Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hayn, Johann: Liebliches Seelen-Gespräch. Lissa, 1649.

Bild:
<< vorherige Seite

Christliche Abdanckung.
hen oder umbwenden/ ist der Todt dar. Und: Quot po-
ri corporis tot ostiola sunt mortis. Non ubiq; se
mors proprie ostendit, ubiq; autem prope est. Quid
Idem ibidem
autem stultius quan mirari id ullo die factum quod
omni potest fieri? Stat quidem terminus nobis,
ubi illum inexorabilis fatorum necessitas fixit:
Sed nemo scit nostrum, quam prope versetur. Sic
itaq; formemus animum, tanquam ad extremum
ventum sit.

Es ist aber ein geschwinder und plötzlicher Todt beySubita mors
non est im-
provisa.

frommen Christen nicht etwa ein unversehener Todt/
Denn improvisa mors non est, cujus vita fuit pro-
vida,
Dem kompt der Todt nicht unvorsehens/ der ein
vorsichtig Leben geführet/ und weiß/ a DEO & accipi-Val. Max.
lib. 5. c.
10.

endi spiritus & reddendi eodem momento tempo-
ris sibi legem dictam: atq; ut mori nemo soleat,
qui non vixerit, ita nec vivere aliquem quidem
posse, qui non sit moriturus,
Wie der Historicus gar
schöne redet/ das ist: GOtt habe in einer Stunde dem
Menschen den Todt und Leben bestimmet/ und gleich wie
niemand sterben könne/ der nicht zuvor gelebet; Also
könne auch niemands leben/ der nicht dermaleines ster-
ben müsse. Und solche Leuthe wissen das Leben recht
zugebrauchen: Is demum profecto vitam aequa
lance pensitabit, qui semper fragilitatis humanae
Lib. 7. nat.
hist. c. 7. S.

memor fuerit/ sagt Plinius. Es ist auch ein geschwin-
der und plötzlicher Todt bey fromen Christen nicht einm. non mals.
Augustinus.

böser Todt. Vix enim poßibile est ut male moriatur

qui
H iij

Chriſtliche Abdanckung.
hen oder umbwenden/ iſt der Todt dar. Und: Quot po-
ri corporis tot oſtiola ſunt mortis. Non ubiq́; ſe
mors propriè oſtendit, ubiq́; autem propè eſt. Quid
Idem ibidem
autem ſtultius quã mirari id ullo die factum quod
omni poteſt fieri? Stat quidem terminus nobis,
ubi illum inexorabilis fatorum neceſſitas fixit:
Sed nemo ſcit noſtrum, quam propè verſetur. Sic
itaq; formemus animum, tanquam ad extremum
ventum ſit.

Es iſt aber ein geſchwinder und ploͤtzlicher Todt beySubita mors
non eſt im-
proviſa.

frommen Chriſten nicht etwa ein unverſehener Todt/
Denn improviſa mors non eſt, cujus vita fuit pro-
vida,
Dem kompt der Todt nicht unvorſehens/ der ein
vorſichtig Leben gefuͤhret/ und weiß/ à DEO & accipi-Val. Max.
lib. 5. c.
10.

endi ſpiritus & reddendi eodem momento tempo-
ris ſibi legem dictam: atq́; ut mori nemo ſoleat,
qui non vixerit, ita nec vivere aliquem quidem
poſſe, qui non ſit moriturus,
Wie der Hiſtoricus gar
ſchoͤne redet/ das iſt: GOtt habe in einer Stunde dem
Menſchen den Todt und Leben beſtimmet/ und gleich wie
niemand ſterben koͤnne/ der nicht zuvor gelebet; Alſo
koͤnne auch niemands leben/ der nicht dermaleines ſter-
ben muͤſſe. Und ſolche Leuthe wiſſen das Leben recht
zugebrauchen: Is demum profectò vitam æquâ
lance penſitabit, qui ſemper fragilitatis humanæ
Lib. 7. nat.
hiſt. c. 7. S.

memor fuerit/ ſagt Plinius. Es iſt auch ein geſchwin-
der und ploͤtzlicher Todt bey fromen Chriſten nicht einm. non mals.
Auguſtinus.

boͤſer Todt. Vix enim poßibile eſt ut malè moriatur

qui
H iij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsThanks" n="1">
        <p><pb facs="#f0061"/><fw place="top" type="header">Chri&#x017F;tliche Abdanckung.</fw><lb/>
hen oder umbwenden/ i&#x017F;t der Todt dar. <hi rendition="#aq">U</hi>nd: <hi rendition="#aq">Quot po-<lb/>
ri corporis tot o&#x017F;tiola &#x017F;unt mortis. Non ubiq&#x0301;; &#x017F;e<lb/>
mors propriè o&#x017F;tendit, ubiq&#x0301;; autem propè e&#x017F;t. Quid</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Idem ibidem</hi></note><lb/><hi rendition="#aq">autem &#x017F;tultius qua&#x0303; mirari id ullo die factum quod<lb/>
omni pote&#x017F;t fieri? Stat quidem terminus nobis,<lb/>
ubi illum inexorabilis fatorum nece&#x017F;&#x017F;itas fixit:<lb/>
Sed nemo &#x017F;cit no&#x017F;trum, quam propè ver&#x017F;etur. Sic<lb/>
itaq; formemus animum, tanquam ad extremum<lb/>
ventum &#x017F;it.</hi></p><lb/>
        <p>Es i&#x017F;t aber ein ge&#x017F;chwinder und plo&#x0364;tzlicher Todt bey<note place="right"><hi rendition="#aq">Subita mors<lb/>
non e&#x017F;t im-<lb/>
provi&#x017F;a.</hi></note><lb/>
frommen Chri&#x017F;ten nicht etwa ein unver&#x017F;ehener Todt/<lb/>
Denn <hi rendition="#aq">improvi&#x017F;a mors non e&#x017F;t, cujus vita fuit pro-<lb/>
vida,</hi> Dem kompt der Todt nicht unvor&#x017F;ehens/ der ein<lb/>
vor&#x017F;ichtig Leben gefu&#x0364;hret/ und weiß/ <hi rendition="#aq">à <hi rendition="#g">DEO</hi> &amp; accipi-</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Val. Max.<lb/>
lib. 5. c.</hi> 10.</note><lb/><hi rendition="#aq">endi &#x017F;piritus &amp; reddendi eodem momento tempo-<lb/>
ris &#x017F;ibi legem dictam: atq&#x0301;; ut mori nemo &#x017F;oleat,<lb/>
qui non vixerit, ita nec vivere aliquem quidem<lb/>
po&#x017F;&#x017F;e, qui non &#x017F;it moriturus,</hi> Wie der <hi rendition="#aq">Hi&#x017F;toricus</hi> gar<lb/>
&#x017F;cho&#x0364;ne redet/ das i&#x017F;t: GOtt habe in einer Stunde dem<lb/>
Men&#x017F;chen den Todt und Leben be&#x017F;timmet/ und gleich wie<lb/>
niemand &#x017F;terben ko&#x0364;nne/ der nicht zuvor gelebet; Al&#x017F;o<lb/>
ko&#x0364;nne auch niemands leben/ der nicht dermaleines &#x017F;ter-<lb/>
ben mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;e. <hi rendition="#aq">U</hi>nd &#x017F;olche Leuthe wi&#x017F;&#x017F;en das Leben recht<lb/>
zugebrauchen: <hi rendition="#aq">Is demum profectò vitam æquâ<lb/>
lance pen&#x017F;itabit, qui &#x017F;emper fragilitatis humanæ</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Lib. 7. nat.<lb/>
hi&#x017F;t. c. 7. S.</hi></note><lb/><hi rendition="#aq">memor fuerit/</hi> &#x017F;agt <hi rendition="#aq">Plinius.</hi> <hi rendition="#fr">E</hi>s i&#x017F;t auch ein ge&#x017F;chwin-<lb/>
der und plo&#x0364;tzlicher Todt bey fromen Chri&#x017F;ten nicht ein<note place="right"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">m.</hi> non mals.<lb/>
Augu&#x017F;tinus.</hi></note><lb/>
bo&#x0364;&#x017F;er Todt. <hi rendition="#aq">Vix enim poßibile e&#x017F;t ut malè moriatur</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">H iij</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">qui</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0061] Chriſtliche Abdanckung. hen oder umbwenden/ iſt der Todt dar. Und: Quot po- ri corporis tot oſtiola ſunt mortis. Non ubiq́; ſe mors propriè oſtendit, ubiq́; autem propè eſt. Quid autem ſtultius quã mirari id ullo die factum quod omni poteſt fieri? Stat quidem terminus nobis, ubi illum inexorabilis fatorum neceſſitas fixit: Sed nemo ſcit noſtrum, quam propè verſetur. Sic itaq; formemus animum, tanquam ad extremum ventum ſit. Idem ibidem Es iſt aber ein geſchwinder und ploͤtzlicher Todt bey frommen Chriſten nicht etwa ein unverſehener Todt/ Denn improviſa mors non eſt, cujus vita fuit pro- vida, Dem kompt der Todt nicht unvorſehens/ der ein vorſichtig Leben gefuͤhret/ und weiß/ à DEO & accipi- endi ſpiritus & reddendi eodem momento tempo- ris ſibi legem dictam: atq́; ut mori nemo ſoleat, qui non vixerit, ita nec vivere aliquem quidem poſſe, qui non ſit moriturus, Wie der Hiſtoricus gar ſchoͤne redet/ das iſt: GOtt habe in einer Stunde dem Menſchen den Todt und Leben beſtimmet/ und gleich wie niemand ſterben koͤnne/ der nicht zuvor gelebet; Alſo koͤnne auch niemands leben/ der nicht dermaleines ſter- ben muͤſſe. Und ſolche Leuthe wiſſen das Leben recht zugebrauchen: Is demum profectò vitam æquâ lance penſitabit, qui ſemper fragilitatis humanæ memor fuerit/ ſagt Plinius. Es iſt auch ein geſchwin- der und ploͤtzlicher Todt bey fromen Chriſten nicht ein boͤſer Todt. Vix enim poßibile eſt ut malè moriatur qui Subita mors non eſt im- proviſa. Val. Max. lib. 5. c. 10. Lib. 7. nat. hiſt. c. 7. S. m. non mals. Auguſtinus. H iij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/360994
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/360994/61
Zitationshilfe: Hayn, Johann: Liebliches Seelen-Gespräch. Lissa, 1649, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360994/61>, abgerufen am 14.05.2024.