Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hohberg, Wolf Helmhard von: Georgica Curiosa. Bd. 2. Nürnberg, 1682.

Bild:
<< vorherige Seite
Des Adelichen Land- und Feld-Lebens
[Spaltenumbruch]

Zum Beschluß dieses Buchs/ will ich aus dem wol-
bekannten Herrn von Helmont hersetzen/ was er zu
thun vermeynt/ wann einem ein Pferd durch Hexerey
wäre getödtet worden; weil es aber eine Sache ist/ die
nicht Jedem zu wissen dienlich/ will ichs hier unverteut-
schet/ mit seinen eignen Worten beyfügen/ da er fol.
769. &
770. in seinem grossen Opere also saget: Si
recens cor equi, per sagam mactati, clavo transfiga-
tur, assetur veru, vel crate torreatur, mox spiritus
vitalis sagae, citra alterius Medii interventionem,
& inde saga tota (siquidem non corpus, sed solus sen-
tit spiritus) immanes patitur ignis cruciatus, quod
sane nullo pacto contingeret, nisi facta fuisset copu-
latio spiritus sagae, cum spiritu equi. Equus nempe
strangulatus retinet quandam vim mumialem, (sic
vero quandocunque carni confermentata est virtus
liquoris vitalis, qualis in sponte, prae aegritudine,
aliaque inferioris Ordinis disruptione non inveni-
tur) cui comes est spiritus sagae ipsi copulatus. In
corde itaque recenti, priusquam ad sagam, dissolu-
tione suus retromect spiritus; fit alligatio spiritus
sagae, qui retinetur per infixum clavum, & tostura
utriusque spiritus simul, unde per magnetismum,
[Spaltenumbruch] extremo ignis termino, sagam in spiritu sensitivo a-
gitari contingit. Effectus iste ab intentione mutatur;
si namque vindicta experimentatorem concitaverit,
tunc effectus reprobus est. At si periculum fiat, ut
saga eo sese prodere cogatur Judicibus substerni, &
proximo, sibique hactenus beneficentia procuretur,
quatenus sublato tam impio, blasphemo, & nocuo
Sathanae mancipio DEI gloria, pax & requies ma-
jor inter vicinos oriatur; tunc certe effectus repro-
bari nequit. Nec est cogitandum, totum spiritum sa-
gae abiisse in cor equi (ipsa namque sic e vivis disces-
sisset) verum esse univocam quandam spiritus, lu-
cisque vitalis participationem, prout nempe in se-
mine, qualibet vice, totius hominis architectus spi-
ritus, etiam ad multos foetus sufficiens propagatur,
manente tamen Integro patris spiritu. Ista nempe
spiritualis lucis participatio est magica, virtute verbi
(Animalia & Herbae producant semen, Gen. 1.) lo-
cuples communicatio, & unum producit decem My-
riades seminum aequivalentium, & spiritus semina-
les integrales totidem, tanquam de lumine lumen
accenditur.
Wir wollen aber diß Achte Buch hiemit
enden/ und das Neunte für die Hand nehmen.



PRO-
Des Adelichen Land- und Feld-Lebens
[Spaltenumbruch]

Zum Beſchluß dieſes Buchs/ will ich aus dem wol-
bekannten Herꝛn von Helmont herſetzen/ was er zu
thun vermeynt/ wann einem ein Pferd durch Hexerey
waͤre getoͤdtet worden; weil es aber eine Sache iſt/ die
nicht Jedem zu wiſſen dienlich/ will ichs hier unverteut-
ſchet/ mit ſeinen eignen Worten beyfuͤgen/ da er fol.
769. &
770. in ſeinem groſſen Opere alſo ſaget: Si
recens cor equi, per ſagam mactati, clavo transfiga-
tur, aſſetur veru, vel crate torreatur, mox ſpiritus
vitalis ſagæ, citra alterius Medii interventionem,
& inde ſaga tota (ſiquidem non corpus, ſed ſolus ſen-
tit ſpiritus) immanes patitur ignis cruciatus, quod
ſanè nullo pacto contingeret, niſi facta fuiſſet copu-
latio ſpiritus ſagæ, cum ſpiritu equi. Equus nempè
ſtrangulatus retinet quandam vim mumialem, (ſic
verò quandocunquè carni confermentata eſt virtus
liquoris vitalis, qualis in ſpontè, præ ægritudine,
aliaquè inferioris Ordinis disruptione non inveni-
tur) cui comes eſt ſpiritus ſagæ ipſi copulatus. In
corde itaquè recenti, priusquam ad ſagam, diſſolu-
tione ſuus retromect ſpiritus; fit alligatio ſpiritus
ſagæ, qui retinetur per infixum clavum, & toſturâ
utriusquè ſpiritus ſimul, unde per magnetismum,
[Spaltenumbruch] extremo ignis termino, ſagam in ſpiritu ſenſitivo a-
gitari contingit. Effectus iſte ab intentione mutatur;
ſi namquè vindicta experimentatorem concitaverit,
tunc effectus reprobus eſt. At ſi periculum fiat, ut
ſaga eò ſeſe prodere cogatur Judicibus ſubſterni, &
proximo, ſibiquè hactenus beneficentia procuretur,
quatenus ſublato tam impio, blaſphemo, & nocuo
Sathanæ mancipio DEI gloria, pax & requies ma-
jor inter vicinos oriatur; tunc certè effectus repro-
bari nequit. Nec eſt cogitandum, totum ſpiritum ſa-
gæ abiiſſe in cor equi (ipſa namque ſic è vivis diſces-
ſiſſet) verum eſſe univocam quandam ſpiritus, lu-
cisquè vitalis participationem, prout nempè in ſe-
mine, qualibet vice, totius hominis architectus ſpi-
ritus, etiam ad multos fœtus ſufficiens propagatur,
manente tamen Integro patris ſpiritu. Iſta nempè
ſpiritualis lucis participatio eſt magica, virtute verbi
(Animalia & Herbæ producant ſemen, Gen. 1.) lo-
cuples communicatio, & unum producit decem My-
riades ſeminum æquivalentium, & ſpiritus ſemina-
les integrales totidem, tanquam de lumine lumen
accenditur.
Wir wollen aber diß Achte Buch hiemit
enden/ und das Neunte fuͤr die Hand nehmen.



PRO-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <pb facs="#f0256" n="238"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Des Adelichen Land- und Feld-Lebens</hi> </fw><lb/>
            <cb/>
            <p>Zum Be&#x017F;chluß die&#x017F;es Buchs/ will ich aus dem wol-<lb/>
bekannten Her&#xA75B;n von <hi rendition="#aq">Helmont</hi> her&#x017F;etzen/ was er zu<lb/>
thun vermeynt/ wann einem ein Pferd durch Hexerey<lb/>
wa&#x0364;re geto&#x0364;dtet worden; weil es aber eine Sache i&#x017F;t/ die<lb/>
nicht Jedem zu wi&#x017F;&#x017F;en dienlich/ will ichs hier unverteut-<lb/>
&#x017F;chet/ mit &#x017F;einen eignen Worten beyfu&#x0364;gen/ da er <hi rendition="#aq">fol.<lb/>
769. &amp;</hi> 770. in &#x017F;einem gro&#x017F;&#x017F;en <hi rendition="#aq">Opere</hi> al&#x017F;o &#x017F;aget: <hi rendition="#aq">Si<lb/>
recens cor equi, per &#x017F;agam mactati, clavo transfiga-<lb/>
tur, a&#x017F;&#x017F;etur veru, vel crate torreatur, mox &#x017F;piritus<lb/>
vitalis &#x017F;agæ, citra alterius Medii interventionem,<lb/>
&amp; inde &#x017F;aga tota (&#x017F;iquidem non corpus, &#x017F;ed &#x017F;olus &#x017F;en-<lb/>
tit &#x017F;piritus) immanes patitur ignis cruciatus, quod<lb/>
&#x017F;anè nullo pacto contingeret, ni&#x017F;i facta fui&#x017F;&#x017F;et copu-<lb/>
latio &#x017F;piritus &#x017F;agæ, cum &#x017F;piritu equi. Equus nempè<lb/>
&#x017F;trangulatus retinet quandam vim mumialem, (&#x017F;ic<lb/>
verò quandocunquè carni confermentata e&#x017F;t virtus<lb/>
liquoris vitalis, qualis in &#x017F;pontè, præ ægritudine,<lb/>
aliaquè inferioris Ordinis disruptione non inveni-<lb/>
tur) cui comes e&#x017F;t &#x017F;piritus &#x017F;agæ ip&#x017F;i copulatus. In<lb/>
corde itaquè recenti, priusquam ad &#x017F;agam, di&#x017F;&#x017F;olu-<lb/>
tione &#x017F;uus retromect &#x017F;piritus; fit alligatio &#x017F;piritus<lb/>
&#x017F;agæ, qui retinetur per infixum clavum, &amp; to&#x017F;turâ<lb/>
utriusquè &#x017F;piritus &#x017F;imul, unde per magnetismum,<lb/><cb/>
extremo ignis termino, &#x017F;agam in &#x017F;piritu &#x017F;en&#x017F;itivo a-<lb/>
gitari contingit. Effectus i&#x017F;te ab intentione mutatur;<lb/>
&#x017F;i namquè vindicta experimentatorem concitaverit,<lb/>
tunc effectus reprobus e&#x017F;t. At &#x017F;i periculum fiat, ut<lb/>
&#x017F;aga eò &#x017F;e&#x017F;e prodere cogatur Judicibus &#x017F;ub&#x017F;terni, &amp;<lb/>
proximo, &#x017F;ibiquè hactenus beneficentia procuretur,<lb/>
quatenus &#x017F;ublato tam impio, bla&#x017F;phemo, &amp; nocuo<lb/>
Sathanæ mancipio DEI gloria, pax &amp; requies ma-<lb/>
jor inter vicinos oriatur; tunc certè effectus repro-<lb/>
bari nequit. Nec e&#x017F;t cogitandum, totum &#x017F;piritum &#x017F;a-<lb/>
gæ abii&#x017F;&#x017F;e in cor equi (ip&#x017F;a namque &#x017F;ic è vivis di&#x017F;ces-<lb/>
&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et) verum e&#x017F;&#x017F;e univocam quandam &#x017F;piritus, lu-<lb/>
cisquè vitalis participationem, prout nempè in &#x017F;e-<lb/>
mine, qualibet vice, totius hominis architectus &#x017F;pi-<lb/>
ritus, etiam ad multos f&#x0153;tus &#x017F;ufficiens propagatur,<lb/>
manente tamen Integro patris &#x017F;piritu. I&#x017F;ta nempè<lb/>
&#x017F;piritualis lucis participatio e&#x017F;t magica, virtute verbi<lb/>
(Animalia &amp; Herbæ producant &#x017F;emen, Gen. 1.) lo-<lb/>
cuples communicatio, &amp; unum producit decem My-<lb/>
riades &#x017F;eminum æquivalentium, &amp; &#x017F;piritus &#x017F;emina-<lb/>
les integrales totidem, tanquam de lumine lumen<lb/>
accenditur.</hi> Wir wollen aber diß Achte Buch hiemit<lb/>
enden/ und das Neunte fu&#x0364;r die Hand nehmen.</p>
          </div>
        </div>
      </div><lb/>
      <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
      <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">PRO-</hi> </hi> </fw><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[238/0256] Des Adelichen Land- und Feld-Lebens Zum Beſchluß dieſes Buchs/ will ich aus dem wol- bekannten Herꝛn von Helmont herſetzen/ was er zu thun vermeynt/ wann einem ein Pferd durch Hexerey waͤre getoͤdtet worden; weil es aber eine Sache iſt/ die nicht Jedem zu wiſſen dienlich/ will ichs hier unverteut- ſchet/ mit ſeinen eignen Worten beyfuͤgen/ da er fol. 769. & 770. in ſeinem groſſen Opere alſo ſaget: Si recens cor equi, per ſagam mactati, clavo transfiga- tur, aſſetur veru, vel crate torreatur, mox ſpiritus vitalis ſagæ, citra alterius Medii interventionem, & inde ſaga tota (ſiquidem non corpus, ſed ſolus ſen- tit ſpiritus) immanes patitur ignis cruciatus, quod ſanè nullo pacto contingeret, niſi facta fuiſſet copu- latio ſpiritus ſagæ, cum ſpiritu equi. Equus nempè ſtrangulatus retinet quandam vim mumialem, (ſic verò quandocunquè carni confermentata eſt virtus liquoris vitalis, qualis in ſpontè, præ ægritudine, aliaquè inferioris Ordinis disruptione non inveni- tur) cui comes eſt ſpiritus ſagæ ipſi copulatus. In corde itaquè recenti, priusquam ad ſagam, diſſolu- tione ſuus retromect ſpiritus; fit alligatio ſpiritus ſagæ, qui retinetur per infixum clavum, & toſturâ utriusquè ſpiritus ſimul, unde per magnetismum, extremo ignis termino, ſagam in ſpiritu ſenſitivo a- gitari contingit. Effectus iſte ab intentione mutatur; ſi namquè vindicta experimentatorem concitaverit, tunc effectus reprobus eſt. At ſi periculum fiat, ut ſaga eò ſeſe prodere cogatur Judicibus ſubſterni, & proximo, ſibiquè hactenus beneficentia procuretur, quatenus ſublato tam impio, blaſphemo, & nocuo Sathanæ mancipio DEI gloria, pax & requies ma- jor inter vicinos oriatur; tunc certè effectus repro- bari nequit. Nec eſt cogitandum, totum ſpiritum ſa- gæ abiiſſe in cor equi (ipſa namque ſic è vivis diſces- ſiſſet) verum eſſe univocam quandam ſpiritus, lu- cisquè vitalis participationem, prout nempè in ſe- mine, qualibet vice, totius hominis architectus ſpi- ritus, etiam ad multos fœtus ſufficiens propagatur, manente tamen Integro patris ſpiritu. Iſta nempè ſpiritualis lucis participatio eſt magica, virtute verbi (Animalia & Herbæ producant ſemen, Gen. 1.) lo- cuples communicatio, & unum producit decem My- riades ſeminum æquivalentium, & ſpiritus ſemina- les integrales totidem, tanquam de lumine lumen accenditur. Wir wollen aber diß Achte Buch hiemit enden/ und das Neunte fuͤr die Hand nehmen. PRO-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hohberg_georgica02_1682
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hohberg_georgica02_1682/256
Zitationshilfe: Hohberg, Wolf Helmhard von: Georgica Curiosa. Bd. 2. Nürnberg, 1682, S. 238. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hohberg_georgica02_1682/256>, abgerufen am 27.04.2024.