe hangen, da

do ſied de niegne Koppe awe. De Kuͤnigsdochter
ſprank up un faͤl uͤnne um den Hals un drucket
un piepete (kuͤßte) uͤnn ſo viel; un nuͤmmet ihr
Bruſtſtuͤcke, dat wor von rauen Golle weſt, un
henget uͤnne dat umme. Da geit he auck nach
der tweiten Kuͤnigsdochter, de haͤd en Drachen
mit ſieven Koͤppe to luſen un erloͤſet de auck, ſo
de jungeſte, de hadde en Drachen mit viere Koͤp-
pen to luſen had, da geit he auck hinne. Do fro-
get ſe ſich alle ſo viel, un drucke’n un piepete’n
ohne uphoͤren. Da klingelte he ſau harde, bis
dat ſe oͤwen hoͤrt. Da ſet he de Kuͤnigsdochter
ein nach der annern in den Korv un let ſe alle
drei heruptrecken, wie nu an uͤnne de Riege kuͤmmt,
da fallet uͤn de Woore (Worte) von den Erdmaͤn-
neken wier bie, dat et ſine Geſellen mit uͤnne nig
gud meinden. Da nuͤmmet he en groten Stein,
de da ligt, un laͤgt uͤn in den Korv, aſe de Korv
da ungefaͤr bis in de Midde herup is, ſchnien de
falſken Broer owen de Strick af, dat de Korv
mit den Stein up den Grund fuͤll un meinten, he
woͤre nu daude un laupet mit de drei Kuͤnigsdoͤch-
ter wege un latet ſik dervan verſpreken, dat ſe
an ehren vater ſeggen willt, dat ſe beiden ſe erloͤ-
ſet haͤdden; da kuͤmmet ſe to Kuͤnig un begert ſe
tor Frugen. Unnerdes geit de jungeſte Jaͤgerbur-
ſche gans bedroͤwet in den drei Kammern herum-
mer un denket, dat he nu wull ſterwen moͤſte, da
ſuͤht he an der Wand ’n Fleutenpipe hangen, da

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0063" n="42"/>
do &#x017F;ied de niegne Koppe awe. De Ku&#x0364;nigsdochter<lb/>
&#x017F;prank up un fa&#x0364;l u&#x0364;nne um den Hals un drucket<lb/>
un piepete (ku&#x0364;ßte) u&#x0364;nn &#x017F;o viel; un nu&#x0364;mmet ihr<lb/>
Bru&#x017F;t&#x017F;tu&#x0364;cke, dat wor von rauen Golle we&#x017F;t, un<lb/>
henget u&#x0364;nne dat umme. Da geit he auck nach<lb/>
der tweiten Ku&#x0364;nigsdochter, de ha&#x0364;d en Drachen<lb/>
mit &#x017F;ieven Ko&#x0364;ppe to lu&#x017F;en un erlo&#x0364;&#x017F;et de auck, &#x017F;o<lb/>
de junge&#x017F;te, de hadde en Drachen mit viere Ko&#x0364;p-<lb/>
pen to lu&#x017F;en had, da geit he auck hinne. Do fro-<lb/>
get &#x017F;e &#x017F;ich alle &#x017F;o viel, un drucke&#x2019;n un piepete&#x2019;n<lb/>
ohne upho&#x0364;ren. Da klingelte he &#x017F;au harde, bis<lb/>
dat &#x017F;e o&#x0364;wen ho&#x0364;rt. Da &#x017F;et he de Ku&#x0364;nigsdochter<lb/>
ein nach der annern in den Korv un let &#x017F;e alle<lb/>
drei heruptrecken, wie nu an u&#x0364;nne de Riege ku&#x0364;mmt,<lb/>
da fallet u&#x0364;n de Woore (Worte) von den Erdma&#x0364;n-<lb/>
neken wier bie, dat et &#x017F;ine Ge&#x017F;ellen mit u&#x0364;nne nig<lb/>
gud meinden. Da nu&#x0364;mmet he en groten Stein,<lb/>
de da ligt, un la&#x0364;gt u&#x0364;n in den Korv, a&#x017F;e de Korv<lb/>
da ungefa&#x0364;r bis in de Midde herup is, &#x017F;chnien de<lb/>
fal&#x017F;ken Broer owen de Strick af, dat de Korv<lb/>
mit den Stein up den Grund fu&#x0364;ll un meinten, he<lb/>
wo&#x0364;re nu daude un laupet mit de drei Ku&#x0364;nigsdo&#x0364;ch-<lb/>
ter wege un latet &#x017F;ik dervan ver&#x017F;preken, dat &#x017F;e<lb/>
an ehren vater &#x017F;eggen willt, dat &#x017F;e beiden &#x017F;e erlo&#x0364;-<lb/>
&#x017F;et ha&#x0364;dden; da ku&#x0364;mmet &#x017F;e to Ku&#x0364;nig un begert &#x017F;e<lb/>
tor Frugen. Unnerdes geit de junge&#x017F;te Ja&#x0364;gerbur-<lb/>
&#x017F;che gans bedro&#x0364;wet in den drei Kammern herum-<lb/>
mer un denket, dat he nu wull &#x017F;terwen mo&#x0364;&#x017F;te, da<lb/>
&#x017F;u&#x0364;ht he an der Wand &#x2019;n Fleutenpipe hangen, da<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[42/0063] do ſied de niegne Koppe awe. De Kuͤnigsdochter ſprank up un faͤl uͤnne um den Hals un drucket un piepete (kuͤßte) uͤnn ſo viel; un nuͤmmet ihr Bruſtſtuͤcke, dat wor von rauen Golle weſt, un henget uͤnne dat umme. Da geit he auck nach der tweiten Kuͤnigsdochter, de haͤd en Drachen mit ſieven Koͤppe to luſen un erloͤſet de auck, ſo de jungeſte, de hadde en Drachen mit viere Koͤp- pen to luſen had, da geit he auck hinne. Do fro- get ſe ſich alle ſo viel, un drucke’n un piepete’n ohne uphoͤren. Da klingelte he ſau harde, bis dat ſe oͤwen hoͤrt. Da ſet he de Kuͤnigsdochter ein nach der annern in den Korv un let ſe alle drei heruptrecken, wie nu an uͤnne de Riege kuͤmmt, da fallet uͤn de Woore (Worte) von den Erdmaͤn- neken wier bie, dat et ſine Geſellen mit uͤnne nig gud meinden. Da nuͤmmet he en groten Stein, de da ligt, un laͤgt uͤn in den Korv, aſe de Korv da ungefaͤr bis in de Midde herup is, ſchnien de falſken Broer owen de Strick af, dat de Korv mit den Stein up den Grund fuͤll un meinten, he woͤre nu daude un laupet mit de drei Kuͤnigsdoͤch- ter wege un latet ſik dervan verſpreken, dat ſe an ehren vater ſeggen willt, dat ſe beiden ſe erloͤ- ſet haͤdden; da kuͤmmet ſe to Kuͤnig un begert ſe tor Frugen. Unnerdes geit de jungeſte Jaͤgerbur- ſche gans bedroͤwet in den drei Kammern herum- mer un denket, dat he nu wull ſterwen moͤſte, da ſuͤht he an der Wand ’n Fleutenpipe hangen, da

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen02_1815
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen02_1815/63
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 2. Berlin, 1815, S. 42. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen02_1815/63>, abgerufen am 26.04.2024.