Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619.

Bild:
<< vorherige Seite

Parentalis.
si enim myrmilloni alicuj, aut retiario curae est: ut honeste atq;
decore in arena decumbat: multo magis sibi, homini Christi-
ano, dandam esse operam censebat: ne vitam, quasi fabulam,
quae caeteras omnes partes praestantes habuisset, postremus
ille actus deformaret. Itaque cum confessione luculenta ani-
mae suae labes expiasset: cum salutis Christianae viatico pie sese
instruxisset: cum Ecclesiae pacem: tranquillitatem Reipubli-
cae, incrementum scholae pijs DEO precibus commendasset:
cum ultimum illud Vale Uxori, Liberis, Sororibus, Generis
dixisset, co sensu atque affectu, ut ex numero eorum qui ad-
essent siccis oculis neminem videres: nihil aeque deinceps
a DEO contendebat, quam exolvi mature hoc corporis er-
gastulo, & esse cum CHRISTO. Huic namque lapidi an-
gulari firmo pede insistens: peccatorum minas hujus merito
reverberans: hujus resurrectione mortis truculentiam pro-
pulsans, voti tandem sui compos, ita pie placideque sanctam
animulam suam exhalavit: ut astantibus, & pias lachrymis
preces miscentibus, non mori, sed obdormiscere videretur.
O infaustae, atque lugubres Calendae Octobres, quae nobis, &
nobiscum plurimis justas lugendi plangendiq; partes impo-
suistis, viri hujus incomparabilis discessione: quas tamen sepo-
nere magis, ut monere initio volui, quam aggravare nos de-
cet: nisi in pudorem Christianorun scriptum illud ab Ethnico
velimus: decorem dolendi sapienti servandum: & quemadmodum in
caeteris rebus, ita & in lachrymis, aliquid sat esse: imprudentiun ut gau-
dia, sic dolores exundare.
Esto namq;, ut bonun quodvis, quo prae-
stantius est atq; pretiosius, eo magisin votis sit, annare, atq; per-
ennare. Esto, ut clementiae divinae testimoniun habeatur, a viris
claris prospectum esse Ecclesiae, Reipublice, Academiaetirae vi-
cissim atq; inclementiae, praesidijs hujus cemodi, & quasi fulc-

G 3

Parentalis.
ſi enim myrmilloni alicuj, aut retiario curæ eſt: ut honeſtè atq;
decoré in arenâ decumbat: multò magis ſibi, homini Chriſti-
ano, dandam eſſe operam cenſebat: ne vitam, quaſi fabulam,
quæ cæteras omnes partes præſtantes habuiſſet, poſtremus
ille actus deformaret. Itaque cùm confeſſione luculentâ ani-
mæ ſuæ labes expiâſſet: cùm ſalutis Chriſtianæ viatico piè ſeſe
inſtruxiſſet: cùm Eccleſiæ pacem: tranquillitatem Reipubli-
cæ, incrementum scholæ pijs DEO precibus commendâſſet:
cùm ultimum illud Vale Uxori, Liberis, Sororibus, Generis
dixiſſet, co ſenſu atque affectu, ut ex numero eorum qui ad-
eſſent ſiccis oculis neminem videres: nihil æquè deinceps
à DEO contendebat, quàm exolvi maturè hoc corporis er-
gaſtulo, & eſſe cùm CHRISTO. Huic namque lapidi an-
gulari firmo pede inſiſtens: peccatorum minas hujus merito
reverberans: hujus reſurrectione mortis truculentiam pro-
pulſans, voti tandem ſui compos, ita piè placidèque ſanctam
animulam ſuam exhalavit: ut aſtantibus, & pias lachrymis
preces miſcentibus, non mori, ſed obdormiſcere videretur.
O infauſtæ, atque lugubres Calendæ Octobres, quæ nobis, &
nobiſcum plurimis juſtas lugendi plangendiq; partes impo-
ſuiſtis, viri hujus incomparabilis diſceſſione: quas tamen ſepo-
nere magis, ut monere initio volui, quàm aggravare nos de-
cet: niſi in pudorem Chriſtianorũ ſcriptum illud ab Ethnico
velimus: decorem dolendi ſapienti ſervandum: & quemadmodum in
cæteris rebus, ita & in lachrymis, aliquid ſat eſſe: imprudentiũ ut gau-
dia, ſic dolores exundare.
Eſto namq;, ut bonũ quodvis, quò præ-
ſtãtius eſt atq; pretioſius, eò magisin votis ſit, annare, atq; per-
ennare. Eſto, ut clemẽtiæ divinæ teſtimoniũ habeatur, à viris
claris proſpectum eſſe Eccleſiæ, Reipublicę, Academiætiræ vi-
ciſſim atq; inclementiæ, præſidijs hujus cemodi, & quaſi fulc-

G 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <floatingText>
          <body>
            <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
              <p>
                <pb facs="#f0053" n="51"/>
                <fw type="header" place="top"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Parentalis.</hi> </hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">&#x017F;i enim myrmilloni alicuj, aut retiario curæ e&#x017F;t: ut hone&#x017F;tè atq;<lb/>
decoré in arenâ decumbat<hi rendition="#i">:</hi> multò magis &#x017F;ibi, homini Chri&#x017F;ti-<lb/>
ano, dandam e&#x017F;&#x017F;e operam cen&#x017F;ebat: ne vitam, qua&#x017F;i fabulam,<lb/>
quæ cæteras omnes partes præ&#x017F;tantes habui&#x017F;&#x017F;et, po&#x017F;tremus<lb/>
ille actus deformaret. Itaque cùm confe&#x017F;&#x017F;ione luculentâ ani-<lb/>&#x017F;uæ labes expiâ&#x017F;&#x017F;et: cùm &#x017F;alutis Chri&#x017F;tianæ viatico piè &#x017F;e&#x017F;e<lb/>
in&#x017F;truxi&#x017F;&#x017F;et: cùm Eccle&#x017F;iæ pacem: tranquillitatem Reipubli-<lb/>
cæ, incrementum scholæ pijs <hi rendition="#i"><hi rendition="#g">DEO</hi></hi> precibus commendâ&#x017F;&#x017F;et:<lb/>
cùm ultimum illud <hi rendition="#i">Vale</hi> Uxori, Liberis, Sororibus, Generis<lb/>
dixi&#x017F;&#x017F;et, co &#x017F;en&#x017F;u atque affectu, ut ex numero eorum qui ad-<lb/>
e&#x017F;&#x017F;ent &#x017F;iccis oculis neminem videres: nihil æquè deinceps<lb/>
à <hi rendition="#i"><hi rendition="#g">DEO</hi></hi> contendebat, quàm exolvi maturè hoc corporis er-<lb/>
ga&#x017F;tulo, &amp; e&#x017F;&#x017F;e cùm <hi rendition="#g">CHRISTO.</hi> Huic namque lapidi an-<lb/>
gulari firmo pede in&#x017F;i&#x017F;tens: peccatorum minas hujus merito<lb/>
reverberans: hujus re&#x017F;urrectione mortis truculentiam pro-<lb/>
pul&#x017F;ans, voti tandem &#x017F;ui compos, ita piè placidèque &#x017F;anctam<lb/>
animulam &#x017F;uam exhalavit<hi rendition="#i">:</hi> ut a&#x017F;tantibus, &amp; pias lachrymis<lb/>
preces mi&#x017F;centibus, non mori, &#x017F;ed obdormi&#x017F;cere videretur.<lb/>
O infau&#x017F;tæ, atque lugubres Calendæ Octobres, quæ nobis, &amp;<lb/>
nobi&#x017F;cum plurimis ju&#x017F;tas lugendi plangendiq; partes impo-<lb/>
&#x017F;ui&#x017F;tis, viri hujus incomparabilis di&#x017F;ce&#x017F;&#x017F;ione<hi rendition="#i">:</hi> quas tamen &#x017F;epo-<lb/>
nere magis, ut monere initio volui, quàm aggravare nos de-<lb/>
cet: ni&#x017F;i in pudorem Chri&#x017F;tianoru&#x0303; &#x017F;criptum illud ab Ethnico<lb/>
velimus: <hi rendition="#i">decorem dolendi &#x017F;apienti &#x017F;ervandum: &amp; quemadmodum in<lb/>
cæteris rebus, ita &amp; in lachrymis, aliquid &#x017F;at e&#x017F;&#x017F;e: imprudentiu&#x0303; ut gau-<lb/>
dia, &#x017F;ic dolores exundare.</hi> E&#x017F;to namq;, ut bonu&#x0303; quodvis, quò præ-<lb/>
&#x017F;ta&#x0303;tius e&#x017F;t atq; pretio&#x017F;ius, eò magisin votis &#x017F;it, annare, atq; per-<lb/>
ennare. E&#x017F;to, ut cleme&#x0303;tiæ divinæ te&#x017F;timoniu&#x0303; habeatur, à viris<lb/>
claris pro&#x017F;pectum e&#x017F;&#x017F;e Eccle&#x017F;iæ, Reipublic&#x0119;, Academiætiræ vi-<lb/>
ci&#x017F;&#x017F;im atq; inclementiæ, præ&#x017F;idijs hujus cemodi, &amp; qua&#x017F;i fulc-</hi><lb/>
                <fw type="catch" place="bottom"><hi rendition="#aq">G</hi> 3</fw><lb/>
              </p>
            </div>
          </body>
        </floatingText>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[51/0053] Parentalis. ſi enim myrmilloni alicuj, aut retiario curæ eſt: ut honeſtè atq; decoré in arenâ decumbat: multò magis ſibi, homini Chriſti- ano, dandam eſſe operam cenſebat: ne vitam, quaſi fabulam, quæ cæteras omnes partes præſtantes habuiſſet, poſtremus ille actus deformaret. Itaque cùm confeſſione luculentâ ani- mæ ſuæ labes expiâſſet: cùm ſalutis Chriſtianæ viatico piè ſeſe inſtruxiſſet: cùm Eccleſiæ pacem: tranquillitatem Reipubli- cæ, incrementum scholæ pijs DEO precibus commendâſſet: cùm ultimum illud Vale Uxori, Liberis, Sororibus, Generis dixiſſet, co ſenſu atque affectu, ut ex numero eorum qui ad- eſſent ſiccis oculis neminem videres: nihil æquè deinceps à DEO contendebat, quàm exolvi maturè hoc corporis er- gaſtulo, & eſſe cùm CHRISTO. Huic namque lapidi an- gulari firmo pede inſiſtens: peccatorum minas hujus merito reverberans: hujus reſurrectione mortis truculentiam pro- pulſans, voti tandem ſui compos, ita piè placidèque ſanctam animulam ſuam exhalavit: ut aſtantibus, & pias lachrymis preces miſcentibus, non mori, ſed obdormiſcere videretur. O infauſtæ, atque lugubres Calendæ Octobres, quæ nobis, & nobiſcum plurimis juſtas lugendi plangendiq; partes impo- ſuiſtis, viri hujus incomparabilis diſceſſione: quas tamen ſepo- nere magis, ut monere initio volui, quàm aggravare nos de- cet: niſi in pudorem Chriſtianorũ ſcriptum illud ab Ethnico velimus: decorem dolendi ſapienti ſervandum: & quemadmodum in cæteris rebus, ita & in lachrymis, aliquid ſat eſſe: imprudentiũ ut gau- dia, ſic dolores exundare. Eſto namq;, ut bonũ quodvis, quò præ- ſtãtius eſt atq; pretioſius, eò magisin votis ſit, annare, atq; per- ennare. Eſto, ut clemẽtiæ divinæ teſtimoniũ habeatur, à viris claris proſpectum eſſe Eccleſiæ, Reipublicę, Academiætiræ vi- ciſſim atq; inclementiæ, præſidijs hujus cemodi, & quaſi fulc- G 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523602
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523602/53
Zitationshilfe: Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619, S. 51. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523602/53>, abgerufen am 30.04.2024.