Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
Vermischte Gedichte.
Sunt isthaec animis ludi quaerentibus alta,
Alcides superat, vos superatis idem.
Non vos Elysii carcer suavissimus arvi
Detinet, aut nobis invidet iste lacus.
Ad nos laetantes, dulcissima triga, reditis,
Pergite sic laeti patrium adire solum.
En mea jam vobis Silesia brachia tendit,
Atque in complexus hospes amica ruit.
Sat jam terrarum vidistis, satque locorum
Vos casta aspectat Penelopeja domi.
Ite domum saturi, tempus venit, ite laborum,
Curaque vos faustae posteritatis agat.
Parvulus AEneas vestra sic ludet in aula:
Qui, quae vos olim, regna videre queat.
Qui, quid mutatum, quae sint perfecta, reversus,
Barbato patri saepe referre queat.
Abschied von gutten Freunden.
Was soll die trunckne Feder schreiben?
Was aus des Hertzens Grunde quillt/
Worzu mich Lieb und Treue treiben/
Die Oder/ Mayn und Rhein beständigst unterhilt.
Nimm an diß Denckmahl meiner Hände
Du treue Freund- und Brüderschafft/
Der ich zu Diensten mich verpfände
So lang in diesem Leib ein Lebens-Athem hafft.
Der Brauch der Welt ist viel zu sagen/
Ich schweige was ich leiden muß:
Du kanst mein Hertz in deinem fragen/
Ob ich befreyet sey von Schmertzen und Verdruß.
Doch weil es so der Himmel schicket/
So müssen wir zufrieden seyn;
Wer
h
Vermiſchte Gedichte.
Sunt iſthæc animis ludi quærentibus alta,
Alcides ſuperat, vos ſuperatis idem.
Non vos Elyſii carcer ſuaviſſimus arvi
Detinet, aut nobis invidet iſte lacus.
Ad nos lætantes, dulciſſima triga, reditis,
Pergite ſic læti patrium adire ſolum.
En mea jam vobis Sileſia brachia tendit,
Atque in complexus hoſpes amica ruit.
Sat jam terrarum vidiſtis, ſatque locorum
Vos caſta aſpectat Penelopeja domi.
Ite domum ſaturi, tempus venit, ite laborum,
Curaque vos fauſtæ poſteritatis agat.
Parvulus AEneas veſtra ſic ludet in aula:
Qui, quæ vos olim, regna videre queat.
Qui, quid mutatum, quæ ſint perfecta, reverſus,
Barbato patri ſæpe referre queat.
Abſchied von gutten Freunden.
Was ſoll die trunckne Feder ſchreiben?
Was aus des Hertzens Grunde quillt/
Worzu mich Lieb und Treue treiben/
Die Oder/ Mayn und Rhein beſtaͤndigſt unterhilt.
Nimm an diß Denckmahl meiner Haͤnde
Du treue Freund- und Bruͤderſchafft/
Der ich zu Dienſten mich verpfaͤnde
So lang in dieſem Leib ein Lebens-Athem hafft.
Der Brauch der Welt iſt viel zu ſagen/
Ich ſchweige was ich leiden muß:
Du kanſt mein Hertz in deinem fragen/
Ob ich befreyet ſey von Schmertzen und Verdruß.
Doch weil es ſo der Himmel ſchicket/
So muͤſſen wir zufrieden ſeyn;
Wer
h
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <lg type="poem">
          <pb facs="#f0693" n="113"/>
          <fw place="top" type="header">Vermi&#x017F;chte Gedichte.</fw><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Sunt i&#x017F;thæc animis ludi quærentibus alta,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Alcides &#x017F;uperat, vos &#x017F;uperatis idem.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Non vos Ely&#x017F;ii carcer &#x017F;uavi&#x017F;&#x017F;imus arvi</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Detinet, aut nobis invidet i&#x017F;te lacus.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Ad nos lætantes, dulci&#x017F;&#x017F;ima triga, reditis,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Pergite &#x017F;ic læti patrium adire &#x017F;olum.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">En mea jam vobis Sile&#x017F;ia brachia tendit,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Atque in complexus ho&#x017F;pes amica ruit.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Sat jam terrarum vidi&#x017F;tis, &#x017F;atque locorum</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Vos ca&#x017F;ta a&#x017F;pectat Penelopeja domi.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Ite domum &#x017F;aturi, tempus venit, ite laborum,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Curaque vos fau&#x017F;tæ po&#x017F;teritatis agat.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Parvulus AEneas ve&#x017F;tra &#x017F;ic ludet in aula:</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Qui, quæ vos olim, regna videre queat.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Qui, quid mutatum, quæ &#x017F;int perfecta, rever&#x017F;us,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq">Barbato patri &#x017F;æpe referre queat.</hi> </l>
        </lg><lb/>
        <lg type="poem">
          <head> <hi rendition="#b">Ab&#x017F;chied von gutten Freunden.</hi> </head><lb/>
          <lg n="1">
            <l><hi rendition="#in">W</hi>as &#x017F;oll die trunckne Feder &#x017F;chreiben?</l><lb/>
            <l>Was aus des Hertzens Grunde quillt/</l><lb/>
            <l>Worzu mich Lieb und Treue treiben/</l><lb/>
            <l>Die Oder/ Mayn und Rhein be&#x017F;ta&#x0364;ndig&#x017F;t unterhilt.</l>
          </lg><lb/>
          <lg n="2">
            <l>Nimm an diß Denckmahl meiner Ha&#x0364;nde</l><lb/>
            <l>Du treue Freund- und Bru&#x0364;der&#x017F;chafft/</l><lb/>
            <l>Der ich zu Dien&#x017F;ten mich verpfa&#x0364;nde</l><lb/>
            <l>So lang in die&#x017F;em Leib ein Lebens-Athem hafft.</l>
          </lg><lb/>
          <lg n="3">
            <l>Der Brauch der Welt i&#x017F;t viel zu &#x017F;agen/</l><lb/>
            <l>Ich &#x017F;chweige was ich leiden muß:</l><lb/>
            <l>Du kan&#x017F;t mein Hertz in deinem fragen/</l><lb/>
            <l>Ob ich befreyet &#x017F;ey von Schmertzen und Verdruß.</l>
          </lg><lb/>
          <lg n="4">
            <l>Doch weil es &#x017F;o der Himmel &#x017F;chicket/</l><lb/>
            <l>So mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en wir zufrieden &#x017F;eyn;</l><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig">h</fw>
            <fw place="bottom" type="catch">Wer</fw><lb/>
          </lg>
        </lg>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[113/0693] Vermiſchte Gedichte. Sunt iſthæc animis ludi quærentibus alta, Alcides ſuperat, vos ſuperatis idem. Non vos Elyſii carcer ſuaviſſimus arvi Detinet, aut nobis invidet iſte lacus. Ad nos lætantes, dulciſſima triga, reditis, Pergite ſic læti patrium adire ſolum. En mea jam vobis Sileſia brachia tendit, Atque in complexus hoſpes amica ruit. Sat jam terrarum vidiſtis, ſatque locorum Vos caſta aſpectat Penelopeja domi. Ite domum ſaturi, tempus venit, ite laborum, Curaque vos fauſtæ poſteritatis agat. Parvulus AEneas veſtra ſic ludet in aula: Qui, quæ vos olim, regna videre queat. Qui, quid mutatum, quæ ſint perfecta, reverſus, Barbato patri ſæpe referre queat. Abſchied von gutten Freunden. Was ſoll die trunckne Feder ſchreiben? Was aus des Hertzens Grunde quillt/ Worzu mich Lieb und Treue treiben/ Die Oder/ Mayn und Rhein beſtaͤndigſt unterhilt. Nimm an diß Denckmahl meiner Haͤnde Du treue Freund- und Bruͤderſchafft/ Der ich zu Dienſten mich verpfaͤnde So lang in dieſem Leib ein Lebens-Athem hafft. Der Brauch der Welt iſt viel zu ſagen/ Ich ſchweige was ich leiden muß: Du kanſt mein Hertz in deinem fragen/ Ob ich befreyet ſey von Schmertzen und Verdruß. Doch weil es ſo der Himmel ſchicket/ So muͤſſen wir zufrieden ſeyn; Wer h

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/693
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 113. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/693>, abgerufen am 11.05.2024.