Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite
Das Zehende Capitel.
die gereicht zu unsrem Schaden.
Wen die Gottheit will begnaden/
dem versagt sie/ wann er etwas/ das ihm schädlich
ist begehrt.
Unser Heil/ nicht unsren Wunsch/ pflegt er gnä-
dig anzusehen.
Was dem Kind er geben sol/
weiß der weise Vatter wohl.
Menschen können/ was sie guts bitten sollen/ nicht
verstehen.
(*) Aug. in l. sent. Prosp. Supplicans
Deo pro necessitatibus hujus vitae, & miseri-
corditer auditur, & misericorditer non au-
ditur. Quid enim infirmo sit utilius, magis
novit medicus, quam aegrotus. Id. in Joh.
c. 1
4. Male usurus eo, quod vult accipere,
Deo potius miserante non accipit. Proinde
si haec ab illo petuntur, unde homo laeditur,
magis metuendum est, ne, quod non potest
dare propitius, det iratus.
* Isid. d. sum. bon. l. 3. c. 1. Saepe multos
Deus non exaudit ad voluntatem, ut ex-
andiat ad Salutem.
Das
N v
Das Zehende Capitel.
die gereicht zu unſrem Schaden.
Wen die Gottheit will begnaden/
dem verſagt ſie/ wann er etwas/ das ihm ſchaͤdlich
iſt begehrt.
Unſer Heil/ nicht unſren Wunſch/ pflegt er gnaͤ-
dig anzuſehen.
Was dem Kind er geben ſol/
weiß der weiſe Vatter wohl.
Menſchen koͤnnen/ was ſie guts bitten ſollen/ nicht
verſtehen.
(*) Aug. in l. ſent. Proſp. Supplicans
Deo pro neceſſitatibus hujus vitæ, & miſeri-
corditer auditur, & miſericorditer non au-
ditur. Quid enim infirmo ſit utilius, magis
novit medicus, quàm ægrotus. Id. in Joh.
c. 1
4. Malè uſurus eo, quod vult accipere,
Deo potiùs miſerante non accipit. Proinde
ſi hæc ab illo petuntur, unde homo læditur,
magis metuendum est, ne, quod non potest
dare propitius, det iratus.
* Iſid. d. ſum. bon. l. 3. c. 1. Sæpe multos
Deus non exaudit ad voluntatem, ut ex-
andiat ad Salutem.
Das
N v
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <lg type="poem">
          <pb facs="#f0373" n="297"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Das Zehende Capitel.</hi> </fw><lb/>
          <l>die gereicht zu un&#x017F;rem Schaden.</l><lb/>
          <l>Wen die Gottheit will begnaden/</l><lb/>
          <l>dem ver&#x017F;agt &#x017F;ie/ wann er etwas/ das ihm &#x017F;cha&#x0364;dlich</l><lb/>
          <l> <hi rendition="#et">i&#x017F;t begehrt. <ref target="#(*)"/></hi> </l><lb/>
          <l>Un&#x017F;er Heil/ nicht un&#x017F;ren Wun&#x017F;ch/ pflegt er gna&#x0364;-</l><lb/>
          <l> <hi rendition="#et">dig anzu&#x017F;ehen. <ref target="#*"/></hi> </l><lb/>
          <l>Was dem Kind er geben &#x017F;ol/</l><lb/>
          <l>weiß der wei&#x017F;e Vatter wohl.</l><lb/>
          <l>Men&#x017F;chen ko&#x0364;nnen/ was &#x017F;ie guts bitten &#x017F;ollen/ nicht</l><lb/>
          <l> <hi rendition="#et">ver&#x017F;tehen.</hi> </l>
        </lg><lb/>
        <note place="end" n="(*)"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Aug. in l. &#x017F;ent. Pro&#x017F;p. Supplicans<lb/>
Deo pro nece&#x017F;&#x017F;itatibus hujus vitæ, &amp; mi&#x017F;eri-<lb/>
corditer auditur, &amp; mi&#x017F;ericorditer non au-<lb/>
ditur. Quid enim infirmo &#x017F;it utilius, magis<lb/>
novit medicus, quàm ægrotus. Id. in Joh.<lb/>
c. 1</hi>4. <hi rendition="#i">Malè u&#x017F;urus eo, quod vult accipere,<lb/>
Deo potiùs mi&#x017F;erante non accipit. Proinde<lb/>
&#x017F;i hæc ab illo petuntur, unde homo læditur,<lb/>
magis metuendum est, ne, quod non potest<lb/>
dare propitius, det iratus.</hi></hi> </note><lb/>
        <note place="end" n="*"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">I&#x017F;id. d. &#x017F;um. bon. l. 3. c. 1. Sæpe multos<lb/>
Deus non exaudit ad voluntatem, ut ex-<lb/>
andiat ad Salutem.</hi> </hi> </note>
      </div><lb/>
      <fw place="bottom" type="sig">N v</fw>
      <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#b">Das</hi> </fw><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[297/0373] Das Zehende Capitel. die gereicht zu unſrem Schaden. Wen die Gottheit will begnaden/ dem verſagt ſie/ wann er etwas/ das ihm ſchaͤdlich iſt begehrt. Unſer Heil/ nicht unſren Wunſch/ pflegt er gnaͤ- dig anzuſehen. Was dem Kind er geben ſol/ weiß der weiſe Vatter wohl. Menſchen koͤnnen/ was ſie guts bitten ſollen/ nicht verſtehen. ⁽*⁾ Aug. in l. ſent. Proſp. Supplicans Deo pro neceſſitatibus hujus vitæ, & miſeri- corditer auditur, & miſericorditer non au- ditur. Quid enim infirmo ſit utilius, magis novit medicus, quàm ægrotus. Id. in Joh. c. 14. Malè uſurus eo, quod vult accipere, Deo potiùs miſerante non accipit. Proinde ſi hæc ab illo petuntur, unde homo læditur, magis metuendum est, ne, quod non potest dare propitius, det iratus. * Iſid. d. ſum. bon. l. 3. c. 1. Sæpe multos Deus non exaudit ad voluntatem, ut ex- andiat ad Salutem. Das N v

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/373
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 297. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/373>, abgerufen am 26.04.2024.