Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680.

Bild:
<< vorherige Seite
Si qua foret Tellus, quae fulvum mitteret aurum
Hostis erat: fatisque in tristia bella paratis
Quaerebantur Opes: non vulgo nota placebant
Gaudia, non usu plebejo trita Voluptas.

v. 354. Traut ihr die Herrschafft euch der Welt nicht zu erkämpffen?)
Polyb. l. 1. c. 32. meldet vom Rom und Carthago: Erat de sum-
mo Imperio inter duos hosce Populos aemulatis Gellius l 10.
c. 27. In litteris veteribus memoria extat, quod par fuit vigor
& acritudo amplitudoque Populi Romani & Paeni, neq; im-
merito aestimatum: nam cum aliis quidem Populis de unius-
cujusque Reip. cum Poenis autem de omnium Terrarum Im-
perio decertatum. V. Polyb. l. 15. c. 9. Vellej. Paterc. l. 1. c. 12.
Flor. l. 2. c.
2.
v. 359 360. Sie reißt nebst mir ihm aus die Flügel.) Silius l. 1. de
Bell. Pun.
redet von dem Gelücke der Stadt Rom also:
Quaesitumque diu, qua tandem poneret arce
Terrarum Fortuna Caput. - -

Und ausführlicher Plutarch. de Fortun. Roman. Fortuna Persis
Assyriisque desertis, cum leviter pervolasset Macedoniam,
celeriterque abjecisset Alexandrum, AEgyptumque deinde &
Syriam Peragrando Regna distulisset, & saepe conversa Car-
thaginenses tulisset: postquam transmisso Tyberi ad Palati-
um appropinquavit, Alas deposuit, Talaria exuit, & in fi-
deli & versatili illo Globo misso facto, ita Romam intravit,
ut mansura: ac talis jam adest ad Judicium.
v. 362. Carchedons Juno kan nicht mehr auf Löwen reiten.) Daß
Juno die eigentliche Schutz Göttin der Stadt Carthago gewest/
ist aus Macrob. lib. 6. Metam. Virg. l. 1. AEn. Jnsonderheit aber
lehret Joseph Scaliger: Junonem pictam esse apud Carthagi-
nenses Leoni insidentem, Dextra Fulmen, Sinistra Sceptrum
gerentem. Freinsheim. in Not. ad Curt. l. 4. c. 1. n.
22. hat ein
schön Epigramma, darinnen vieler Oerther Schutz Götter erzehlt
werden.
v. 364. Carthago wird fürs Kind Aleidens nicht erkannt.) Cic. lib.
2. de Natur. Deor.
meldet: daß Carthago eine Tochter des Her-
cules
gewesen sey. Wiewol Carthago nur ein verfälschtes Wort
von dem Syrischen Karchuda ist. Salmas. de Ling v. Hellenist.
p.
358.
v. 411.
K 3
Si qua foret Tellus, quæ fulvum mitteret aurum
Hoſtis erat: fatisque in triſtia bella paratis
Quærebantur Opes: non vulgò nota placebant
Gaudia, non uſu plebejo trita Voluptas.

v. 354. Traut ihr die Herrſchafft euch der Welt nicht zu erkaͤmpffen?)
Polyb. l. 1. c. 32. meldet vom Rom und Carthago: Erat de ſum-
mo Imperio inter duos hoſce Populos æmulatis Gellius l 10.
c. 27. In litteris veteribus memoria extat, quod par fuit vigor
& acritudo amplitudoq́ue Populi Romani & Pæni, neq́; im-
meritò æſtimatum: nam cum aliis quidem Populis de unius-
cujusq́ue Reip. cum Pœnis autem de omnium Terrarum Im-
perio decertatum. V. Polyb. l. 15. c. 9. Vellej. Paterc. l. 1. c. 12.
Flor. l. 2. c.
2.
v. 359 360. Sie reißt nebſt mir ihm aus die Fluͤgel.) Silius l. 1. de
Bell. Pun.
redet von dem Geluͤcke der Stadt Rom alſo:
Quæſitumq́ue diù, quâ tandem poneret arce
Terrarum Fortuna Caput. ‒ ‒

Und ausfuͤhrlicher Plutarch. de Fortun. Roman. Fortuna Perſis
Aſſyriisq́ue deſertis, cum leviter pervolaſſet Macedoniam,
celeriterq́ue abjeciſſet Alexandrum, Ægyptumq́ue deinde &
Syriam Peragrando Regna diſtuliſſet, & ſæpe converſa Car-
thaginenſes tuliſſet: poſtquam transmiſſo Tyberi ad Palati-
um appropinquavit, Alas depoſuit, Talaria exuit, & in fi-
deli & verſatili illo Globo miſſo factô, ita Romam intravit,
ut manſura: ac talis jam adeſt ad Judicium.
v. 362. Carchedons Juno kan nicht mehr auf Loͤwen reiten.) Daß
Juno die eigentliche Schutz Goͤttin der Stadt Carthago geweſt/
iſt aus Macrob. lib. 6. Metam. Virg. l. 1. Æn. Jnſonderheit aber
lehret Joſeph Scaliger: Junonem pictam eſſe apud Carthagi-
nenſes Leoni inſidentem, Dextrâ Fulmen, Siniſtrâ Sceptrum
gerentem. Freinsheim. in Not. ad Curt. l. 4. c. 1. n.
22. hat ein
ſchoͤn Epigramma, darinnen vieler Oerther Schutz Goͤtter erzehlt
werden.
v. 364. Carthago wird fuͤrs Kind Aleidens nicht erkannt.) Cic. lib.
2. de Natur. Deor.
meldet: daß Carthago eine Tochter des Her-
cules
geweſen ſey. Wiewol Carthago nur ein verfaͤlſchtes Wort
von dem Syriſchen Karchuda iſt. Salmaſ. de Ling v. Helleniſt.
p.
358.
v. 411.
K 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <cit>
            <quote>
              <pb facs="#f0186" n="149"/> <hi rendition="#aq">Si qua foret Tellus, quæ fulvum mitteret aurum<lb/>
Ho&#x017F;tis erat: fatisque in tri&#x017F;tia bella paratis<lb/>
Quærebantur Opes: non vulgò nota placebant<lb/>
Gaudia, non u&#x017F;u plebejo trita Voluptas.</hi> </quote>
          </cit><lb/>
          <list>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 354. Traut ihr die Herr&#x017F;chafft euch der Welt nicht zu erka&#x0364;mpffen?)<lb/><hi rendition="#aq">Polyb. l. 1. c.</hi> 32. meldet vom Rom und Carthago: <hi rendition="#aq">Erat de &#x017F;um-<lb/>
mo Imperio inter duos ho&#x017F;ce Populos æmulatis Gellius l 10.<lb/>
c. 27. In litteris veteribus memoria extat, quod par fuit vigor<lb/>
&amp; acritudo amplitudoq&#x0301;ue Populi Romani &amp; Pæni, neq&#x0301;; im-<lb/>
meritò æ&#x017F;timatum: nam cum aliis quidem Populis de unius-<lb/>
cujusq&#x0301;ue Reip. cum P&#x0153;nis autem de omnium Terrarum Im-<lb/>
perio decertatum. V. Polyb. l. 15. c. 9. Vellej. Paterc. l. 1. c. 12.<lb/>
Flor. l. 2. c.</hi> 2.</item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 359 360. Sie reißt neb&#x017F;t mir ihm aus die Flu&#x0364;gel.) <hi rendition="#aq">Silius l. 1. de<lb/>
Bell. Pun.</hi> redet von dem Gelu&#x0364;cke der Stadt Rom al&#x017F;o:</item>
          </list><lb/>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">Quæ&#x017F;itumq&#x0301;ue diù, quâ tandem poneret arce<lb/>
Terrarum Fortuna Caput. &#x2012; &#x2012;</hi> </quote>
          </cit><lb/>
          <list>
            <item>Und ausfu&#x0364;hrlicher <hi rendition="#aq">Plutarch. de Fortun. Roman. Fortuna Per&#x017F;is<lb/>
A&#x017F;&#x017F;yriisq&#x0301;ue de&#x017F;ertis, cum leviter pervola&#x017F;&#x017F;et Macedoniam,<lb/>
celeriterq&#x0301;ue abjeci&#x017F;&#x017F;et Alexandrum, Ægyptumq&#x0301;ue deinde &amp;<lb/>
Syriam Peragrando Regna di&#x017F;tuli&#x017F;&#x017F;et, &amp; &#x017F;æpe conver&#x017F;a Car-<lb/>
thaginen&#x017F;es tuli&#x017F;&#x017F;et: po&#x017F;tquam transmi&#x017F;&#x017F;o Tyberi ad Palati-<lb/>
um appropinquavit, Alas depo&#x017F;uit, Talaria exuit, &amp; in fi-<lb/>
deli &amp; ver&#x017F;atili illo Globo mi&#x017F;&#x017F;o factô, ita Romam intravit,<lb/>
ut man&#x017F;ura: ac talis jam ade&#x017F;t ad Judicium.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 362. Carchedons Juno kan nicht mehr auf Lo&#x0364;wen reiten.) Daß<lb/>
Juno die eigentliche Schutz Go&#x0364;ttin der Stadt Carthago gewe&#x017F;t/<lb/>
i&#x017F;t aus <hi rendition="#aq">Macrob. lib. 6. Metam. Virg. l. 1. Æn.</hi> Jn&#x017F;onderheit aber<lb/>
lehret <hi rendition="#aq">Jo&#x017F;eph Scaliger: Junonem pictam e&#x017F;&#x017F;e apud Carthagi-<lb/>
nen&#x017F;es Leoni in&#x017F;identem, Dextrâ Fulmen, Sini&#x017F;trâ Sceptrum<lb/>
gerentem. Freinsheim. in Not. ad Curt. l. 4. c. 1. n.</hi> 22. hat ein<lb/>
&#x017F;cho&#x0364;n <hi rendition="#aq">Epigramma,</hi> darinnen vieler Oerther Schutz Go&#x0364;tter erzehlt<lb/>
werden.</item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 364. Carthago wird fu&#x0364;rs Kind Aleidens nicht erkannt.) <hi rendition="#aq">Cic. lib.<lb/>
2. de Natur. Deor.</hi> meldet: daß Carthago eine Tochter des <hi rendition="#aq">Her-<lb/>
cules</hi> gewe&#x017F;en &#x017F;ey. Wiewol Carthago nur ein verfa&#x0364;l&#x017F;chtes Wort<lb/>
von dem Syri&#x017F;chen <hi rendition="#aq">Karchuda</hi> i&#x017F;t. <hi rendition="#aq">Salma&#x017F;. de Ling v. Helleni&#x017F;t.<lb/>
p.</hi> 358.</item>
          </list><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">K</hi> 3</fw>
          <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">v.</hi> 411.</fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[149/0186] Si qua foret Tellus, quæ fulvum mitteret aurum Hoſtis erat: fatisque in triſtia bella paratis Quærebantur Opes: non vulgò nota placebant Gaudia, non uſu plebejo trita Voluptas. v. 354. Traut ihr die Herrſchafft euch der Welt nicht zu erkaͤmpffen?) Polyb. l. 1. c. 32. meldet vom Rom und Carthago: Erat de ſum- mo Imperio inter duos hoſce Populos æmulatis Gellius l 10. c. 27. In litteris veteribus memoria extat, quod par fuit vigor & acritudo amplitudoq́ue Populi Romani & Pæni, neq́; im- meritò æſtimatum: nam cum aliis quidem Populis de unius- cujusq́ue Reip. cum Pœnis autem de omnium Terrarum Im- perio decertatum. V. Polyb. l. 15. c. 9. Vellej. Paterc. l. 1. c. 12. Flor. l. 2. c. 2. v. 359 360. Sie reißt nebſt mir ihm aus die Fluͤgel.) Silius l. 1. de Bell. Pun. redet von dem Geluͤcke der Stadt Rom alſo: Quæſitumq́ue diù, quâ tandem poneret arce Terrarum Fortuna Caput. ‒ ‒ Und ausfuͤhrlicher Plutarch. de Fortun. Roman. Fortuna Perſis Aſſyriisq́ue deſertis, cum leviter pervolaſſet Macedoniam, celeriterq́ue abjeciſſet Alexandrum, Ægyptumq́ue deinde & Syriam Peragrando Regna diſtuliſſet, & ſæpe converſa Car- thaginenſes tuliſſet: poſtquam transmiſſo Tyberi ad Palati- um appropinquavit, Alas depoſuit, Talaria exuit, & in fi- deli & verſatili illo Globo miſſo factô, ita Romam intravit, ut manſura: ac talis jam adeſt ad Judicium. v. 362. Carchedons Juno kan nicht mehr auf Loͤwen reiten.) Daß Juno die eigentliche Schutz Goͤttin der Stadt Carthago geweſt/ iſt aus Macrob. lib. 6. Metam. Virg. l. 1. Æn. Jnſonderheit aber lehret Joſeph Scaliger: Junonem pictam eſſe apud Carthagi- nenſes Leoni inſidentem, Dextrâ Fulmen, Siniſtrâ Sceptrum gerentem. Freinsheim. in Not. ad Curt. l. 4. c. 1. n. 22. hat ein ſchoͤn Epigramma, darinnen vieler Oerther Schutz Goͤtter erzehlt werden. v. 364. Carthago wird fuͤrs Kind Aleidens nicht erkannt.) Cic. lib. 2. de Natur. Deor. meldet: daß Carthago eine Tochter des Her- cules geweſen ſey. Wiewol Carthago nur ein verfaͤlſchtes Wort von dem Syriſchen Karchuda iſt. Salmaſ. de Ling v. Helleniſt. p. 358. v. 411. K 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/186
Zitationshilfe: Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680, S. 149. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/186>, abgerufen am 28.04.2024.