Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 1. Göttingen, 1822.

Bild:
<< vorherige Seite
II. goth. erste schwache conjugation.
rire) thugkjan (videri) gaurjan (affligere) kaurjan (gra-
vare) haurnjan (cornu canere) ubilvaurdjan (maledi-
cere) maurthrjan (occidere) thaursjan (sitire) gavaurkjan
(operari) faurhtjan (timere) huzdjan (opes colligere)
knussjan (genu flectere) in-rauhtjan (fremere).
4) meljan (scribere) venjan (sperare) merjan (nuntiare)
un-verjan (indignari) tuzverjan (dubitare); levjan (tra-
dere) skevjan (iter facere) svegnjan (gaudere) nehvjan
(appropinquare).
5) goljan (salutare) domjan (judicare); hropjan (clamare)
vopjan (vociferare) botjan (prodesse) hvotjan (incre-
pare) ga-motjan (occurrere) fodjan (alere) rodjan (lo-
qui) ana-stodjan (incipere) veitvodjan (testari) ga-
so[ - 1 Zeichen fehlt]jan (saturare) sokjan (quaerere) ga-svogjan (inge-
miscere) vrohjan (accusare).
6) dailjan (partiri) hailjan (sanare) i-sailjan (illaqueare)
ga hrainjan (mundare) ga-mainjan (inquinare) stain-
jan (lapidare); bi-vaibjan (cingere) hnaivjan (humili-
tare) ga-naitjan (probro afficere) arbaidjan (laborare)
in-maidjan (transmutare) us-gaisjan (alienari animo)
laisjan (docere) ur-raisjan (erigere) ga-laistjan (sequi)
taiknjan (ostendere).
7) bi-sauljan (contaminare, Tit. 1, 15.) gaumjan (ani-
madvertere); daupjan (baptizare) raupjan (evellere)
ga-daubjan (obdurare) us-laubjan (permittere) us-
daudjan (certare) ga-maudjan (? suggerere) blauthjan
(delere) af-dauthjan (occidere) nauthjan (cogere) ga-
drausjan (praecipitare) hausjan (audire) kausjan (gustare)
lausjan (solvere) augjan (ostendere) baugjan (verrere)
laugnjan (inficiari) hauhjan (efferre).
8) skeirjan (interpretari); hleibjan (juvare) hveitjan (al-
bare) idveitjan (reprobare) bleithjan (misereri) slei jan
(nocere) fulla-veisjan (implere) sildaleikjan (mirari). --
9) hraukjan (crocitare) kaukjan (osculari). --
10) sniumjan (properare); ga-diupjan (prof. facere)
thiu jan (benedicere) liuhtjan (lucere). --

Anmerkung. im praet. begegnen einige abweichun-
gen. doch höchst selten: Luc. 16, 14. bi-mamindedun
(irriserunt), wo der ableitungsvocal vor dem d mangelt,
insofern der inf. bi-maminjan lautete. Die spätere ho-
milie (Mai spec. p. 24.) liefert sanda für sandida, wäh-
rend Ulph. Joh. 11, 42. sandides, Matth. 27, 3. vandida etc.
setzt. Eher zu vertheidigen scheint kaupastedun (cola-
phizarunt) Matth. 26, 67. (nach dem cod. ambros.) für

II. goth. erſte ſchwache conjugation.
rire) þugkjan (videri) gaúrjan (affligere) kaúrjan (gra-
vare) haúrnjan (cornu canere) ubilvaúrdjan (maledi-
cere) maúrþrjan (occidere) þaúrſjan (ſitire) gavaúrkjan
(operari) faúrhtjan (timere) huzdjan (opes colligere)
knuſſjan (genu flectere) ïn-raúhtjan (fremere).
4) mêljan (ſcribere) vênjan (ſperare) mêrjan (nuntiare)
un-vêrjan (indignari) tuzvêrjan (dubitare); lêvjan (tra-
dere) ſkêvjan (iter facere) ſvêgnjan (gaudere) nêhvjan
(appropinquare).
5) gôljan (ſalutare) dômjan (judicare); hrôpjan (clamare)
vôpjan (vociferare) bôtjan (prodeſſe) hvôtjan (incre-
pare) ga-môtjan (occurrere) fôdjan (alere) rôdjan (lo-
qui) ana-ſtôdjan (incipere) veitvôdjan (teſtari) ga-
ſô[ – 1 Zeichen fehlt]jan (ſaturare) ſôkjan (quaerere) ga-ſvôgjan (inge-
miſcere) vrôhjan (accuſare).
6) dáiljan (partiri) háiljan (ſanare) ï-ſáiljan (illaqueare)
ga hráinjan (mundare) ga-máinjan (inquinare) ſtáin-
jan (lapidare); bi-váibjan (cingere) hnáivjan (humili-
tare) ga-náitjan (probro afficere) arbáidjan (laborare)
ïn-máidjan (transmutare) us-gáiſjan (alienari animo)
láiſjan (docere) ur-ráiſjan (erigere) ga-láiſtjan (ſequi)
táiknjan (oſtendere).
7) bi-ſáuljan (contaminare, Tit. 1, 15.) gáumjan (ani-
madvertere); dáupjan (baptizare) ráupjan (evellere)
ga-dáubjan (obdurare) us-láubjan (permittere) us-
dáudjan (certare) ga-máudjan (? ſuggerere) bláuþjan
(delere) af-dáuþjan (occidere) náuþjan (cogere) ga-
dráuſjan (praecipitare) háuſjan (audire) káuſjan (guſtare)
láuſjan (ſolvere) áugjan (oſtendere) báugjan (verrere)
láugnjan (inficiari) háuhjan (efferre).
8) ſkeirjan (interpretari); hleibjan (juvare) hveitjan (al-
bare) ïdveitjan (reprobare) bleiþjan (miſereri) ſlei jan
(nocere) fulla-veiſjan (implere) ſildaleikjan (mirari). —
9) hrûkjan (crocitare) kûkjan (oſculari). —
10) ſniumjan (properare); ga-diupjan (prof. facere)
þiu jan (benedicere) liuhtjan (lucere). —

Anmerkung. im praet. begegnen einige abweichun-
gen. doch höchſt ſelten: Luc. 16, 14. bi-mamindèdun
(irriſerunt), wo der ableitungsvocal vor dem d mangelt,
inſofern der inf. bi-maminjan lautete. Die ſpätere ho-
milie (Mai ſpec. p. 24.) liefert ſanda für ſandida, wäh-
rend Ulph. Joh. 11, 42. ſandidês, Matth. 27, 3. vandida etc.
ſetzt. Eher zu vertheidigen ſcheint kàupaſtêdun (cola-
phizarunt) Matth. 26, 67. (nach dem cod. ambroſ.) für

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <list>
                  <item><pb facs="#f0874" n="848"/><fw place="top" type="header">II. <hi rendition="#i">goth. er&#x017F;te &#x017F;chwache conjugation.</hi></fw><lb/>
rire) þugkjan (videri) gaúrjan (affligere) kaúrjan (gra-<lb/>
vare) haúrnjan (cornu canere) ubilvaúrdjan (maledi-<lb/>
cere) maúrþrjan (occidere) þaúr&#x017F;jan (&#x017F;itire) gavaúrkjan<lb/>
(operari) faúrhtjan (timere) huzdjan (opes colligere)<lb/>
knu&#x017F;&#x017F;jan (genu flectere) ïn-raúhtjan (fremere).</item><lb/>
                  <item>4) mêljan (&#x017F;cribere) vênjan (&#x017F;perare) mêrjan (nuntiare)<lb/>
un-vêrjan (indignari) tuzvêrjan (dubitare); lêvjan (tra-<lb/>
dere) &#x017F;kêvjan (iter facere) &#x017F;vêgnjan (gaudere) nêhvjan<lb/>
(appropinquare).</item><lb/>
                  <item>5) gôljan (&#x017F;alutare) dômjan (judicare); hrôpjan (clamare)<lb/>
vôpjan (vociferare) bôtjan (prode&#x017F;&#x017F;e) hvôtjan (incre-<lb/>
pare) ga-môtjan (occurrere) fôdjan (alere) rôdjan (lo-<lb/>
qui) ana-&#x017F;tôdjan (incipere) veitvôdjan (te&#x017F;tari) ga-<lb/>
&#x017F;ô<gap unit="chars" quantity="1"/>jan (&#x017F;aturare) &#x017F;ôkjan (quaerere) ga-&#x017F;vôgjan (inge-<lb/>
mi&#x017F;cere) vrôhjan (accu&#x017F;are).</item><lb/>
                  <item>6) dáiljan (partiri) háiljan (&#x017F;anare) ï-&#x017F;áiljan (illaqueare)<lb/>
ga hráinjan (mundare) ga-máinjan (inquinare) &#x017F;táin-<lb/>
jan (lapidare); bi-váibjan (cingere) hnáivjan (humili-<lb/>
tare) ga-náitjan (probro afficere) arbáidjan (laborare)<lb/>
ïn-máidjan (transmutare) us-gái&#x017F;jan (alienari animo)<lb/>
lái&#x017F;jan (docere) ur-rái&#x017F;jan (erigere) ga-lái&#x017F;tjan (&#x017F;equi)<lb/>
táiknjan (o&#x017F;tendere).</item><lb/>
                  <item>7) bi-&#x017F;áuljan (contaminare, Tit. 1, 15.) gáumjan (ani-<lb/>
madvertere); dáupjan (baptizare) ráupjan (evellere)<lb/>
ga-dáubjan (obdurare) us-láubjan (permittere) us-<lb/>
dáudjan (certare) ga-máudjan (? &#x017F;uggerere) bláuþjan<lb/>
(delere) af-dáuþjan (occidere) náuþjan (cogere) ga-<lb/>
dráu&#x017F;jan (praecipitare) háu&#x017F;jan (audire) káu&#x017F;jan (gu&#x017F;tare)<lb/>
láu&#x017F;jan (&#x017F;olvere) áugjan (o&#x017F;tendere) báugjan (verrere)<lb/>
láugnjan (inficiari) háuhjan (efferre).</item><lb/>
                  <item>8) &#x017F;keirjan (interpretari); hleibjan (juvare) hveitjan (al-<lb/>
bare) ïdveitjan (reprobare) bleiþjan (mi&#x017F;ereri) &#x017F;lei jan<lb/>
(nocere) fulla-vei&#x017F;jan (implere) &#x017F;ildaleikjan (mirari). &#x2014;</item><lb/>
                  <item>9) hrûkjan (crocitare) kûkjan (o&#x017F;culari). &#x2014;</item><lb/>
                  <item>10) &#x017F;niumjan (properare); ga-diupjan (prof. facere)<lb/>
þiu jan (benedicere) liuhtjan (lucere). &#x2014;</item>
                </list><lb/>
                <p><hi rendition="#i">Anmerkung.</hi> im praet. begegnen einige abweichun-<lb/>
gen. doch höch&#x017F;t &#x017F;elten: Luc. 16, 14. <hi rendition="#i">bi-mamindèdun</hi><lb/>
(irri&#x017F;erunt), wo der ableitungsvocal vor dem d mangelt,<lb/>
in&#x017F;ofern der inf. bi-maminjan lautete. Die &#x017F;pätere ho-<lb/>
milie (Mai &#x017F;pec. p. 24.) liefert <hi rendition="#i">&#x017F;anda</hi> für &#x017F;andida, wäh-<lb/>
rend Ulph. Joh. 11, 42. &#x017F;andidês, Matth. 27, 3. vandida etc.<lb/>
&#x017F;etzt. Eher zu vertheidigen &#x017F;cheint <hi rendition="#i">kàupa&#x017F;têdun</hi> (cola-<lb/>
phizarunt) Matth. 26, 67. (nach dem cod. ambro&#x017F;.) für<lb/></p>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[848/0874] II. goth. erſte ſchwache conjugation. rire) þugkjan (videri) gaúrjan (affligere) kaúrjan (gra- vare) haúrnjan (cornu canere) ubilvaúrdjan (maledi- cere) maúrþrjan (occidere) þaúrſjan (ſitire) gavaúrkjan (operari) faúrhtjan (timere) huzdjan (opes colligere) knuſſjan (genu flectere) ïn-raúhtjan (fremere). 4) mêljan (ſcribere) vênjan (ſperare) mêrjan (nuntiare) un-vêrjan (indignari) tuzvêrjan (dubitare); lêvjan (tra- dere) ſkêvjan (iter facere) ſvêgnjan (gaudere) nêhvjan (appropinquare). 5) gôljan (ſalutare) dômjan (judicare); hrôpjan (clamare) vôpjan (vociferare) bôtjan (prodeſſe) hvôtjan (incre- pare) ga-môtjan (occurrere) fôdjan (alere) rôdjan (lo- qui) ana-ſtôdjan (incipere) veitvôdjan (teſtari) ga- ſô_jan (ſaturare) ſôkjan (quaerere) ga-ſvôgjan (inge- miſcere) vrôhjan (accuſare). 6) dáiljan (partiri) háiljan (ſanare) ï-ſáiljan (illaqueare) ga hráinjan (mundare) ga-máinjan (inquinare) ſtáin- jan (lapidare); bi-váibjan (cingere) hnáivjan (humili- tare) ga-náitjan (probro afficere) arbáidjan (laborare) ïn-máidjan (transmutare) us-gáiſjan (alienari animo) láiſjan (docere) ur-ráiſjan (erigere) ga-láiſtjan (ſequi) táiknjan (oſtendere). 7) bi-ſáuljan (contaminare, Tit. 1, 15.) gáumjan (ani- madvertere); dáupjan (baptizare) ráupjan (evellere) ga-dáubjan (obdurare) us-láubjan (permittere) us- dáudjan (certare) ga-máudjan (? ſuggerere) bláuþjan (delere) af-dáuþjan (occidere) náuþjan (cogere) ga- dráuſjan (praecipitare) háuſjan (audire) káuſjan (guſtare) láuſjan (ſolvere) áugjan (oſtendere) báugjan (verrere) láugnjan (inficiari) háuhjan (efferre). 8) ſkeirjan (interpretari); hleibjan (juvare) hveitjan (al- bare) ïdveitjan (reprobare) bleiþjan (miſereri) ſlei jan (nocere) fulla-veiſjan (implere) ſildaleikjan (mirari). — 9) hrûkjan (crocitare) kûkjan (oſculari). — 10) ſniumjan (properare); ga-diupjan (prof. facere) þiu jan (benedicere) liuhtjan (lucere). — Anmerkung. im praet. begegnen einige abweichun- gen. doch höchſt ſelten: Luc. 16, 14. bi-mamindèdun (irriſerunt), wo der ableitungsvocal vor dem d mangelt, inſofern der inf. bi-maminjan lautete. Die ſpätere ho- milie (Mai ſpec. p. 24.) liefert ſanda für ſandida, wäh- rend Ulph. Joh. 11, 42. ſandidês, Matth. 27, 3. vandida etc. ſetzt. Eher zu vertheidigen ſcheint kàupaſtêdun (cola- phizarunt) Matth. 26, 67. (nach dem cod. ambroſ.) für

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik01_1822
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik01_1822/874
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 1. Göttingen, 1822, S. 848. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik01_1822/874>, abgerufen am 30.04.2024.