Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680.

Bild:
<< vorherige Seite
v. 411. Da er zu Crobon schimpfft der Juno gülden Bild.) Cicero
lib 1. de Divinat.
schreibt: Annibalem, cum Columnam au-
ream, quae erat in Fano Junonis Laciniae aufferre vellet, dubi-
taretque, utrum ea solida esset, an extrinsecus inaurata, per-
terebrasse; cumque solidam invenisset, statuisse eam tollere.
Secundum quietem visam ei Junonem praedicere, ne id face-
ret, minitarique, si id fecisset, se curaturam, ut eum quoque
Oculum, quo bene videret, amitteret. Idque ab homine acu-
to non esse neglectum. Itaque ex auro, quod exterebratum
esset, buculam curasse faciendam, & eam in summo Colum-
nae collocasse.
v. 461. Seqq. Uns zuerwürgen Strick aus Seid' und Purper windet.)
Vom Heliogabalus erzehlt Lampridius. in ejus Vita. c. 33. p.
876. Denckwürdig: Paraverat funes blatta & serico & cocco
intortos, quibus, si necesse esset, Laqueo vitam fineret. Pa-
raverat & Gladios aureos, quibus se occideret, si aliqua vis,
urgeret. Paraverat & in Cerauneis & Hyacinthis & in Sma-
ragdis Venena, quibus se interimeret. Fecerat & altissimam
turrim, substratis aureis gemmatisque ante Tabulis,
ex qua se praecipitaret, dicens, etiam mortem suam pretio-
sam esse debere & ad speciem Luxuriae, ut diceretur nemo sic
periisse. Sed nihil ista valuerunt. Nam & occisus est per
Scurras, & per plateas tractus est sordidissime, per Cloacas du-
ctus, & in Tiberim summissus est.
v. 484. 485. Der Anverwandten Tod durch Bothen nur bekand.)
Guevarra Horol. PP. lib. 3. c. 40. Lex erat apud priscos Car-
thaginenses, ut si Filii mors Patri, aut Patris Filio, aut Uxori
Mariti, aut Marito Uxoris, aut cujuscunque mors dolenda
indicanda alicui foret, ejus uterentur ministerio, qui in Car-
cere jam Capitis condemnatus erat, ac si Nuncius statim es-
set occidendus, ne in Conspectum illius amplius veniret.
v. 487. Des grossen Suffes.) Die Suffebes, welche vom Hebreischen
[fremdsprachliches Material - fehlt]; nemlich den Obersten Richtern den Nahmen ha-
ben/ waren nicht nur zu Carthago/ sondern auch in andern Africa-
nischen Städten die höchste Obrigkeit. Selden de Diis Syr. Pro-
leg. c. 2. p. 16. 17. Bochart. in Chanaan. l. 1. c. 24. p.
516. 517.
diese wurden zu Carthago auch Könige genennt. Arist. l. 2. Pol. c.
11. Corn. Nepos in Vita Hannibal. Herod. l. 7. Diodor. l.
14.
wie
v. 411. Da er zu Crobon ſchimpfft der Juno guͤlden Bild.) Cicero
lib 1. de Divinat.
ſchreibt: Annibalem, cum Columnam au-
ream, quæ erat in Fano Junonis Laciniæ aufferre vellet, dubi-
taretq́ue, utrum ea ſolida eſſet, an extrinſecus inaurata, per-
terebraſſe; cumq́ue ſolidam inveniſſet, ſtatuiſſe eam tollere.
Secundum quietem viſam ei Junonem prædicere, ne id face-
ret, minitariq́ue, ſi id feciſſet, ſe curaturam, ut eum quoq́ue
Oculum, quô bene videret, amitteret. Idq́ue ab homine acu-
to non eſſe neglectum. Itaq́ue ex auro, quod exterebratum
eſſet, buculam curaſſe faciendam, & eam in ſummo Colum-
næ collocaſſe.
v. 461. Seqq. Uns zuerwuͤrgen Strick aus Seid’ und Purper windet.)
Vom Heliogabalus erzehlt Lampridius. in ejus Vitâ. c. 33. p.
876. Denckwuͤrdig: Paraverat funes blatta & ſerico & cocco
intortos, quibus, ſi neceſſe eſſet, Laqueo vitam fineret. Pa-
raverat & Gladios aureos, quibus ſe occideret, ſi aliqua vis,
urgeret. Paraverat & in Cerauneis & Hyacinthis & in Sma-
ragdis Venena, quibus ſe interimeret. Fecerat & altiſſimam
turrim, ſubſtratis aureis gemmatisq́ue ante Tabulis,
ex qua ſe præcipitaret, dicens, etiam mortem ſuam pretio-
ſam eſſe debere & ad ſpeciem Luxuriæ, ut diceretur nemo ſic
periiſſe. Sed nihil iſta valuerunt. Nam & occiſus eſt per
Scurras, & per plateas tractus eſt ſordidiſſimè, per Cloacas du-
ctus, & in Tiberim ſummiſſus eſt.
v. 484. 485. Der Anverwandten Tod durch Bothen nur bekand.)
Guevarra Horol. PP. lib. 3. c. 40. Lex erat apud priſcos Car-
thaginenſes, ut ſi Filii mors Patri, aut Patris Filio, aut Uxori
Mariti, aut Marito Uxoris, aut cujuscunq́ue mors dolenda
indicanda alicui foret, ejus uterentur miniſteriô, qui in Car-
cere jam Capitis condemnatus erat, ac ſi Nuncius ſtatim eſ-
ſet occidendus, ne in Conſpectum illius amplius veniret.
v. 487. Des groſſen Suffes.) Die Suffebes, welche vom Hebreiſchen
[fremdsprachliches Material – fehlt]; nemlich den Oberſten Richtern den Nahmen ha-
ben/ waren nicht nur zu Carthago/ ſondern auch in andern Africa-
niſchen Staͤdten die hoͤchſte Obrigkeit. Selden de Diis Syr. Pro-
leg. c. 2. p. 16. 17. Bochart. in Chanaan. l. 1. c. 24. p.
516. 517.
dieſe wurden zu Carthago auch Koͤnige genennt. Ariſt. l. 2. Pol. c.
11. Corn. Nepos in Vita Hannibal. Herod. l. 7. Diodor. l.
14.
wie
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0187" n="150"/>
          <list>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 411. Da er zu Crobon &#x017F;chimpfft der Juno gu&#x0364;lden Bild.) <hi rendition="#aq">Cicero<lb/>
lib 1. de Divinat.</hi> &#x017F;chreibt: <hi rendition="#aq">Annibalem, cum Columnam au-<lb/>
ream, quæ erat in Fano Junonis Laciniæ aufferre vellet, dubi-<lb/>
taretq&#x0301;ue, utrum ea &#x017F;olida e&#x017F;&#x017F;et, an extrin&#x017F;ecus inaurata, per-<lb/>
terebra&#x017F;&#x017F;e; cumq&#x0301;ue &#x017F;olidam inveni&#x017F;&#x017F;et, &#x017F;tatui&#x017F;&#x017F;e eam tollere.<lb/>
Secundum quietem vi&#x017F;am ei Junonem prædicere, ne id face-<lb/>
ret, minitariq&#x0301;ue, &#x017F;i id feci&#x017F;&#x017F;et, &#x017F;e curaturam, ut eum quoq&#x0301;ue<lb/>
Oculum, quô bene videret, amitteret. Idq&#x0301;ue ab homine acu-<lb/>
to non e&#x017F;&#x017F;e neglectum. Itaq&#x0301;ue ex auro, quod exterebratum<lb/>
e&#x017F;&#x017F;et, buculam cura&#x017F;&#x017F;e faciendam, &amp; eam in &#x017F;ummo Colum-<lb/>
næ colloca&#x017F;&#x017F;e.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v. 461. Seqq.</hi> Uns zuerwu&#x0364;rgen Strick aus Seid&#x2019; und Purper windet.)<lb/>
Vom <hi rendition="#aq">Heliogabalus</hi> erzehlt <hi rendition="#aq">Lampridius. in ejus Vitâ. c. 33. p.</hi><lb/>
876. Denckwu&#x0364;rdig: <hi rendition="#aq">Paraverat funes blatta &amp; &#x017F;erico &amp; cocco<lb/>
intortos, quibus, &#x017F;i nece&#x017F;&#x017F;e e&#x017F;&#x017F;et, Laqueo vitam fineret. Pa-<lb/>
raverat &amp; Gladios aureos, quibus &#x017F;e occideret, &#x017F;i aliqua vis,<lb/>
urgeret. Paraverat &amp; in Cerauneis &amp; Hyacinthis &amp; in Sma-<lb/>
ragdis Venena, quibus &#x017F;e interimeret. Fecerat &amp; alti&#x017F;&#x017F;imam<lb/>
turrim, &#x017F;ub&#x017F;tratis aureis gemmatisq&#x0301;ue ante Tabulis,<lb/>
ex qua &#x017F;e præcipitaret, dicens, etiam mortem &#x017F;uam pretio-<lb/>
&#x017F;am e&#x017F;&#x017F;e debere &amp; ad &#x017F;peciem Luxuriæ, ut diceretur nemo &#x017F;ic<lb/>
perii&#x017F;&#x017F;e. Sed nihil i&#x017F;ta valuerunt. Nam &amp; occi&#x017F;us e&#x017F;t per<lb/>
Scurras, &amp; per plateas tractus e&#x017F;t &#x017F;ordidi&#x017F;&#x017F;imè, per Cloacas du-<lb/>
ctus, &amp; in Tiberim &#x017F;ummi&#x017F;&#x017F;us e&#x017F;t.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 484. 485. Der Anverwandten Tod durch Bothen nur bekand.)<lb/><hi rendition="#aq">Guevarra Horol. PP. lib. 3. c. 40. Lex erat apud pri&#x017F;cos Car-<lb/>
thaginen&#x017F;es, ut &#x017F;i Filii mors Patri, aut Patris Filio, aut Uxori<lb/>
Mariti, aut Marito Uxoris, aut cujuscunq&#x0301;ue mors dolenda<lb/>
indicanda alicui foret, ejus uterentur mini&#x017F;teriô, qui in Car-<lb/>
cere jam Capitis condemnatus erat, ac &#x017F;i Nuncius &#x017F;tatim e&#x017F;-<lb/>
&#x017F;et occidendus, ne in Con&#x017F;pectum illius amplius veniret.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 487. Des gro&#x017F;&#x017F;en Suffes.) Die <hi rendition="#aq">Suffebes,</hi> welche vom Hebrei&#x017F;chen<lb/><foreign xml:lang="heb"><gap reason="fm" unit="words"/></foreign>; nemlich den Ober&#x017F;ten Richtern den Nahmen ha-<lb/>
ben/ waren nicht nur zu Carthago/ &#x017F;ondern auch in andern Africa-<lb/>
ni&#x017F;chen Sta&#x0364;dten die ho&#x0364;ch&#x017F;te Obrigkeit. <hi rendition="#aq">Selden de Diis Syr. Pro-<lb/>
leg. c. 2. p. 16. 17. Bochart. in Chanaan. l. 1. c. 24. p.</hi> 516. 517.<lb/>
die&#x017F;e wurden zu Carthago auch Ko&#x0364;nige genennt. <hi rendition="#aq">Ari&#x017F;t. l. 2. Pol. c.<lb/>
11. Corn. Nepos in Vita Hannibal. Herod. l. 7. Diodor. l.</hi> 14.<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">wie</fw><lb/></item>
          </list>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[150/0187] v. 411. Da er zu Crobon ſchimpfft der Juno guͤlden Bild.) Cicero lib 1. de Divinat. ſchreibt: Annibalem, cum Columnam au- ream, quæ erat in Fano Junonis Laciniæ aufferre vellet, dubi- taretq́ue, utrum ea ſolida eſſet, an extrinſecus inaurata, per- terebraſſe; cumq́ue ſolidam inveniſſet, ſtatuiſſe eam tollere. Secundum quietem viſam ei Junonem prædicere, ne id face- ret, minitariq́ue, ſi id feciſſet, ſe curaturam, ut eum quoq́ue Oculum, quô bene videret, amitteret. Idq́ue ab homine acu- to non eſſe neglectum. Itaq́ue ex auro, quod exterebratum eſſet, buculam curaſſe faciendam, & eam in ſummo Colum- næ collocaſſe. v. 461. Seqq. Uns zuerwuͤrgen Strick aus Seid’ und Purper windet.) Vom Heliogabalus erzehlt Lampridius. in ejus Vitâ. c. 33. p. 876. Denckwuͤrdig: Paraverat funes blatta & ſerico & cocco intortos, quibus, ſi neceſſe eſſet, Laqueo vitam fineret. Pa- raverat & Gladios aureos, quibus ſe occideret, ſi aliqua vis, urgeret. Paraverat & in Cerauneis & Hyacinthis & in Sma- ragdis Venena, quibus ſe interimeret. Fecerat & altiſſimam turrim, ſubſtratis aureis gemmatisq́ue ante Tabulis, ex qua ſe præcipitaret, dicens, etiam mortem ſuam pretio- ſam eſſe debere & ad ſpeciem Luxuriæ, ut diceretur nemo ſic periiſſe. Sed nihil iſta valuerunt. Nam & occiſus eſt per Scurras, & per plateas tractus eſt ſordidiſſimè, per Cloacas du- ctus, & in Tiberim ſummiſſus eſt. v. 484. 485. Der Anverwandten Tod durch Bothen nur bekand.) Guevarra Horol. PP. lib. 3. c. 40. Lex erat apud priſcos Car- thaginenſes, ut ſi Filii mors Patri, aut Patris Filio, aut Uxori Mariti, aut Marito Uxoris, aut cujuscunq́ue mors dolenda indicanda alicui foret, ejus uterentur miniſteriô, qui in Car- cere jam Capitis condemnatus erat, ac ſi Nuncius ſtatim eſ- ſet occidendus, ne in Conſpectum illius amplius veniret. v. 487. Des groſſen Suffes.) Die Suffebes, welche vom Hebreiſchen _ ; nemlich den Oberſten Richtern den Nahmen ha- ben/ waren nicht nur zu Carthago/ ſondern auch in andern Africa- niſchen Staͤdten die hoͤchſte Obrigkeit. Selden de Diis Syr. Pro- leg. c. 2. p. 16. 17. Bochart. in Chanaan. l. 1. c. 24. p. 516. 517. dieſe wurden zu Carthago auch Koͤnige genennt. Ariſt. l. 2. Pol. c. 11. Corn. Nepos in Vita Hannibal. Herod. l. 7. Diodor. l. 14. wie

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/187
Zitationshilfe: Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680, S. 150. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/187>, abgerufen am 14.05.2024.