Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
ADIMARI
3. Die Schöne Blatternde.

Ihr Perlen/ die ihr seyd vom Eiter-Thau empfangen/
Von innerlicher Hitz' erhöht und ausgekocht!
Ihr feuchten Sternen/ wer von Milch die Strasse sucht/
Die sonst am Himmel glänzt/ find sie auff diesen Wangen.
Cupido hat allhier ein Stückwerck angefangen/
Das zarte Fell bedeckt/ das Ros' und Purpur pocht/
Wie wenn der Wolcken Schleyr zu Trost erdurster Frucht
Im heissen Sommer wird der Sonnen vorgehangen.
Ihr Buhler seyd getrost/ und legt den Kummer hin/
Daß ihrer Liljen Pracht die Fäulniß wird verletzen:
Sie werden freudiger auff diesen Regen blühn.
Pflegt die gescheide Welt der Steine Schmuck zu schätzen/
Das zarte Muschel-Kind aus tieffer See zu ziehn/
Hier zeuget die Natur Opal/ Perl' und Rubin.



Amor tegit pulchritudines Scena sua dignas. Sen. de Tranquill.

Ignis vivacior est, qui cum lenta difficilique materia commis-
sus summoque demersus ex sordido lucet. Consol. ad Marc.

Sidera ampliora per nubem adspicienti videntur, quia acies
nostra in humido labitur: quicquid videtur per humorem, lon-
ge amplius vero est. Sen. Q. N.

Acrior est Caniculae rubor, Martis remissior, Jovis nullus, im
lucem puram nitore perducto.

Non sentit animus aetatis ac valetudinis injurias, viget, &
magnam partem oneris in infirmitate deponit. Ep. 26.

Papulas observatis alienas, ipsi obsiti plurimis ulceribus: ho
tale est, quale si quis pulcherrimorum corporum naevos aut ver-
rucas derideat, quem fera scabies depascitur. de V. B.

Aqua tempestive data remedii locum obtinet. Sen. de Benef.

Aquila pennis gravata fontem petit, cujus aspergine penna
egerit, mox in juventam redit.


4. Die
ADIMARI
3. Die Schoͤne Blatternde.

Ihr Perlen/ die ihr ſeyd vom Eiter-Thau empfangen/
Von innerlicher Hitz’ erhoͤht und ausgekocht!
Ihr feuchten Sternen/ wer von Milch die Straſſe ſucht/
Die ſonſt am Himmel glaͤnzt/ find ſie auff dieſen Wangen.
Cupido hat allhier ein Stuͤckwerck angefangen/
Das zarte Fell bedeckt/ das Roſ’ und Purpur pocht/
Wie wenn der Wolcken Schleyr zu Troſt erdurſter Frucht
Im heiſſen Sommer wird der Sonnen vorgehangen.
Ihr Buhler ſeyd getroſt/ und legt den Kummer hin/
Daß ihrer Liljen Pracht die Faͤulniß wird verletzen:
Sie werden freudiger auff dieſen Regen bluͤhn.
Pflegt die geſcheide Welt der Steine Schmuck zu ſchaͤtzen/
Das zarte Muſchel-Kind aus tieffer See zu ziehn/
Hier zeuget die Natur Opal/ Perl’ und Rubin.



Amor tegit pulchritudines Scenâ ſuâ dignas. Sen. de Tranquill.

Ignis vivacior eſt, qui cum lenta difficilique materia commis-
ſus ſummoque demerſus ex ſordido lucet. Conſol. ad Marc.

Sidera ampliora per nubem adſpicienti videntur, quia acies
noſtra in humido labitur: quicquid videtur per humorem, lon-
gè amplius vero eſt. Sen. Q. N.

Acrior eſt Caniculæ rubor, Martis remisſior, Jovis nullus, im
lucem puram nitore perducto.

Non ſentit animus ætatis ac valetudinis injurias, viget, &
magnam partem oneris in infirmitate deponit. Ep. 26.

Papulas obſervatis alienas, ipſi obſiti plurimis ulceribus: ho
tale eſt, quale ſi quis pulcherrimorum corporum nævos aut ver-
rucas derideat, quem fera ſcabies depaſcitur. de V. B.

Aqua tempeſtive data remedii locum obtinet. Sen. de Benef.

Aquila pennis gravata fontem petit, cujus aſpergine penna
egerit, mox in juventam redit.


4. Die
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0294" n="194"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#g">ADIMARI</hi> </fw><lb/>
          <lg type="poem">
            <head> <hi rendition="#b">3. Die Scho&#x0364;ne Blatternde.</hi> </head><lb/>
            <l><hi rendition="#in">I</hi>hr Perlen/ die ihr &#x017F;eyd vom Eiter-Thau empfangen/</l><lb/>
            <l>Von innerlicher Hitz&#x2019; erho&#x0364;ht und ausgekocht!</l><lb/>
            <l>Ihr feuchten Sternen/ wer von Milch die Stra&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ucht/</l><lb/>
            <l>Die &#x017F;on&#x017F;t am Himmel gla&#x0364;nzt/ find &#x017F;ie auff die&#x017F;en Wangen.</l><lb/>
            <l>Cupido hat allhier ein Stu&#x0364;ckwerck angefangen/</l><lb/>
            <l>Das zarte Fell bedeckt/ das Ro&#x017F;&#x2019; und Purpur pocht/</l><lb/>
            <l>Wie wenn der Wolcken Schleyr zu Tro&#x017F;t erdur&#x017F;ter Frucht</l><lb/>
            <l>Im hei&#x017F;&#x017F;en Sommer wird der Sonnen vorgehangen.</l><lb/>
            <l>Ihr Buhler &#x017F;eyd getro&#x017F;t/ und legt den Kummer hin/</l><lb/>
            <l>Daß ihrer Liljen Pracht die Fa&#x0364;ulniß wird verletzen:</l><lb/>
            <l>Sie werden freudiger auff die&#x017F;en Regen blu&#x0364;hn.</l><lb/>
            <l>Pflegt die ge&#x017F;cheide Welt der Steine Schmuck zu &#x017F;cha&#x0364;tzen/</l><lb/>
            <l>Das zarte Mu&#x017F;chel-Kind aus tieffer See zu ziehn/</l><lb/>
            <l>Hier zeuget die Natur Opal/ Perl&#x2019; und Rubin.</l>
          </lg><lb/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Amor tegit pulchritudines Scenâ &#x017F;uâ dignas. <hi rendition="#i">Sen. de Tranquill</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Ignis vivacior e&#x017F;t, qui cum lenta difficilique materia commis-<lb/>
&#x017F;us &#x017F;ummoque demer&#x017F;us ex &#x017F;ordido lucet. <hi rendition="#i">Con&#x017F;ol. ad Marc</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Sidera ampliora per nubem ad&#x017F;picienti videntur, quia acies<lb/>
no&#x017F;tra in humido labitur: quicquid videtur per humorem, lon-<lb/>
gè amplius vero e&#x017F;t. <hi rendition="#i">Sen. Q. N</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">A<hi rendition="#i">c</hi>rior e&#x017F;t Caniculæ rubor, Martis remis&#x017F;ior, Jovis nullus, im<lb/>
lucem puram nitore perducto.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Non &#x017F;entit animus ætatis ac valetudinis injurias, viget, &amp;<lb/>
magnam partem oneris in infirmitate deponit. <hi rendition="#i">Ep. 26</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Papulas ob&#x017F;ervatis alienas, ip&#x017F;i ob&#x017F;iti plurimis ulceribus: ho<lb/>
tale e&#x017F;t, quale &#x017F;i quis pulcherrimorum corporum nævos aut ver-<lb/>
rucas derideat, quem fera &#x017F;cabies depa&#x017F;citur. <hi rendition="#i">de V. B</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Aqua tempe&#x017F;tive data remedii locum obtinet. <hi rendition="#i">Sen. de Benef</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Aquila pennis gravata fontem petit, cujus a&#x017F;pergine penna<lb/>
egerit, mox in juventam redit.</hi> </p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch">4. Die</fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[194/0294] ADIMARI 3. Die Schoͤne Blatternde. Ihr Perlen/ die ihr ſeyd vom Eiter-Thau empfangen/ Von innerlicher Hitz’ erhoͤht und ausgekocht! Ihr feuchten Sternen/ wer von Milch die Straſſe ſucht/ Die ſonſt am Himmel glaͤnzt/ find ſie auff dieſen Wangen. Cupido hat allhier ein Stuͤckwerck angefangen/ Das zarte Fell bedeckt/ das Roſ’ und Purpur pocht/ Wie wenn der Wolcken Schleyr zu Troſt erdurſter Frucht Im heiſſen Sommer wird der Sonnen vorgehangen. Ihr Buhler ſeyd getroſt/ und legt den Kummer hin/ Daß ihrer Liljen Pracht die Faͤulniß wird verletzen: Sie werden freudiger auff dieſen Regen bluͤhn. Pflegt die geſcheide Welt der Steine Schmuck zu ſchaͤtzen/ Das zarte Muſchel-Kind aus tieffer See zu ziehn/ Hier zeuget die Natur Opal/ Perl’ und Rubin. Amor tegit pulchritudines Scenâ ſuâ dignas. Sen. de Tranquill. Ignis vivacior eſt, qui cum lenta difficilique materia commis- ſus ſummoque demerſus ex ſordido lucet. Conſol. ad Marc. Sidera ampliora per nubem adſpicienti videntur, quia acies noſtra in humido labitur: quicquid videtur per humorem, lon- gè amplius vero eſt. Sen. Q. N. Acrior eſt Caniculæ rubor, Martis remisſior, Jovis nullus, im lucem puram nitore perducto. Non ſentit animus ætatis ac valetudinis injurias, viget, & magnam partem oneris in infirmitate deponit. Ep. 26. Papulas obſervatis alienas, ipſi obſiti plurimis ulceribus: ho tale eſt, quale ſi quis pulcherrimorum corporum nævos aut ver- rucas derideat, quem fera ſcabies depaſcitur. de V. B. Aqua tempeſtive data remedii locum obtinet. Sen. de Benef. Aquila pennis gravata fontem petit, cujus aſpergine penna egerit, mox in juventam redit. 4. Die

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/294
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 194. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/294>, abgerufen am 18.04.2024.