Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Avé-Lallemant, Friedrich Christian Benedikt: Das Deutsche Gaunerthum. Bd. 3. Leipzig, 1862.

Bild:
<< vorherige Seite

Flavius Vespasianus a flava vespa secundum Joh. Paepp.
in Artif. Memor. denominari potest.

Titus quod unicum N. Propr. facile memoriae imprimitur.
Domitianus Domitor indomitus fuit.

Nerva debilis et senex quasi sine nervis.

Jm zweiten Bande 1), welcher im folgenden Jahre (1661)
erschien, tritt Aepinus, wie schon der veränderte Titel zeigt, mit
seiner Methode noch selbstgefälliger und noch verwegener auf, so-
daß er hier sogar den Sensus wegläßt. Dadurch wird der Gali-
matias noch ärger, wie das nachfolgende Beispiel, S. 10 und 11,
zeigt:

Seculum VII.

[Spaltenumbruch]
Perseus.
Medusa.
Amazones.
Gordius.
[Spaltenumbruch]
Midas.
Daedalus.
Icarus.

Aphorismus.

Asiam occupat Perseus et non mediocritate usa Amazonun
cohors; non hae mulieres, cordatos viros, etiam minas spar-
gentes superarunt, pectora natarum exusserunt atque inter-
fectionis (quod dicitur) dederunt alas seu sagittas alatas cha-
rissimis
.

Explicatio.

Perseus Persianis nomen suum dedit. Medusa qs. dica-
tur mediocriter usa, nam quomodo haec bestia sua pulchri-
tudine abusa sit, canunt Poetae. Amazones dictae sunt ab

a priv. et maos, mamma. Gordius i. in a. assumta litera. t.
est cordatus. Midas d. in n. mutato (cum divites sint mina-
ces) spargat minas. Daedalus u. in a. mutato, dedit alas filio
Icaro, qui abjecta litera i. est charus.

Man sieht aus diesen ekeln Beispielen schon vollauf, wie der

1) "Historische Sinnbilder | darinnen die | Antemonarchica | Denckwür-
digste Gedicht | vnd Geschicht, von anfang biß | auff die Babylonische Monar-
chey, also | abgefasset" u. s. w.

Flavius Vespasianus à flavà vespà secundum Joh. Paëpp.
in Artif. Memor. denominari potest.

Titus quod unicum N. Propr. facile memoriae imprimitur.
Domitianus Domitor indomitus fuit.

Nerva debilis et senex quasi sine nervis.

Jm zweiten Bande 1), welcher im folgenden Jahre (1661)
erſchien, tritt Aepinus, wie ſchon der veränderte Titel zeigt, mit
ſeiner Methode noch ſelbſtgefälliger und noch verwegener auf, ſo-
daß er hier ſogar den Sensus wegläßt. Dadurch wird der Gali-
matias noch ärger, wie das nachfolgende Beiſpiel, S. 10 und 11,
zeigt:

Seculum VII.

[Spaltenumbruch]
Perseus.
Medusa.
Amazones.
Gordius.
[Spaltenumbruch]
Midas.
Daedalus.
Icarus.

Aphorismus.

Asiam occupat Perseus et non mediocritate usa Amazonũ
cohors; non hae mulieres, cordatos viros, etiam minas spar-
gentes superarunt, pectora natarum exusserunt atque inter-
fectionis (quod dicitur) dederunt alas seu sagittas alatas cha-
rissimis
.

Explicatio.

Perseus Persianis nomen suum dedit. Medusa qs. dica-
tur mediocriter usa, nam quomodo haec bestia suà pulchri-
tudine abusa sit, canunt Poetae. Amazones dictae sunt ab

α priv. et μαός, mamma. Gordius i. in a. assumta litera. t.
est cordatus. Midas d. in n. mutato (cum divites sint mina-
ces) spargat minas. Daedalus u. in a. mutato, dedit alas filio
Icaro, qui abjecta litera i. est charus.

Man ſieht aus dieſen ekeln Beiſpielen ſchon vollauf, wie der

1) „Hiſtoriſche Sinnbilder | darinnen die | Antemonarchica | Denckwür-
digſte Gedicht | vnd Geſchicht, von anfang biß | auff die Babyloniſche Monar-
chey, alſo | abgefaſſet“ u. ſ. w.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <pb facs="#f0218" n="184"/>
            <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Flavius Vespasianus</hi> à flavà vespà secundum Joh. Paëpp.<lb/>
in Artif. Memor. denominari potest.</hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Titus</hi> quod unicum N. Propr. facile memoriae imprimitur.<lb/><hi rendition="#i">Domitianus</hi> Domitor indomitus fuit.</hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Nerva</hi> debilis et senex quasi sine nervis.</hi> </p><lb/>
            <p>Jm zweiten Bande <note place="foot" n="1)">&#x201E;Hi&#x017F;tori&#x017F;che Sinnbilder | darinnen die | <hi rendition="#aq">Antemonarchica</hi> | Denckwür-<lb/>
dig&#x017F;te Gedicht | vnd Ge&#x017F;chicht, von anfang biß | auff die Babyloni&#x017F;che Monar-<lb/>
chey, al&#x017F;o | abgefa&#x017F;&#x017F;et&#x201C; u. &#x017F;. w.</note>, welcher im folgenden Jahre (1661)<lb/>
er&#x017F;chien, tritt Aepinus, wie &#x017F;chon der veränderte Titel zeigt, mit<lb/>
&#x017F;einer Methode noch &#x017F;elb&#x017F;tgefälliger und noch verwegener auf, &#x017F;o-<lb/>
daß er hier &#x017F;ogar den <hi rendition="#aq">Sensus</hi> wegläßt. Dadurch wird der Gali-<lb/>
matias noch ärger, wie das nachfolgende Bei&#x017F;piel, S. 10 und 11,<lb/>
zeigt:</p><lb/>
            <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Seculum</hi> VII.</hi> </hi> </p><lb/>
            <cb/>
            <list>
              <item> <hi rendition="#aq">Perseus.</hi> </item><lb/>
              <item> <hi rendition="#aq">Medusa.</hi> </item><lb/>
              <item> <hi rendition="#aq">Amazones.</hi> </item><lb/>
              <item> <hi rendition="#aq">Gordius.</hi> </item>
            </list><lb/>
            <cb/>
            <list>
              <item> <hi rendition="#aq">Midas.</hi> </item><lb/>
              <item> <hi rendition="#aq">Daedalus.</hi> </item><lb/>
              <item> <hi rendition="#aq">Icarus.</hi> </item>
            </list><lb/>
            <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Aphorismus.</hi> </hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Asiam occupat <hi rendition="#i">Perseus</hi> et non <hi rendition="#i">mediocritate usa Amazonu&#x0303;</hi><lb/>
cohors; non hae mulieres, <hi rendition="#i">cordatos</hi> viros, etiam <hi rendition="#i">minas</hi> spar-<lb/>
gentes superarunt, pectora natarum exusserunt atque inter-<lb/>
fectionis (quod dicitur) <hi rendition="#i">dederunt alas</hi> seu sagittas alatas <hi rendition="#i">cha-<lb/>
rissimis</hi>.</hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Explicatio.</hi> </hi> </p><lb/>
            <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Perseus</hi> Persianis nomen suum dedit. <hi rendition="#i">Medusa</hi> qs. dica-<lb/>
tur mediocriter usa, nam quomodo haec bestia suà pulchri-<lb/>
tudine abusa sit, canunt Poetae. <hi rendition="#i">Amazones</hi> dictae sunt ab</hi><lb/>
&#x03B1; <hi rendition="#aq">priv. et</hi> &#x03BC;&#x03B1;&#x03CC;&#x03C2;, <hi rendition="#aq">mamma. <hi rendition="#i">Gordius</hi> i. in a. assumta litera. t.<lb/>
est cordatus. <hi rendition="#i">Midas</hi> d. in n. mutato (cum divites sint mina-<lb/>
ces) spargat minas. <hi rendition="#i">Daedalus</hi> u. in a. mutato, dedit alas filio<lb/>
Icaro, qui abjecta litera i. est charus.</hi></p><lb/>
            <p>Man &#x017F;ieht aus die&#x017F;en ekeln Bei&#x017F;pielen &#x017F;chon vollauf, wie der<lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[184/0218] Flavius Vespasianus à flavà vespà secundum Joh. Paëpp. in Artif. Memor. denominari potest. Titus quod unicum N. Propr. facile memoriae imprimitur. Domitianus Domitor indomitus fuit. Nerva debilis et senex quasi sine nervis. Jm zweiten Bande 1), welcher im folgenden Jahre (1661) erſchien, tritt Aepinus, wie ſchon der veränderte Titel zeigt, mit ſeiner Methode noch ſelbſtgefälliger und noch verwegener auf, ſo- daß er hier ſogar den Sensus wegläßt. Dadurch wird der Gali- matias noch ärger, wie das nachfolgende Beiſpiel, S. 10 und 11, zeigt: Seculum VII. Perseus. Medusa. Amazones. Gordius. Midas. Daedalus. Icarus. Aphorismus. Asiam occupat Perseus et non mediocritate usa Amazonũ cohors; non hae mulieres, cordatos viros, etiam minas spar- gentes superarunt, pectora natarum exusserunt atque inter- fectionis (quod dicitur) dederunt alas seu sagittas alatas cha- rissimis. Explicatio. Perseus Persianis nomen suum dedit. Medusa qs. dica- tur mediocriter usa, nam quomodo haec bestia suà pulchri- tudine abusa sit, canunt Poetae. Amazones dictae sunt ab α priv. et μαός, mamma. Gordius i. in a. assumta litera. t. est cordatus. Midas d. in n. mutato (cum divites sint mina- ces) spargat minas. Daedalus u. in a. mutato, dedit alas filio Icaro, qui abjecta litera i. est charus. Man ſieht aus dieſen ekeln Beiſpielen ſchon vollauf, wie der 1) „Hiſtoriſche Sinnbilder | darinnen die | Antemonarchica | Denckwür- digſte Gedicht | vnd Geſchicht, von anfang biß | auff die Babyloniſche Monar- chey, alſo | abgefaſſet“ u. ſ. w.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/avelallemant_gaunerthum03_1862
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/avelallemant_gaunerthum03_1862/218
Zitationshilfe: Avé-Lallemant, Friedrich Christian Benedikt: Das Deutsche Gaunerthum. Bd. 3. Leipzig, 1862, S. 184. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/avelallemant_gaunerthum03_1862/218>, abgerufen am 30.04.2024.